جیمز فیلیپس یکی از محققاًن ارشد امور خاورمیانه در بنیاد هریتیج معتقد است که واشنگتن باید هزینه روشن و فزاینده‌یی بر تهران بواسطه سیاستهای خصمانه آن تحمیل کند وگرنه رژیم تغییر سیاست نخواهد داد...
زیرا تهران به توافق اتمی چسبیده است چون می‌داند که این توافق به‌صورت دائمی مانع جاه‌طلبی هسته‌یی ایران نیست و تنها آن را به تأخیر می‌اندازد.
وی درباره ترفندهای رژیم می‌گوید ایران نقش قربانی را بازی کرده و دنبال ایجاد شکاف بین آمریکا و اتحادیه اروپاست تا مانع شکل گرفتن یک جبهه متحد در تحریمها گردد.
رژیم ایران در طرح بمبگذاری علیه اپوزیسیون شکست خورده است
فیلیپس می‌گوید مشکل می‌توان تصور کرد که رهبران اروپایی که نفرت دارند آمریکا بگوید آنها چه بکنند، به شرایطی که توسط یک دیکتاتور دینی مشخص شده عمل کنند. بدتر این‌که ایران در یک طرح بمبگذاری شکست خورده در یک گردهمآیی اپوزیسیون ایرانیان تبعیدی در نزدیکی پاریس گیر افتاد.
وی احتمال می‌دهد که وقتیکه روشن شد که اتحادیه اروپا قادر به نجات دادن ایران از تبعاًت سیاست خارجی خصمانه‌اش نیست، محتمل است که تهران برجام را ترک و تلاش‌های خود برای غنی‌سازی اورانیوم را افزایش دهد. اما به‌جای تحریک یک بحران که می‌تواند آمریکا و اتحادیه اروپا را متحد و خطر پاسخ نظامی آمریکا را افزایش دهد، محتمل است که تهران دست به برداشتن گام‌های تدریجی برای احیای فعالیت‌های اتمی خود که توسط برجام محدود شده بزند و بدین ترتیب گزینه‌هایش برای مذاکره برای یک توافق دیگر را حفظ کرده و خود را در یک گوشه خطرناک گیر نیاندازد.
استراتژی مقابله‌جویانه با رژیم ایران
فیلیپس عکس‌العمل رژیم درباره کار غنی‌سازی را چنین برآورد می‌کند که اگر تهران به‌سر عت دست به کار غنی‌سازی اورانیوم بزند، حمایت دیپلماتیک روسیه و چین را از دست خواهد داد که می‌تواند به دور جدیدی از تحریمها راه ببرد. چنین استراتژی مقابله‌‌جویانه‌ای تهران را در مسیر تصادم با تعداد کشورهای بیشتری قرار خواهد داد که هزینه اقتصادی و سیاسی را برای رژیم افزایش داده و در عین‌حال خطر سختی اقتصادی بیشتر را بهمراه دارد که منجر به بی‌ثباتی سیاسی و حتی قیام توده‌یی در داخل ایران می‌تواند بشود...
وی می‌گوید ممانعت از هژمونی یک قدرت واحد بر منابع نفتی خلیج‌فارس یکی از اهداف اصلی سیاست خاورمیانه آمریکا از زمان دولت ترومن بوده است.
وی درباره توافق بد اتمی اوباما با رژیم ایران گفته است دولت اوباما این هدف را در یک تلاش دیپلماتیک که بد طراحی شده بود به‌منظور تنش‌زدایی با ایران نادیده گرفت...
ایران مسیر راحتی برای غنی‌سازی ندارد
به نسبت دولتهای پیشین آمریکا که متحدان آمریکا مانند کره‌جنوبی، تایوان و امارات متحده عربی را از غنی‌سازی اورانیوم محروم کردند، دولت اوباما توافق بهتری را برای غنی‌سازی اورانیوم به ایران داد. این حتی از توافق با ایران زمان شاه در سال ۱۹۷۶ و قبل از انقلاب که یک متحد آمریکا بود بهتر بود که دولت فورد اجازه غنی‌سازی را به شاه نداد...
فلیپس نتیجه می‌گیرد به‌دنبال خارج شدن آمریکا از برجام، ایران دیگر در یک مسیر راحت برای گسترش غنی‌سازی اورانیوم خود به یک سطح صنعتی که مقدمه فرار اتمی است، قرار ندارد.
این محقق ارشد امور خاورمیانه پیشنهاد کارهایی برای پاسخ به چالشهای اتمی و منطقه‌ای رژیم را به دولت ترامپ می‌کند:
- متحدان را گرد آورد تا حداکثر فشار تحریمها را روی ایران اعمال کند...
دولت ترامپ باید دست به یک کارزار دیپلماتیک فشرده بزند تا حمایت بین‌المللی برای تجدید تحریمها علیه ایران به‌دست آورد.
دولت ترامپ باید بسوی متحدان دلخور اروپایی به‌خاطر خروج آمریکا از برجام، دست دراز کند تا شکافی که تهران دنبال استفاده از آن است را به حداقل برساند.
دولت ترامپ باید توضیح دهد که چگونه خروج از برجام و ابقای تحریمها یک استراتژی جامع‌تر برای عقب راندن نفوذ شرارت‌بار ایران و مهار تهدیدات آن است...
از ماه ژانویه تهران نفت خام سنگین خود را به قیمت متوسط ۶۴دلار در هر بشکه فروخته است در حالیکه این قیمت در سال ۲۰۱۷ معادل ۵۱دلار بود که بدین معنی است که درآمد ایران حتی با فروش ۲۰% نفت کمتر ثابت خواهد ماند
آسیب پذیری رژیم ایران به‌خاطر تحریمها
اما با توجه به عرضه کم نفت در بازار و قیمت‌های در حال افزایش نفت، افت قابل‌توجه صادرات نفت ایران در کوتاه مدت بعید است.
ابقای تحریم‌های آمریکا می‌تواند صادرات نفت ایران را تا پایان امسال به میزان یک‌سوم کاهش دهد...
علاوه بر افت فروش نفت، تهران بواسطه افت سرمایه‌گذاری خارجی و دسترسی به تکنولوژی که توسعه صادرات گاز طبیعی آن را بمیزان قابل‌توجه کاهش می‌دهد، آسیب خواهد دید...
در زمینه بانکی نیز به‌دلیل سوء مدیریت بسیار آسیب پذیر است به‌طوری‌که پتریک کلاسون که یک اقتصاددان است نتیجه‌گیری کرد که “برعکس سال ۲۰۱۲، بانکها و نه صادرات نفت، بزرگترین نقطه آسیب‌پذیر رژیم ایران به‌لحاظ اقتصادی خواهند بود.”
بیژن خواجه‌پور، یک متخصص دیگر اقتصاد رژیم ایران می‌گوید با از سر گرفته شدن تحریم‌های بانکی آمریکا و انزوای بیشتر ایران از سیستم مالی جهانی و کمبود بیشتر سرمایه، رژیم با یک انتخاب سخت روبه‌رو خواهد شد: کاستن از هزینه‌ها که منجر به افزایش بیکاری می‌شود و یا چاپ اسکناس که منجر به افزایش تورم می‌گردد...
- باز نگه‌داشتن باب مذاکره با ایران
- حفظ یک تعادل‌قوای برتر برای مهار و منصرف کردن ایران
- اولویت بالا قائل شدن برای دفاع موشکی
- مهار نفوذ فزاینده ایران، به‌خصوص در سوریه
- هدف قرار دادن حزب‌الله و دیگر نیروهای نیابتی ایران توسط تحریمها
- ترویج آزادی برای مردم ایران
فلیپس می‌گوید آمریکا قادر نیست به‌طور یکجانبه تغییر رژیم ایران را عملی کند مگر دست به یک حمله پرهزینه نظامی بزند و یا پروسه چنین روندی را بعد از آن که شروع شد به‌دست گیرد. تا وقتیکه رژیم متحد باقی بماند، بعید است که تغییر رژیم به این زودی‌ها اتفاق بیافتد.
آمریکا باید به‌طور غیرمستقیم فساد، ثروتهای به غارت رفته، و دجالیت رهبران ایران را افشاء و عمومی کند...
در بلند مدت، یک ایران آزاد بهترین امید برای صلح و امنیت در خاورمیانه پرتنش است.
