هیل روز چهارشنبه ۵بهمن در مطلبی به قلم مدیر اجرایی مؤسسه صلح و دیپلماسی درباره ادامه سرکوب توسط رژیم ایران نوشت: با گذشت ۴ماه از تظاهرات سراسری در ایران، رژیم نتوانسته است به خواسته‌های معترضان رسیدگی کند یا از کسانی که در نیروهای پلیس مسئول قتل مهسا امینی ۲۲ساله بودند، حسابرسی کند.
در عوض، نیروهای امنیتی برای سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضها مستقر شده‌اند و برای دهها معترض و برای ارعاب جوانان ایرانی که خواستار پایان جمهوری اسلامی هستند، احکام اعدام صادر شده است.
هیل در ادامه افزود: برای توقف این اعدام‌ها، باید یک استراتژی جامع توسط ائتلافی از دولتهای دموکراتیک با استفاده از تمام ابزارهای دیپلماتیک برای اعمال فشار بر رژیم برای توقف فاحش‌ترین نقض حقوق‌بشر طراحی شود.
هیل تحریم‌های بیشتر را ضروری دانسته و نوشت: تحریم‌ها علیه ناقضان حقوق‌بشر برای پایان دادن به معافیت از مجازات مرتکب این جنایات مفید است و هم‌چنین دارای ارزش نمادین قابل توجهی است که نشان‌دهنده حمایت و همبستگی با معترضان است. با این حال، این تحریم‌ها تاکنون نتوانسته رژیم را از خشونت عریان از جمله اعدام‌های بی‌شرمانه باز دارد.
هیل هم‌چنین استفاده از اهرم های دیپلماتیک را پیشنهاد داده و نوشت: در غیاب ابزارهای اقتصادی، ضروری است که از همه اهرم‌های دیپلماتیک برای تحت فشار قرار دادن رژیم ایران برای توقف شدیدترین نقض حقوق‌بشر علیه معترضان ایرانی، از جمله اعدام، استفاده شود.
هیل در پایان تصمیم‌گیرنده اصلی در رابطه با رژیم آخوندی را مردم ایران دانسته و نوشت: ملت ایران به‌عنوان یک ملت مستقل، در نهایت مسئول تغییر نظام سیاسی خود مطابق با آمال و آرزوهایشان است. اما به امید یک انتقال دموکراتیک نسبتاً مسالمت‌آمیز، غرب باید بر ایران به گونه‌ای تأثیر بگذارد که از جامعه مدنی و صدای جوان لیبرال در داخل کشور حمایت و تقویت کند. یک جامعه مدنی قوی‌تر، در داخل، تندروهای رژیم ایران را در بر می‌گیرد و در نهایت می‌تواند به تغییر رژیم و مسیری به سمت نزدیکی در منطقه و فراتر از آن منجر شود. معترضان ایرانی اکنون به کمک نیاز دارند. و آن را با شجاعت قابل توجه خود به دست آورده‌اند - برخی با جان خود.
