در حالی‌که خامنه‌ای گفته بود «این بلا به‌نظر ما بلای آن‌چنان بزرگی نیست» و روحانی دائم سفیدسازی می‌کرد و وعده سیر نزولی می‌داد روز ۱۰خرداد در تناقضی آشکار گفت: «امروز ما با یک شرایط جدیدی مواجه هستیم. این دوران سخت‌تری از دوران اسفند و فروردین هست».
تناقضی که ریشه در شرایط خفگی اقتصادی دارد و رژیم برای حفظ خود به غارت دسترنج مردم روی آورده و سیاست فرستادن مردم به میدان مین کرونا و قربانی کردن چندده‌هزار نفر را استراتژی خود قرار داده است.
آخوند روحانی: «همین که می‌گویم، با کرونا زندگی کنیم با احتیاط کامل. باید استراتژی ما این باشد».
از نظر آخوند جنایتکار، مردم گوشت دم توپ نظام هستند. درست مانند جنگ ضدمیهنی که خمینی نسلی را پای نظامش قربانی کرد.
آخوند روحانی: «شبیه آنچه که ما در دفاع مقدس! ایثار کردیم فدا کردیم! و پایان خوشی! را رقم زدیم این هم ما پایان خوشی را رقم بزنیم»!
البته پایان خوشی برای خامنه‌ای و روحانی داشت اما با نگاهی به ضایعات جنگ و قیمتی که مردم پرداختند به عمق کینه حیوانی جنایتکاران نسبت به مردم پی می‌بریم. جنگی با
- ۲میلیون کشته و معلول
- ۵۰شهر ویران شده
- ۴۰هزار اسیر
- ۳هزار روستای نابود شده
- ۴میلیون آواره
- ۷هزار مفقودالاثر
- و بیش از ۱۰۰۰میلیارد دلار خسارت مادی، از نظر روحانی پایان خوش نظام است.
روحانی در راستای استراتژی قربانگاه تأکید کرد: «در سراسر کشور مسجدها با اجرای دستورالعملها برای نمازهای یومیه باز می‌شود».
روحانی در وحشت از افشای پنهان‌کاریها توسط مقاومت ایران گفت: «القای اضطراب، القای ناامیدی چیزی نیست که سازنده باشد».
آری این استراتژی متناقض نشانه بن‌بست و بی‌راه‌حلی است و این‌که نظام ولایت هیچ راهی برای برون‌رفت از آن جز سرکوب و در پیش گرفتن مسیر انقباض ندارد.
