بحران بی‌آبی در سراسر کشور بار دیگر به موضوع اصلی هشدارهای مقامات رژیم تبدیل شد؛ هشداری که نه از سر دلسوزی، بلکه در امتداد درماندگی حکومت در مهار تبعات سیاست‌های ویرانگرش است. پزشکیان، رئیس‌جمهور سرسپرده ولی‌فقیه، روز جمعه ۲۹تیرماه در سخنانی اعتراف کرد که بحران آب «از آنچه که امروز درباره آن صحبت می‌شود جدی‌تر است» و افزود اگر چاره‌‌یی اندیشیده نشود، کشور با شرایطی روبه‌رو خواهد شد که «هیچ علاجی برای آن یافت نمی‌شود».
در حالی‌که او به جای ارائه راه‌حل، به روضه‌خوانی و هشدارهای بی‌پشتوانه بسنده کرد، سخنگوی دولت نیز اعلام کرد روز چهارشنبه اول مردادماه، استان تهران به‌دلیل «ضرورت صرفه‌جویی در مصرف آب و برق» تعطیل خواهد بود؛ تصمیمی که بیش از آن که راه‌حل باشد، نشانه‌ٔ آشکار استیصال و وحشت رژیم از گسترش نارضایتی عمومی در مواجهه با موج گرمای بی‌سابقه است.
به‌گزارش تلویزیون رژیم، در بسیاری از نقاط کشور دمای هوا به بیش از ۴۵ تا ۵۰درجه رسیده و این موج گرما تا اواخر هفته ادامه خواهد داشت. بر اساس گفته‌های صادق ضیائیان، رئیس مرکز پیش‌بینی هواشناسی رژیم، شهرهایی مانند تهران، خوزستان، ایلام و بوشهر گرم‌ترین روزهای خود را تجربه خواهند کرد.
همزمان، بحران در مناطق جنوبی کشور به وضعیت انفجاری نزدیک شده است. خنفری، عضو مجلس ارتجاع، با اشاره به قطع آب و برق در ۲۸روستای شادگان گفت: «خوزستان را به جهنم تبدیل کردید!» او با لحنی بی‌سابقه، خطاب به وزیر نیرو رژیم اعلام کرد: «این جهنم حاصل ناترازی مدیریت و بی‌کفایتی مدیران شماست، نه ناترازی در منابع!»
در همین حال، عیسی کلانتری، رئیس سابق سازمان محیط‌زیست رژیم نیز در اعترافی بی‌سابقه هشدار داد: «شرایط فعلی آبی ایران تنها آغاز گرفتاری است و یک فاجعه در کشور در حال وقوع است، بدون آن‌که کسی به آن فکر کند».
همه این نشانه‌ها تأیید می‌کند که بحران آب دیگر صرفاً یک بحران زیست‌محیطی نیست، بلکه به یک تهدید جدی برای حیات اجتماعی و سیاسی رژیم تبدیل شده؛ بحرانی که دیر یا زود خشم مردم را به خیزشی سراسری بدل خواهد کرد.
