خانم سروناز چیت‌ساز، مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران روز ۲۸مهرماه در مصاحبه اختصاصی با الجزیره عربستان فاش ساخت که خصیصه اصلی رژیم آخوندها زن‌ستیزی است و بیشتر از ٤٠سال است که بیش از نیمی از مردم ایران را با قوانین زن‌ستیزانه، سرکوب کرده است.
خانم چیت ساز افزود: رژیم ایران در قیام اخیر بیش از ٢٠هزار تن را زندانی کرده است و بر ضرورت اعزام یک هیأت حقیقت‌یاب بین‌المللی برای بازدید از زندانها و دیدار با زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف تأکید کرد.
سؤال: فعالیتهای کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران چیست؟
جواب: شورای ملی مقاومت ایران در آوریل ۱۹۸۷، طرح آزادیها و حقوق زنان را با یک مقدمه و ۱۳ماده تصویب کرد، یعنی ۳۵سال پیش که بحث زنان و حقوق زنان اصلاً در ایران دوران خمینی مطرح نبود. این طرح بر ضرورت لغو و رفع کلیه ستمها و اجبارات و تبعیضات رژیم ارتجاعی و بر تساوی کامل حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی زن و مرد تأکید دارد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران سالیان است که به کار افشاگری در رابطه با نقض حقوق ابتدایی و پایه زنان ایران در سطح جهانی، و در ارتباط با ارگانهای حقوق‌بشر و حقوق زنان و سازمانهای غیردولتی مشغول است.
با نمایندگان زن و پارلمانترها ارتباط برقرار کرده و در گردهمایی زنان سازمان ملل شرکت می‌کند و گزارشات سالانه در رابطه با وضعیت زنان در ایران منتشر و علاوه بر درج در سایت کمیسیون در اختیار کمیسیون مقام زن و دیگر ارگانها قرار می‌دهد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران مروج برابری زنان در همه پهنه‌های حقوقی، اجتماعی، سیاسی، بر اساس طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت، برای آزادیها و حقوق زنان در ایران فردا می‌باشد.
سؤال: بارزترین وجه آزار و اذیت و ظلم و ستم از سوی رژیم به زنان ایران چیست؟
جواب: دیکتاتوری مذهبی ولایت فقیه، یک نظام ضد آزادی در همه زمینه‌ها، ضد آزادی اندیشه و آزادی بیان و یک رژیم ضد زن است. یعنی دو خصیصه بارز دارد: ضد آزادی و زن‌ستیز. در نتیجه این دو خصوصیت، بیشترین رنج و فشار و اجبار را به زنان وارد کرده است یعنی زنان یک ستم مضاعف را در این رژیم متحمل می‌شوند.
سؤال: آیا می‌توانیم بگوئیم که خصیصه اصلی رژیم آخوندی زن‌ستیزی است و بیش از نیمی از جمعیت ایران را بیش از ۴۰سال است که با قوانین زن‌ستیزانه سرکوب کرده است؟
جواب: خشونت علیه زنان پدیده‌ای طبیعی در فرهنگ رایج آخوندهاست. در زندانها و شکنجه‌گاههای رژیم آخوندی وحشیانه‌ترین شکنجه‌های غیرانسانی و ضداسلامی علیه زنان اعمال شده و بیانش بسیار دشوار است و هزاران نفر از زنان مجاهد یا اعدام یا زیر شکنجه به‌شهادت رسیده‌اند.
سؤال: نقش زنان ایرانی در قیام ایران و در مبارزه با رژیم آخوندها چیست؟
جواب: قیام ایران اکنون بیش از یک‌ماه است که شروع شده و در سراسر ایران در حدود ۲۰۰شهر در ۳۱ استان گسترش یافته و تاکنون بیش از ۴۰۰نفر به‌شهادت رسیده و هزاران تن مجروح و بیش از ۲۰هزار نفر دستگیر شده‌اند. در بین شهدا و مجروحان و هم‌چنین دستگیر شدگان تعداد قابل توجهی از زنان و دختران وجود دارند.
در این قیام نقش زنان و دختران بسیار برجسته است، به‌نحوی که مقامات و رسانه‌های رژیم نیز بارها به آن اعتراف کردند و به نقش رهبری و هدایت اعتراضات در بسیاری از شهرها اشاره کرده‌اند که البته بنظرم این حضور چشمگیر و این عزم و اراده، یک پدیده خلق‌الساعه نیست و یک روند تکاملی را طی کرده و پشتوانه‌ای از یک مبارزه دست‌کم ۴۳ساله از خشم و بغض انباشته دارد و انقلابی است که خون ۱۲۰هزار شهید به پای آن رفته است.
دختران و زنان قیام‌آفرین و کانون‌های شورشی مقاومی که همین الآن نقش رهبری کننده را در بسیاری از قیامها به‌عهده دارند، ادامه دهنده راه همین شهیدان هستند. این زنان با الگو گرفتن از خانم مریم رجوی و شعار «می‌توان و بایدٍ» او یاد گرفته‌اند که می‌توانند بر هر مانع و ترس و تردیدی غلبه کنند. آنها آموخته‌اند که باید قیمت رهایی و برابری را بپردازند و پشت هیچ مانعی در جا نزنند.
سؤال: رابطه کمیسیون شما با زنان در داخل و برجسته‌ترین خواسته‌های کمیسیون شما به‌طور خاص و زنان ایرانی به‌طور عام چیست؟
جواب: اصلی‌ترین خواست زنان ایران هم‌چون مردان در ایران در قیام اخیر، آزادی در همه زمینه‌ها است و خواست ما در شورای ملی مقاومت و در مقاومت ایران هم از همان روز اول یک مسأله بیشتر نبوده است: آزادی، آزادی و باز آزادی.
ولی آزادی و برابری جز با سرنگونی آخوندها محقق نمی‌شود. سرنگونی این رژیم زن‌ستیز تنها پیروزی مردم ایران و زنان ایران نیست، بلکه پیروزی زنان در تمامی منطقه است و به نظر من نقطه عطفی در جنبش زنان در سطح جهانی محسوب می‌شود.
سؤال: آیا زنان ایرانی‌ای در خارج از کشور هستند که از کمیسیون شما برای مقاومت در برابر رژیم طاغوت حمایت کنند؟
جواب: در واقع بعد از سال۱۹۸۱ که رژیم آخوندی سرکوب وحشیانه را به‌طور گسترده شروع کرد هر ساله در خارج کشور شاهد بودیم که در حمایت از این مقاومت، تظاهرات و تجمعات و آکسیونهایی توسط هواداران و حامیان این مقاومت در دفاع از آنها و علیه رژیم آخوندی برگزار شده است. هم‌چنین برگزاری گردهمایی سالانه مقاومت که یادآور سرفصلهایی در تاریخچه مقاومت ایران است و از اهمیت تاریخی برخوردار است، هم‌چنین سالانه گردهمایی روز جهان زن توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت برگزار می‌شود و در سازماندهی و مدیریت این کنفرانسها، زنان آزاده ایرانی در خارج کشور حضور فعال داشته و نقش به سزایی دارند، بطور کلی در نبردی که بیش از ۴۰سال با این رژیم جریان دارد زنان جایگاه اخص خودشان را دارند.
سؤال: موضع زنان در سراسر جهان در حمایت از اهداف خود را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
جواب: مقاومت ایران به‌طور عام و زنان به‌طور خاص طی سالیان گذشته با فعالیتهای گسترده‌ای که انجام شده، حمایت گسترده‌ای در سراسر جهان کسب کرده‌اند. واکنش جهانی نسبت به قیام اخیر یک نمونه بارز آن است، به‌دنبال قیام سراسری مردم ایران، جامعه جهانی دست به اعتراض علیه توحش حکومت ولایت فقیه نسبت به شهروندان ایرانی زد و ضمن محکوم کردن جنایت‌های رژیم، خواهان توقف کشتار مردم گردیدند. حمایت کنندگان از قیام و خیزش‌های مردم را طیفی از مقامات رسمی دولتها، سیاستمداران، پارلمانترها، فرهنگیان، اساتید دانشگاه، هنرمندان و ورزشکاران و روزنامه‌نگاران تشکیل می‌دهند که در بین آنان حضور زنان بسیار برجسته است.
سؤال: آیا آمار دقیقی از تعداد زندانیان زن در زندانهای رژیم وجود دارد، چند نفر و پرونده آنها چیست؟ آیا داستانهایی از قتل و شکنجه دارید که در جریان مقاومت فعلی برای زنان اتفاق افتاده است، آیا داستانهای قبلی دارید؟
جواب: در ایران به‌دلیل حاکمیت یک دیکتاتوری مذهبی داشت آمار دقیق از زندانیان مشکل است اما شمار زیادی زندانیان سیاسی زن در زندان اوین، زندان قرچک و زندانهای شهرستانها از جمله زندان سپیدار اهواز و زندان سمنان وجود دارد. بیش از ۲۰هزار نفر از زندانیان قیام اخیر از زنان هستند.
البته وضعیت زنان در این زندانها بسیار وخامت‌بار است چون همان‌طور که گفتم زنان تحت ستم مضاعف هستند در نتیجه در زندانها هم رژیم ملایان تلاش می‌کند شرایط غیرانسانی زندان را برای زندانیان زن هر چه بدتر کند.
در طول چهل سال گذشته دهها هزار زن مجاهد و مبارز در نبرد با فاشیسم دینی حاکم بر ایران دستگیر و اعدام شدند یا زیر شکنجه‌های وحشیانه به‌شهادت رسیدند و تعداد محدودی از آنها که از زندانهای مخوف آخوندها نجات یافته‌اند، خاطرات خودشان را در چندین جلد کتاب نوشته‌اند.
مقاومت ایران و کمیسیون زنان بارها برای آزادی زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی فراخوان داده و بر ضرورت اعزام یک هیأت حقیقت‌یاب بین‌المللی برای بازدید از زندانها و دیدار با زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی تأکید کرده است. .
