روزنامه حکومتی همشهری در گزارشی به تاریخ چهارشنبه ۱۸تیر به گوشه‌ای از تاراج منابع آبزیان دریای جنوب توسط کشتی‌های چینی که با مجوز رسمی دولت آخوند روحانی در سواحل ایران مشغول قلع و قمع منابع طبیعی و دریایی هستند اشاره می‌کند.
این روزنامه به‌نقل از خلیل‌الله درخشان؛ که از وی به‌عنوان عضو شورای مرکزی خانه کشاورز نام برده می‌شود می‌نویسد: « از آنجا که این کشتی‌ها اکوفایندر (ماهی‌یاب) دارند، شبانه گله‌های ماهی را شناسایی کرده و این گله‌ها را شکار می‌کنند.
ارزش محموله‌ای که در یک شب شکار می‌شود، گاه به اندازه قیمت خود کشتی‌هاست. صید ترال، هست و نیست کف دریا را جارو می‌کند. شیوه صیادی این کشتی‌ها در دهه۷۰ در ایران رایج بود و سازمان شیلات با صرف پول و خرید کشتی‌های صید ترال آنها را از دریا جمع کرد اما در کمال تعجب، در دولت یازدهم به بهانه استفاده از ذخایر میکتوفیده مشترک بین ایران و عمان دوباره این شیوه بازیابی می‌شود. درباره ماهیت صاحبان کشتی‌های چینی حرف و حدیث زیاد است اما کسی نمی‌داند کشتی‌ها متعلق به کیست».
این در حالی است که به‌گفته معین‌الدین سعیدی؛ نماینده مجلس ارتجاع از چابهار: « اگر چه دوستان می‌گویند کشتی‌ها چینی نیستند و شرکتها ایرانی هستند اما گزارشهای متقنی به ما رسیده است که شرکتهایی تشکیل داده‌اند با مشارکت ۴۹درصد چینی‌ها و ۵۱درصد از افرادی که نمی‌دانم اصطلاح ژن خوب برایشان به کار ببریم یا نه. این کشتی‌ها بر اساس دستورالعمل‌های خود باید حداکثر تا ۱۲مایلی آب‌های ساحلی جلو بیایند اما حتی تا هشت مایلی هم پیش‌روی می‌کنند. متأسفانه اتفاقی که می‌افتد، این کشتی‌ها رادارهای ردیابی را موقع شب خاموش می‌کنند و از این طریق وارد محدوده‌های آب‌های ساحلی می‌شوند و تمام ذخایر آبزیان ما را دچار مشکل می‌کنند. به‌همین‌دلیل صیادان به‌شدت دچار مشکل هستند.»
خلیل‌الله درخشان در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به ابعاد این تاراج منابع آبزیان ادامه می‌دهد: « این روزها یعنی تیر و مرداد، فصل صید میش‌ماهی است. این ماهی یک کیسه بادی در داخل بدن دارد که خیلی گران‌قیمت است و کیلویی ۴۰ تا ۵۰میلیون تومان فروش می‌رود. با این کیسه نخ پزشکی درست می‌کنند و این روزها گله‌های میش‌ماهی نصیب چینی‌ها می‌شود. از آنجا که این کشتی‌ها اکوفایندر (ماهی‌یاب) دارند، متوجه می‌شوند که گله‌ها در کجا هستند و در شب‌ها اقدام به صید می‌کنند. یکی از این کشتی‌ها در یک شب ۹۰میلیارد تومان میش‌ماهی صید کرده که به اندازه قیمت این کشتی است».
فعالیت یک کشتی چینی باعث از دست رفتن اشتغال۱۵۰۰نفر شده است.
خلیل‌الله درخشان همچین پیرامون تاثیر این تاراج بر اشتغال مردم بومی می‌گوید: « یک کشتی ۴۰۰ تنی در یک هفته به اندازه ۵۰ تا لنج صید می‌کند. هر لنج برای ۳۰نفر اشتغال ایجاد می‌کند. با فعالیت کشتی‌های چینی نان هزار و ۵۰۰نفر آجر می‌شود. یک کشتی که ۴۰۰ تا ۵۰۰تن ظرفیت دارد، فقط برای ۱۵نفر اشتغال ایجاد می‌کند.»
درخشان در این مصاحبه به مخاطراتی که صیادان ایرانی به‌علت چپاول و تاراج کشتی‌های چینی مجوزدار مجبور به تحمل برای امرار معاش هستند پرداخته و اضافه می‌کند: «در آب‌های جنوب یا با قایق‌های کوچک یا لنج صید انجام می‌شود. لنج‌ها به ۲دسته تقسیم می‌شوند، انواعی که با یخ به دریا می‌روند، حداکثر تا ۱۲مایلی ساحل برای صید می‌روند اما آنهایی که سیستم برودتی دارند، به اقیانوس‌ها سفر می‌کنند و درگیر دزدان سومالی می‌شوند. دولت برای این دسته از صیادان نتوانست کاری انجام دهد تا این‌که خود صیادان با دزدان سومالی وارد مذاکره شدند. به‌ازای هر لنج ۱۰هزار دلار می‌دهند و اجازه می‌گیرند که در مدت مشخص در آب‌های این کشور صید کنند و از آفریقا برای ایران صید می‌آورند.
شیلات مجوز صیادان آب‌های دور را محدود کرده است؛ در حالی‌که این صید ربطی به آب‌های ما ندارد. در عوض کشتی‌های صیادی چینی که قراردادهایی با شرکت‌های داخلی ما دارند، اجازه فعالیت پیدا می‌کنند.»
معین‌الدین سعیدی؛ نماینده مجلس ارتجاع از چابهار نیز در سخنانی که روزنامه حکومتی همشهری آنرا انتشار داد با اعتراف به این تاراج و چپاول سیستماتیک انجام شده توسط دولت آخوند روحانی گفت: «عجیب‌تر این‌که جامعه صیادی ۲۵هزار نفر هستند. وقتی به شیلات می‌گوییم به اینها مجوز صید بدهید که به‌صورت قانونی سوخت تهیه کرده و صید کنند، شیلات هرگز زیر بار مجوزدادن به این افراد نمی‌رود؛ زیرا معتقد است ذخایر آبزیان ما را از بین می‌برند اما آنجایی که صید ترال می‌آید و آش را با جاش می‌برد، هیچ اشکالی از نظر دوستان وجود ندارد و حتی در این شیوه صید از سوخت یارانه‌ای هم استفاده می‌کند».
