پدر عباس کاظمی، پدر دو جاودانه فروغ آزادی و یار وفادار و دیرین مجاهدین به دیار رفیق اعلا شتافت.
عباس کاظمی در سال۱۳۱۰ هجری-شمسی در اطراف اصفهان چشم به جهان گشود. سنین جوانی را به کشاورزی و مشاغل آزاد روی آورد.
او که پدر ۹فرزند بود، پس از انقلاب ضدسلطنتی، همراه با فرزندانش به خیل هواداران مجاهدین پیوست و همراه با آنها به فعالیت تنگاتنگ با سازمان پرداخت. رسول پسر بزرگ پدر کاظمی از مجاهدان فعال و از عاشقان مجاهدین بود. او در جریان مبارزاتش توسط دژخیمان خمینی دستگیر و در زندانهای گوناگون تهران تحت شکنجههای قرونوسطایی قرار میگیرد. رسول پس از آزادی دوباره به تشکیلات سازمان وصل میشود. مدتی بعد در یک درگیری نابرابر با پاسداران تباهی سرافرازانه بهشهادت رسید. رسول در زمان شهادت، تنها ۲۸سال از عمر پرافتخارش سپری شده بود. پدر کاظمی همیشه با افتخار از مقاومت رسول یاد میکرد. ابراهیم دومین پسر پدر کاظمی در عنفوان نوجوانی بهخاطر فعالیتهایش در رابطه با سازمان بازداشت و تحت شکنجه قرار میگیرد. ابراهیم بهدلیل پایین بودن سن پس از یکسال آزاد میشود. دژخیمان خمینی قصد نابودی او را میکنند. سرانجام بهصورت ناجوانمردانه و با برنامهریزی قبل بهشهادت میرسد. زین پس مزدوران رژیم خمینی عرصه را بر پدر زحمتکش بسیار تنگ میکنند. هست و نیستش را در بازار به غارت میبرند. پدر کاظمی و خانواده بهدلیل هواداری از سازمان مجاهدین مجبور به جلای وطن میشود. و پس از رسیدن به سوئد دوباره به سازمان وصل میشود. از افتخارات پدر کاظمی که بارها در جمع عاشقان آزادی مردم ایران بازگو میکرد شرکت در قرارگاههای بیقراران در جوار مرزی میهن بود. بارها از بودنش در شهر اشرف در جوار مرزی میهن تعریف میکرد. از اینکه مدتها لباس شرف و افتخار ارتش آزادی را به تن کرده بود به خودش مینازید. او از مدافعان سرسخت مجاهدین و رهبری سازمان بود و با افتخار ارادت خالصانه و عاشقانهاش به رهبری پاکباز مجاهدین و مقاومت را در همهجا ابراز میکرد. بارها با شور و اشتیاق از شرکت در جلسات رهبری مجاهدین داد سخن میراند. وقتی از فرماندهی کل ارتش آزادی آقای مسعود رجوی و رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی میگفت چشمانش برق میزد و صدایش بغض میکرد. پدر عباس تا وقتی رمق در بدن داشت در تظاهراتها، میز کتابها، در جمعآوری مالی و... برای کمک به پیشبرد کارهای مقاومت شرکت میکرد و همواره در جبهه پشتیبانی و خدماتی سازمان با مایهگذاری فعالیت میکرد.
در توطئه ۱۷ژوئن پدر در تحصن مقابل مقر شورای ملی مقاومت در اور شرکت داشت، همچنین در تحصن یاران مقاومت و اشرفنشانان در ژنو علیه حمله به اشرف شرکت داشت. ایرانیان مقیم سوئد حتماً او را با لهجه شیرین اصفهانی در میز کتابهای گوناگون مرکز شهر استکهلم بهخاطر خواهند داشت.
پدر کاظمی و کلیه اعضای خانواده بزرگ او در تبعید، رنجی غیرقابل تصور را برخود برای رهایی مردم ایران هموار کردند.
یکی دیگر از افتخارات خانواده کاظمی شهادت قهرمانانه مهدی کاظمی برادرزاده و دامادش مهدی است. او که جوانی پرشور و انسانی وارسته بود در عملیات کبیر فروغ جاویدان به جاودانه فروغها پیوست.
پدر تا آخرین دقایق زندگی خویش امیدوار به سرنگونی رژیم ضدبشری آخوندها بود. پدر کاظمی-عباس- در شامگاه دوشنبه ۸خرداد ۱۴۰۲برابر با ۲۹ماه مه ۲۰۲۳ چشم از جهان فرو بست و به فرزندان شهیدش، مجاهدان قهرمان رسول، ابراهیم و مهدی پیوست.
یاد و نامش جاودانه باد.