مذاکرات وین آغاز شده است. خبرها نشان از سرخوردگی و ناامیدی دیپلماتهایی دارد که تا چند ماه پیش مشتاق رسیدن به توافقی با رژیم ایران بودند. در این رابطه مقاومت ایران از مدتها پیش قبل تأکید کرد که رژیم دو راه بیشتر ندارد: یا زهر بخورد و عقب‌نشینی کند، که در این صورت همان می‌شود که خود خامنه‌ای در خرداد۹۵ از آن با‌عنوان «تنزل بی‌پایان» نام برد و گفت نظام فروخواهد پاشید. یا به‌رویارویی با جامعه جهانی ادامه دهد که پیآمد آن ارسال پرونده به شورای امنیت و افزایش فشارهاست.
رویترز در روز ۷آذر نوشت: «تعداد کمی انتظار راهگشایی در مذاکرات روز دوشنبه در وین را دارند»؛ رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران هشدار می‌دهد: اگر رژیم ایران از گفتگوها برای خرید زمان جهت برنامه اتمی خود استفاده کند، فشارها بر این رژیم افزایش خواهد یافت.
در خود رژیم هم نسبت به سرانجام مذاکرات وین، جز سردرگمی و ابهام چیز دیگری دیده نمی‌شود. روزنامه مستقل در روز ۷آذر نوشت: نمی‌توان چشم‌انداز روشنی برای مذاکرات وین متصور بود.
روزنامه وطن امروز هم در همان روز به پیآمد خطرناک شکست مذاکرات اشاره می‌کند و از مکانیسم ماشه می‌نویسد.
اکنون باید دید آیا رژیم به‌طور واقعی در رابطه با سه شرطی که برای بازگشت به برجام گذاشته جدیست؟ در این صورت پیشاپیش شکست مذاکرات قطعی است و پیآمد آن ارسال پرونده رژیم به شورای امنیت است. اما شاید آن شروط را جهت سرخ کردن صورت با سیلی عنوان کرده و قصدش زهرخوری است. در این صورت واضح است که از ترس مرگ می‌خواهد خودکشی کند.
