قیمت نان در مشهد ۴۰درصد افزایش یافت. نان بربری سنتی یارانه‌ای که تا روز سه‌شنبه با قیمت ۸۵۰تومان فروخته می‌شد اکنون ۱۲۰۰تومان به دست خانوارها می‌رسد. تافتون سنتی یارانه‌ای از ۶۵۰ به ۹۰۰تومان، سنگک یارانه‌ای از ۱۴۰۰ به ۲هزار تومان و بربری خراسانی نیمه یارانه‌ای از ۱۳۰۰ به ۱۸۰۰تومان رسیده است. (خبرگزاری فارس رژیم 3مرداد)
این رشته البته سر دراز دارد:
در اردیبهشت ماه، نان سنگک تا هر عدد ۷هزار تومان فروخته شده و نان سنگک آنلاین تا دانه‌ای ۳۵هزار تومان هم به فروش رسیده است.
روز ۱۳اردیبهشت ۱۴۰۲ رسانه حکومتی «تجارت‌نیوز» در گزارشی درباره نان تیتر زد:
فروش سنگک با قیمت ۳۵هزار تومان!
به گزارش این رسانه، فروش آنلاین نان با قیمت‌های نجومی، مرزهای جدیدی از تورم را به نمایش گذاشته است، به‌عنوان نمونه نان سنگک ساده در فروش آنلاین دانه‌ای ۱۵هزار تومان و نان سنگک «چند مغز (سبوس، کنجد، دانه سیاه، سبزی خشک)» دانه‌ای ۳۵هزار تومان به فروش می‌رسد! نان بربری هم بین ۱۴ تا ۳۰هزار تومان به دست مشتریان می‌رسد.
علت چنین افزایش قیمت شگفت‌انگیزی چیست؟
این پرسش چند پاسخ دارد؛
اولین علت، افزایش قیمت خرید تضمینی گندم از کشاورزان توسط دولت است. قیمت خرید گندم از کشاورزان اکنون بین ۱۵ تا ۲۰هزار تومان بین دولت و کشاورزان مورد مناقشه است.
سال گذشته دولت به اسم حمایت از کشاورزان، قیمت خرید تضمینی گندم را ۱۸هزار تومان تعیین کرد. این در شرایطی بود که قیمت گندم در بازار آزاد حدود ۹ هزار تومان بود. با این قیمت نجومی، دولت خرید گندم تولیدی داخل را بدون سر و صدا به انحصار خود درآورد و آن را به خارج صادر کرد تا دلار نقد به‌دست بیاورد، و از سوی دیگر با صدور نفت ارزان به دیگر کشورها، تجارت نفت در برابر گندم راه انداخت! گندمی که طبعاً دیگر به آن قیمت قبلی به دست سیلوهای خصوصی و نانوایی‌ها و نهایتاً به دست مشتری نمی‌رسد! این مهم‌ترین علت گرانی نان است که کمتر از آن صحبت می‌شود!
دومین علت گرانی نان، حذف ارز دولتی (با دلار ۴۲۰۰ تومانی) برای واردات گندم بود.
وقتی دولت خرید گندم تولید داخل را منحصراً به کنترل خود درآورد، سیلوداران داخلی ناگزیر به وارد کردن گندم شدند، اما دولت آخوندها با حذف ارز دولتی در واردات گندم، واردکنندگان را مجبور کرد با نرخ بازار آزاد دلار، گندم خارجی را خریداری کنند. این مسأله، هزینه واردات را بالا برد و در نهایت باز هم قیمت نان بالاتر رفت!
سومین علت افزایش قیمت نان، تقاضای بالا برای نان در بازار داخلی است. خیلی روشن است وقتی مردم نمی‌توانند دیگر مواد غذایی را بخرند تلاش می‌کنند با «نان» شکمشان را سیر کنند، همین افزایش مصرف نان، باعث به‌هم خوردن تعادل «عرضه و تقاضا» و افزایش بیشتر قیمت نان شد.
چهارمین علت، گران کردن نان سهمیه‌ای (معادل کوپنی) توسط دولت است. در روش جدید دولت، «آزادپز‌ها» می‌توانند با آرد ۳۸۰ تومانی نان تولید و با قیمت آزاد به مردم بفروشند. خیلی روشن است که چنین نانی از بنیاد گران‌تر از نان قبلی است.
ضمن این‌که نانوایان فانتزی و صنعتی هم مجبور شده‌اند که با قیمت بازار آزاد آرد، نان فانتزی تولید کنند. در نتیجه قیمت نانهای فانتزی و صنعتی هم سه برابر افزایش یافته است. این است علل گرانی نان توسط دولت جلاد ۶۷. دولتی که دارد باد می‌کارد تا توفان درو کند.
