مادر برای فرزندت گریه نکن، روزی انتقامت را می‌گیریم.
این خروش مردمی است که صبح پنجشنبه ۲۶دی در آرامگاه بهشت محمدی سنندج به دادخواهی خون آروین و آیدا نشستند؛ مسافرانی که با شلیک پاسداران به‌خاک افتادند و جوانان روز قبل از خاکسپاری، در دانشگاه سنندج با شعار «مرگ بر ستمگر»، با همه ستمگران مرزبندی کردند.
مردم داغدار با فریاد بلند دادخواهی، کانون فساد و تباهی را هدف قرار دادند. کانون‌های فسادی که لاشهٔ جلاد را در شهرهای ایران و عراق چرخاندند، اما اجازه عزاداری به خانواده‌های داغدار مسافران را ندادند. تا جایی‌که یکی از مزدوران مجلسی به‌نام محمود صادقی در توئیتی نوشت: «تاثیر روحی صحنه‌ای که جان باخته‌ای را درون حصاری از داربست‌ها دفن می‌کنند و مأمور امنیتی مانع از نزدیک شدن مادر داغدار به محل دفن فرزندش می‌شود، کمتر از اصل فاجعه نیست».
دادخواهان با شعار «کشته ندادیم که سازش کنیم»، نشان دادند دهها هزار لاله سرخ آزادی در شهرهای میهن، بین مردم ایران و خامنه‌ای، سدی سرخ و عبورناپذیر ایجاد کرده‌اند.
قاتلان، به‌منظور منحرف کردن دادخواهی جوانان، بدون حضور مردم و خانواده‌ها، در چند شهر مراسم برگزار کردند. اما جوانان ایستادند. مادران فریاد کشیدند و با پاره کردن پرچم کثیف آخوندی از تابوت جانباختگان، باز هم مرزشان را با قاتلان به نمایش گذاشتند.
مادر برای فرزندت گریه نکن، روزی انتقامت را می‌گیریم!
