اویل پرایس طی مقاله‌یی درباره قیام ایران نوشت: به‌دنبال موجی از حرکات سرکوبگرانه و خشونت‌بار توسط نیروهای امنیتی رژیم ایران و بسیج که باید اعتراضات را از توی خیابانها جمع می‌کرد اما این اعتراضات کماکان ادامه دارد و برخی حتی می‌گویند که قدرت آنها بیشتر هم شده است. برعکس تظاهرات‌های گذشته مانند سال 1388، این بار حمایت گسترده برای تغییر در میان مردم روستاها نیز وجود دارد که همواره پایگاه قدرت اصلی آخوندهای سخت‌سر و سپاه پاسداران بوده‌اند.
در عین‌حال، رژیم ایران با بحران اقتصادی عظیمی روبه‌روست که به بیکاری گسترده، تورم بسیار بالا و متوقف‌ساختن بخش مالی منجر شده است. تظاهرات فعلی نه تنها بواسطه یک دیدگاه ضدرژیم در میان مردم بلکه عمدتاً بواسطه بحران اقتصادی، سطح بالای فساد، رفتار غیرقانونی صاحبان قدرت مانند سپاه پاسداران، است. ناآرامی در حال گسترش است و هزاران ایرانی در حال حاضر در حال بیرون کشیدن پول‌هایشان از حسابهای بانکی هستند. تابه‌حال، رژیم حاکم پاسخی برای این بحران نیافته و باعث شده که کشور هر چه بیشتر وضعش خراب شود.
اویل پرایس افزود: تحریم‌های جدید احتمالی روی سپاه پاسداران و طرف‌هایی که با آن همراستا هستند انتظار می‌رود که به‌زودی به‌صورت مستقیم تأثیر منفی روی سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران بگذارد. بدون هیچ امکان مانوری، به‌نظر می‌رسد که پایان کار روحانی نزدیک است. تهدید تحریم‌های جدید آمریکا، حتی با این‌که اتحادیه اروپا گفته است که آنها را بلوکه خواهد کرد، تأثیر منفی روی اقتصاد ایران خواهد گذارد. وخیم‌تر شدن اوضاع برای روحانی زمانی برای اعمال تغییرات باقی نخواهد گذارد.
ثبات نسبی که ایران از سال 1357 از آن برخوردار بوده می‌تواند یکدفعه پایان یابد. جنگهای قدرت در حال ظهور است و نتیجه آنها نامعلوم می‌باشد. بحران اقتصادی، فاجعه مالی، و انتقال مالی غیرقانونی عظیم به حزب‌الله، حشدالشعبی، یا اسد هنوز به‌طور واقعی محافظه‌کاران را در تهران و قم تهدید نکرده است. به‌نظر می‌رسد که سیاستمداران و شرکتهای اروپایی مجدداً روی اسب اشتباه دارند شرط می‌بندند که می‌تواند حمایت از ادامه یک رژیم سرکوبگر، فوق محافظه‌کار و ضدغربی باشد.
