روزنامه حکومتی همدلی شنبه ۲۰تیر، با اعتراف به گوشه‌ای از فقر و محرومیت و فاصله طبقاتی فاحش در نظام آخوندی، ایستادن مردم برای رفع ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی را «صف» آرایی رنج، توصیف کرد.
همدلی نوشت: این روزها مردم ایران زیاد در صف می‌ایستند. گاهی صف روغن، گاهی صف برنج، گاهی مرغ و صف پوشک بچه یا شیرخشک نوزاد و حالا صف واکسن. البته باید به این صف، نوبت‌دهی قطع برق هم اضافه کرد. اما این صف‌بندی‌ها به طبقه زندگی آدم‌ها ربط مستقیمی دارد؛ چرا که مثلاً کسی در صف مرغ می‌ایستد که پول خرید مرغ را داشته باشد. کسانی در ارمنستان، یا لب مرزهای این کشور برای تزریق واکسن صف می‌کشند که پول یک مسافرت ده روزه به کشور همسایه را داشته باشند، از این روی خانواده کسانی مانند نازنین، همان دختربچه سیستانی که گریه‌هایش برای نداشتن آب دل خیلی‌ها! را لرزاند، به‌دلیل فقر و قرار گرفتن در طبقه محروم قرار نیست صف خریدن گوشت و مرغ یا ایستادن در صف تزریق واکسن در ارمنستان را تجربه کنند، صف‌های این طبقه از جامعه مربوط به نیازهای بنیادی‌تری مانند آب است...
همدلی با اشاره به فاصله فاحش طبقاتی در حاکمیت آخوندی افزود: البته از ما بهترهایی هم هستند که صف آنها فرق دارد، آنها به‌جای گوشت و مرغ، کالا و واکسن در صف قدرت ایستاده‌اند تا نوبت‌شان برسد، به‌هر صورت صف هست، اما بسته به جایگاه اقتصادی و طبقه اجتماعی سیاسی افراد فرق دارد، آن‌که بامش بیشتر در صف‌های شیک‌تر می‌ایستد و آن‌که از دار دنیا چیزی ندارد در صف مایحتاج و آب و نان، وقت خود را می‌گذراند. این همان نظام عدم توزیع منصفانه ثروت، خدمات و قدرت است، جایی‌که آدم‌ها باید با یکدیگر تفاوت داشته باشند تا هم‌چنان این چرخه معیوب به گردش خود ادامه دهد. فقیر فقیرتر، ثروتمند ثروتمندتر، و فرد دارای قدرت قدرتمندتر شود. اما این نابرابری تاوان دارد. این نوشتار قصد ندارد وارد عرصه شورشهای شهری شود که آن هم خودش یک بخشی از تاوان نابرابری است.
