یک شهروند در مترو
ارکانهای دولتی را هم تعطیل می‌کردنند همه این آقایان می نشستن در خانه به‌دلیل این‌که آنجاها باز است همه‌مان باید برویم سر کار
روحانی پیشاپیش شکست نمایش جدید را به گردن مردم انداخت و گفت:
روحانی ـ اول آذر ۹۹
ما مصوبات زیادی را تصویب کردیم همین امروز هم یک مصوباتی را تصویب کردیم این مصوبات اگر اجرا نشود این‌که رو کاغذ بیاید مرکب روی کاغذ که تاثیری ندارد
اولین الزامش مسئولیت‌پذیری آحاد مردم است
بحث بر سر این بود که مردم مراعات بکنند
این منتهای فریبکاری نظامی‌ست که بعد از هزاران قربانی و عدم حل معیشت گرسنگان باز هم مردم را مقصر می‌داند
یک خانم شهروند:
اگر قرار یک تصمیم همگانی انجام بشود خوب بانکها هم باید بسته بشوند
یک شهروند:
من کاسب ببندم بروم بنشینم در خانه ولی بانک باز است من چه جوری چکم را . . بدهم
چه جوری بدهیم را بدهم
یک شهروند:
مغازه را تعطیل کنید ولی اداره مالیات تعطیل نمی‌شود چرا بانکها تعطیل نمی‌شود
یک شهروند:
جایی که دولت خودش باید رعایت کند رعایت نمی‌کند یک ماه باید کل کشور تعطیل شود
یک شهروند:
خیلی‌ها که در خیابان ماسک نزدن چون پول ندارند شما ماسک را رایگان کن
از روز اول حرف همین بود. یا باید پولها خرج امنیت نظام و سلامت پاسداران شود یا صرف حل معیشت مردم و تعطیلی کارها
محمد حسین فرهنگی عضو مجلس آخوندی:
واقعاً بحث معیشت است و نمی‌توان نادیده گرفت
دولت ابزار کافی را در اختیار دارد که تصمیم بگیرد و بگوید به همه کسانی که یارانه بگیر هستند مساعدت برای دو هفته می‌کنیم که مردم در خانه بمانند.
احمدی‌نژاد:
اکنون به همه می‌گویند ماسک بزنید! مردم از کجا بیاورند ماسک بزنند؟ هزینه‌اش چه می‌شود؟
یعنی دولت به مردم کمکی نمی‌کند. فقط هم می‌ترساند و هم می‌اندازد گردن خود مردم،
این است جرثومه کرونای ولایت که جان و مال مردم را قربانی حفظ نظام می‌کند. نظامی که البته در دستان همین مردم محروم و شورشگر از ایران‌زمین زدوده خواهد شد.
