آیتی، عضو پیشین مجلس ارتجاع درباره ورشکستگی اقتصادی رژیم و خطر شورش هشدار داد و گفت: «ممکن است این مشکلات اقتصادی در ادامه منجر به شورشهای اجتماعی شود».
وی افزود: «ورشکستگی اقتصادی کشور را به زانو در خواهد آورد. تمامی مشاغل صنعت گردشگری تعطیل شده‌اند، اقتصاد بسیاری از فروشگاهها و مراکز تفریحی با اختلال مواجه، حمل و نقل با رکود مواجه شده است و این زنجیره ادامه‌دار غالب مشاغل را تحت تاثیر قرار داده است». (آرمان ۲۳فروردین)
روزنامهٔ حکومتی مستقل ۲۳فروردین نوشت: «بسته شدن بسیاری از واحدهای تولیدی بسترساز بیکاری و کاهش سطح درآمد خانواده‌ها شده است. قیچی دو لبه تیز تحریم و تبلیغات سوء می‌رود که زمینه سرخ شدن زغال‌های زیر خاکستر اعتراضات معیشتی و اجتماعی را دوباره شعله‌ور سازد».
روزنامهٔ حکومتی شرق ۲۳فروردین در هراس از عواقب «گسترش بیکاری، کاهش بهره‌وری، رشد بی‌رویه واردات و افزایش شدید نقدینگی و تعمیق شکاف طبقاتی» نوشت: همین(وضعیت)، مردم ضعیف را عصبانی‌تر کرده است. مردم به این باور رسیده‌اند که مسئولان در حال اختلاس و ویژه‌خواری هستند».
این روزنامهٔ حکومتی افزود: «سخت می‌توان باور کرد که اعتراضهای آبان‌ماه خودجوش بوده باشد. بحث برنامه‌ریزی و سازماندهی محتمل‌تر است. طبیعی است که در چنین شرایطی گروهی از مردم که نارضایتی هم دارند به خیابان می‌ریزند...در تخریب برخی شعب بانکی در اعتراضات آبان‌ماه، سلاحهای انفجاری به کار رفته بود. بسیاری از افراد به‌صورت حرفه‌یی کار می‌کردند. مسأله پیچیده‌تر از این حرف‌هاست».
