در قرن ۲۱ و هنگامی که کشورهای پیشگام مقابله با زلزله، هر روز از نوآوری و فناوری جدیدی در مقاومسازی سازهها خبر میدهند و برای ساخت خانه در مناطق زلزلهخیز تسهیلات و استانداردهایی را در نظر میگیرند. ساکنان روستاهای ایران باید در خانههای خشتی زندگی کنند، خانههایی که تاب ایستادن در برابر زلزله را ندارند.
روز ۲۲شهریور قوچان لرزید، سنگهای بزرگی از کوه به دامنه و میان روستاها غلطید، سقفها و دیوارهایی فرو ریخت و تنها بخت یار مردم بود که به رغم آسیبهای فراوان در ۴۳ روستا اما تلفات جانی در بر نداشت.
اما این زلزله یک سؤال را در ذهن هر ایرانی تکرار میکند، بیش از هزار میلیارد دلار پول فروش نفت در حکومت آخوندی، کجا هزینه شده که مردم ایران در خانههایی سست و ناایمن باید زندگی کنند؟