لا لیبر بلژیک روز شنبه اول شهریورماه به نقل از اینگرید بتانکور نوشت: چرا من تصمیم گرفتم از مقاومت ایران حمایت کنم؟
در تاریخ ۳۱ژوئیه در رم، در جریان اجلاس ایران آزاد، من درخواست خود را برای بهرسمیت شناختن مجاهدین خلق بهعنوان صدای مشروع مردم ایران تکرار کردم. رژیم تهران اکنون ضعیف شده است. زمان اقدام فرارسیده است تا از این جایگزین که به تنهایی تضمینی در برابر بمب هستهیی ایران ارائه میدهد، حمایت کنیم... ترس یک رژیم ضعیف و نامشروع، که با یک جایگزین معتبر روبهروست. من معتقدم که مجاهدین خلق، به همراه متحدانش در شورای ملی مقاومت ایران(NCRI)، مظهر این جایگزین هستند. من سالهاست که مجاهدین خلق را دنبال میکنم و فکر میکنم میتوانم برخی از توجیهات این ترس را شناسایی کنم. اول، ساختار و معنای استراتژیک آن، نقطه مقابل هرج و مرجی که رژیمهای تمامیتخواه در آن رشد میکنند. به همین دلیل است که رژیم، مجاهدین خلق را یک فرقه مینامد، نه به این دلیل که منصفانه است، بلکه به این دلیل که رژیم نیاز دارد تا سرسختترین مخالف خود را به چیزی متهم کند که مشتاق است در مورد خود پنهان کند. دوم، رهبر آن: مریم رجوی، یک زن مسلمان، که طرفدار یک ایران سکولار و دموکراتیک، برابری جنسیتی، آزادی مذهبی و جدایی دین از دولت است. رهبری او، نظم مردسالارانه و زنستیزانهای را که تهران بر ایرانیان تحمیل میکند، به چالش میکشد... .