نیوزویک درباره بن بست مذاکرات اتمی رژیم ایران در مطلبی با عنوان «آیا مذاکرات هسته‌یی ایران از خط پایان عبور خواهد کرد؟» بیش از یک‌سال از زمانی که آمریکا و ایران توافق کردند که مذاکراتشان را در مورد بازگشت متقابل به برنامه جامع اقدام مشترک که نام رسمی توافق اتمی ایران است شروع کنند می‌گذرد.
این توافق محصول در حدود سه سال مذاکرات بین واشنگتن و تهران در طی دولت اوباما است، توافق برای شروع مذاکرات یک پیشنهاد صریح بود: در مقابل این‌که ایران فعالیت‌های غنی‌سازی خود را محدود کند و ۹۷درصد ذخایر اورانیوم خود را به خارج از ایران ارسال کند و به نظارت بی‌سابقه به برنامه اتمی خود اجازه دهد، در مقابل آمریکا تحریم‌های بانکی، مالی و انرژی علیه اقتصاد ایران را به‌حالت تعلیق در می‌آورد...
موضوع این‌که آیا سپاه پاسداران از لیست سازمانهای تروریستی حذف شود یا نه، گفتگوهای اتمی را به وضعیت بن‌بست رسانده است. رژیم ایران در حال گره زدن حذف سپاه از لیست تروریستی به تکمیل موفقیت‌آمیز گفتگوهای اتمی است.
آمریکا ظاهراً این درخواست ایران را رد کرده است، یک مقام بلندپایه دولت آمریکا به دیوید ایگنتوس گفت که بایدن قصد ندارد حتی اگر اینکار باعث برهم زدن توافق شود حذف سپاه از لیست تروریستی را قبول کند.
این وضعیت آشفته تنها این ارزیابیهای تیره و تار سیاست‌گذاران ارشد آمریکا مانند وزیر خارجه آنتونی بلینکن را مورد تأکید قرار می‌دهد که هفته قبل گفت او در مورد موفقیت این گفتگوها خوشبین نیست.
سؤال و ابهامی وجود ندارد که حضور سپاه پاسداران در خاورمیانه یک حضور شریرانه‌یی است، جریانی که نه تنها از گروه‌های تروریستی در این منطقه حمایت می‌کند بلکه مسؤل کشته شدن صدها آمریکایی از طریق حمایت، تأمین مالی و تسلیحاتی این گروهها می‌باشد.
صورت مسأله برای آمریکا این نیست که آیا سپاه پاسداران در حال بی‌ثبات کردن [منطقه] است یا نه بلکه صورت مسأله این است که آیا مزایای نگه‌داشتن سپاه پاسداران در لیست تروریستی وزارت‌خارجه بیش از هزینه از هم پاشیدن یک سال گفتگوهای اتمی است یا نه...
هیچ یک از ما که مذاکرات را از نزدیک دنبال کرده‌ایم، نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم که کل روند چگونه پیش خواهد رفت. وزارت امور خارجه به خبرنگاران می‌گوید توافقی «نه قریب‌الوقوع است و نه قطعی»، که روشی بوروکراتیک برای گفتن این است که «ما نمی‌دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد».
آنچه می‌توان با اطمینان گفت این است که هر تصمیمی که بایدن بگیرد مورد انتقاد قرار خواهد گرفت. سؤالی که بایدن و مشاورانش باید از خود بپرسند این است که آیا بازگرداندن برنامه هسته‌یی رژیم ایران در یک جعبه [و محدود ساختن آن] و جلوگیری از رویارویی احتمالی در آینده ارزش دادن امتیازات ناخوشایند و نامحبوبی را که برای انجام این کار لازم است، دارد یا نه؟
