سازمان عفو بین‌الملل روز ۲۷آذر اظهارات وقیحانه کاظم غریب آبادی، معاون امور بین‌الملل قضاییه خامنه‌ای و دبیر ستاد [شکنجه و اعدام] در رژیم آخوندی، در دفاع از اعمال مجازات مرگ علیه افراد زیر ۱۸سال و طرح این ادعای خلاف واقع که این اقدام شنیع مغایرتی با قوانین بین‌المللی ندارد، را منزجرکننده خواند.
عفو بین‌الملل نوشت: تحت قوانین بین‌المللی، ممنوعیت استفاده از مجازات اعدام علیه کسانی که در زمان وقوع جرم کودک بوده‌اند مطلق و بی‌قید و شرط است.
این ممنوعیت مطلق در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون حقوق کودک، که ایران هر دو را به تصویب رسانده و ملزم به رعایت‌شان است، تصریح شده است.
ممنوعیت استفاده از مجازات اعدام علیه کسانی که در زمان وقوع جرم کودک بوده‌اند هم‌چنین به‌عنوان یک قاعده آمره حقوق بین‌الملل عرفی پذیرفته شده است، بدین معنا که از سوی جامعه بین‌المللی به‌عنوان یک هنجار تخلف‌ناپذیر و لازم‌الاجرا در همه کشورها به‌رسمیت شناخته است.
در خصوص اظهارات کاظم غریب آبادی که قصاص را «حق اولیاء دم» دانسته، سازمان عفو بین‌الملل یادآوری می‌کند که نظام قصاص از اساس ناعادلانه، بیرحمانه و غیرانسانی است و مقامات رژیم ایران باید قوانین مرتبط با قصاص و سایر قوانینی که موجب نقض ممنوعیت شکنجه و سایر رفتارها و مجازات‌های بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز می‌شوند را فوراً نسخ کنند.
نظام قصاص در ایران به طرق مختلف باعث نقض ممنوعیت مطلق شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز شده است. از جمله این موارد قرار دادن زندانیان محکوم در معرض دوره‌های طولانی ناامنی و اضطراب زیر سایه اعدام است که در برخی موارد بیش‌تر از یک دهه به درازا می‌کشد. غالباً، دلیل طولانی شدن این دوران این است که خانواده مقتول در اجرای حکم اعدام مردد است اما در عین‌حال می‌خواهد از تسهیل آزادی زندانی پس از چند سال حبس جلوگیری کند. از دیگر موارد نگران‌کننده، بردن محکومان به پای چوبه دار، انداختن طناب به دور گردن آنها و اعطای رضایت تنها در دقایق و ثانیه‌های آخر است و همین‌طور تعیین چندباره و تعویق مکرر اعدام در آخرین ساعات که از ترکیبی عوامل مختلف از جمله نوسانات احساسات و وضعیت عاطفی و روانی خانواده مقتول و هم‌چنین واکنش‌ها و پیگیریهای بین‌المللی و کارزارهای مردمی حقوق‌بشری ناشی می‌شود.
