بحرانی که سراپای رژیم را در برگرفته، کلاف پیچ در پیچی است که روزبه‌روز هم پیچیده‌تر می‌شود.
رژیم یک بحران جدی به‌علت شکست سیاست‌های منطقه‌یی توسعه‌طلبانه‌اش دارد.
یک بحران هم در رابطه با ماجراجویی اتمیش با اروپا و آمریکا و داستان مکانیسم ماشه دارد.
در داخل هم انسجام دوره رئیسی را از دست داده است.
اقتصادش در بدترین وضعیت است. (دلار امروز صبح یک‌بار از مرز ۷۰هزار و ۸۵۰تومان هم گذشت و برگشت!
و مهم‌تر از همه، با یک خصومت ملی از سوی اکثریت قاطع مردم ایران روبه‌روست که رژیم را اساساً «دشمن» می‌دانند.
این تابلوی گسترده و پرنقش و نگاری از تضادهای متعدد است که هرازگاهی کارشناس‌های حکومتی، بخشی از آن را به تصویر می‌کشند. دو نمونه زیر، بخشی از این تصویر پیچیده است؛
وحید شقاقی کارشناس حکومتی گفت: با وجود ترامپ نمی‌توان روی فروش نفت حساب باز کرد: لوایح بودجه ۴۰۴ یه ویژگی داره یه سرگرمی، متناظر سازی اعداد توهمی و خیالی با اعداد واقعی است. این شعبده‌بازی تماشایی هم هست دیگه ما یک طرفش درآمده این کلش یه بخش عمده‌اش خیالیه چون دو سه هزار همت سال آینده اصلاً نداریم روی نفت نمی‌توانم اتکا کنم، این ترامپ دیوانه یه تیم دیوانه هم منصوب کرده و ما یه تجربه بدی از ترامپ دیوانه داریم، اولین کاری که می‌کنه روی نفت و ما که رسیده بودیم به یک و نیم میلیون بشکه صادرات نفت دوباره ما رو بر می‌گردانن به صد یا دویست هزار بشکه یعنی هزار و هشتصد تا دو هزار همتو داریم از دست میدیم، یه بخشو دولت از دست میده، ۵۱۰تاشو دولت از دست میده، یه بخشش هم فرابودجه‌ای است، اونم از دست میدیم. تعجبم اینه ما چطوری میخوایم اعداد واقعی رو با اعداد خیالی درآمدها جوش بدیم یه شعبده بازیه که باید سال بعد بنشینیم و تماشا کنیم.
مرتضی بهروزی‌فر، کارشناس نفت رژیم گفت: اگر کل نفت ایران در جهان قطع شود، عربستان و کویت با مازاد تولید خود می‌توانند این میزان را جبران کنند و چندان اتفاق خاصی در جهان رخ نمی‌دهد. «ما کشوری بودیم که پیش‌تر نزدیک ۷ میلیون بشکه تولید داشتیم و ۴.۵ میلیون آن صادر می‌شد و مصرف نفت جهان هم خیلی کمتر از الآن بود، اما امروز یک میلیون بشکه (صادرات ما) در برابر ۱۰۰ میلیون بشکه مصرف روزانه جهان، اصلاً مهم نیست.
این تصویر از وضعیت رژیم و شکست‌های پی‌درپی منطقه‌یی که پیوسته در کاسه رژیم می‌ریزد، نمایی از تغییر دوران است.
