اخیراً اعلام شد فرسایش خاک در ایران حدود ۴ تا ۵برابر متوسط عددهای جهانی است و در این میان اصفهان با بیشترین میزان فرونشست زمین روبه‌روست، حجم آب در مخازن سدهای ایران ۲۲درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافته و هم‌چنین اعلام شد که کیفیت هوا در دست‌کم ۲۴شهر بزرگ کشور ناسالم است.
اکنون چند سالی است که وضعیت آب و هوایی کشور دستخوش یک بحران عمیق است.
نابودی منابع آب استراتژیک کشور توسط دیکتاتوری حاکم،
نابودی بخش‌های وسیعی از مناطق جنگلی کشور و نابودی پوشش گیاهی زمین در بسیاری از نقاط ایران توسط زمین‌خواران حکومتی و نهادهای آخوندی،
رسیدگی نکردن دیکتاتوری به قنات‌ها، نهر‌ها و رودخانه‌های کشور،
رها کردن زه‌کشی‌های سنتی و قدیمی در سطح کشور و سپردن آنها به دست فرسایش طبیعی توسط آخوندها و دولتهای رنگارنگاشان،
در کنار کوه‌خواری و دریاخواری توسط پاسداران، تعادل محیط‌زیست ایران را به‌هم زده است.
در کنار این عوامل باید افزود که وضعیت آب و هوایی جهان نیز در سال‌های اخیر دستخوش یک تحول منفی شده، تحولی که ناشی از افزایش تولید گاز‌های سمی و گلخانه‌یی است، گازهایی که دیکتاتوری حاکم بر ایران در شمار ۱۰کشور اول تولیدکننده آن در جهان است،
در چنین شرایطی کارشناسان محیط‌زیست اذعان می‌کنند بارانهای سیل‌آسایی که در سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده‌اند می‌توانند به‌عنوان پاسخ درونجوش کره زمین به این ناهنجاریها، مورد استفاده مثبت قرار گرفته و با هدایت و کنترل سیلآبهای ناشی از آن، به باز تامین منابع استراتژیک آب‌های زیرزمینی کمک کند. اما در شرایط کنونی رژیم آخوندها نه تنها وارد چنین پروژه‌هایی نمی‌شود بلکه از اقدامات حداقلی برای ایجاد ایمنی مردم در برایر سیلآبهای ویرانگر هم شانه خالی می‌کند.
