اعتراض به برنامه‌ریزی برای احترام به جلاد ۶۷
به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران در مجمع عمومی
رئیسی از اعضای کلیدی «هیأت‌های مرگ» بود که
مسئول قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ بودند
و به‌این دلیل ملقب به «جلاد تهران» شد
اعدام‌های فراقانونی در سال ۱۳۶۷
به‌عنوان «جنایت مداوم علیه بشریت» توصیف شده است
این برنامه‌ریزی را لغو کنید
و به جای آن از این امکان برای حمایت از قربانیان
و تأکید بر تعهد ملل متحد به حسابرسی و عدالت استفاده کنید
امضاکنندگان نامهٔ سرگشاده به دبیرکل ملل عبارتند از:
- دکتر گانا یودکیفسکا نایب‌رئیس کنونی کارگروه سازمان ملل در مورد بازداشت خودسرانه؛ قاضی پیشین دادگاه حقوق‌بشر اروپا - اوکراین
- مریم اکیودوکو عضو کنونی کارگروه کارشناسان سازمان ملل در مورد افراد آفریقایی‌تبار - مجارستان
- پرفسور یان پرونک – معاون پیشین دبیرکل ملل متحد - هلند
- پروفسور ولفگانگ شومبورگ - قاضی دادگاه کیفری بین‌المللی سازمان ملل برای یوگسلاوی سابق (۲۰۰۱-۲۰۰۸)؛ قاضی پیشین دادگاه کیفری بین‌المللی سازمان ملل برای رواندا - آلمان
- سر جفری رابرتسون - اولین رئیس دادگاه ویژه سازمان ملل برای سیرالئون، «حقوقدان ممتاز» در شورای دادگستری داخلی سازمان ملل (۲۰۰۸-۲۰۱۲) - استرالیا
- پروفسور ویلیام شاباس - رئیس کمیسیون مستقل تحقیق سازمان ملل متحد در مورد مناقشه ۲۰۱۴ غزه (۲۰۱۴-۲۰۱۵)، عضو کمیسیون حقیقت و آشتی سیرالئون (۲۰۰۲-۲۰۰۴) - کانادا
- ریچارد جـِی گـُلدستون دادستان‌کل پیشین دادگاه جنایی بین‌المللی ملل متحد برای یوگسلاوی سابق و رواندا، قاضی پیشین دادگاه قانون‌اساسی آفریقای جنوبی، رئیس افتخاری مؤسسه حقوق‌بشر انجمن بین‌المللی حقوقدانان - آفریقای جنوبی
- دکتر یواخیم روکر - رئیس شورای حقوق‌بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)؛ سفیر و نماینده دائم آلمان در سازمان ملل در ژنو (۲۰۱۴-۲۰۱۶)؛ نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رئیس هیأت دولت موقت سازمان ملل متحد در کوزوو (۲۰۰۶-۲۰۰۸)
- دکتر سولومون پاسی وزیر خارجه پیشین بلغارستان، رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد (۲۰۰۲ و ۲۰۰۳)؛ رئیس پیشین سازمان امنیت و همکاری در اروپا
- جولیو ترزی - وزیر خارجه ایتالیا (۲۰۱۱-۲۰۱۳)، نماینده دائم پیشین ایتالیا در سازمان ملل، سفیر پیشین ایتالیا در آمریکا
- خوان استبان آگیره مارتینز وزیر خارجه پاراگوئه (۲۰۰۰-۲۰۰۱)، سفیر پیشین پاراگوئه در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو؛ نایب‌رئیس شورای حقوق‌بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)
- سفیر آماندا الیس سفیر و نماینده دائم زلاند نو در سازمان ملل در ژنو (۲۰۱۶-۲۰۱۳)
- سفیر کیت هارپر سفیر و نماینده دائم ایالات متحده در شورای حقوق‌بشر سازمان ملل (۲۰۱۴-۲۰۱۷) - آمریکا
- سفیر زوریکا ماریچ-جورجیویچ - سفیر پیشین مونته‌نگرو در شورای حقوق‌بشر سازمان ملل و سازمان تجارت جهانی (۲۰۱۳-۲۰۱۸)
- آناند گروور - گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در مورد حق سلامت (۲۰۰۸-۲۰۱۴)؛ وکیل ارشد دادگاه عالی هند
- طاهر بومدرا مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتل‌عام ۱۳۶۷ در ایران، رئیس پیشین حقوق‌بشر هیأت مساعدت ملل متحد در عراق، و نماینده پیشین کمیساریای عالی حقوق‌بشر در عراق انگلستان
- سونیا بیسـِرکو عضو پیشین کمیسیون حقیقت‌یاب ملل متحد در مورد نقض حقوق‌بشر در کره شمالی، بنیان‌گذار و رئیس کمیته هلسینکی برای حقوق‌بشر در صربستان
- پروفسور جـووانی گراسو قاضی پیشین دادگاه بین‌المللی قانون اساسی بوسنی و هرزه‌گوین - ایتالیا
- پروفسور ربکا کوک - استاد دانشکده حقوق دانشگاه تورنتو - کانادا
- پروفسور پِرْلْ اِلیادیس مشاور کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل متحد - کانادا
- گابریلا ناول - گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد استقلال قضات و وکلا (۲۰۰۹-۲۰۱۵) - برزیل
- پروفسور رابرت گلدمن کارشناس مستقل پیشین سازمان ملل در مورد حمایت از حقوق‌بشر و آزادی‌های اساسی در هنگام مقابله با تروریسم؛ رئیس پیشین و عضو کمیسیون بین آمریکایی حقوق بشر؛ رئیس فعلی کمیسیون بین‌المللی حقوقدانان ایالات متحده
- داینیوس پورِس گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق سلامت (۲۰۱۴-۲۰۲۰)، مدیر مؤسسه نظارت بر حقوق‌بشر - لیتوانی
- دکتر مارک اِلیس مدیر عامل انجمن بین‌المللی حقوقدانان، رئیس پیشین هیأت مشورتی ملل متحد در مورد موضوعات مربوط به مکانیسم شورای دفاعی برای دادگاه جنایی بین‌المللی - انگلستان
- آپوک هیلجمنیجتا برنده جایزه سازمان ملل در زمینه حقوق‌بشر در سال ۲۰۱۳ - کوزوو
- پروفسور سر جفری نایس دادستان دادگاه بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق و دادستان اصلی محاکمه اسلوبودان میلوسویچ - انگلستان
- ماود دی بوئر بو کیکیو گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد فروش و سوءاستفاده از کودکان (۲۰۱۴-۲۰۲۰)، معاون پیشین دبیرکل ملل متحد در شورای اروپا - هلند
- پروفسور آنالیزا چامپی گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق آزادی اجتماعات و تشکل (۲۰۱۷)؛ از قضات اروپایی حقوق‌بشر - ایتالیا
- دکتر ماد بارلو مشاور ارشد پیشین رئیس مجمع عمومی سازمان ملل در امور آب و رئیس پیشین شورای کانادایی‌ها
- چارلز آدگون فیلیئس دادستان ارشد در ۱۲ محاکمه نسل‌کشی پیشین در دادگاه بین‌المللی جنایی سازمان ملل برای رواندا بین سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۰. عضو فهرست وکلای دادگاه کیفری بین‌المللی – انگلستان و نیجریه
- کلر دافی وکیل پیشین دادستانی در دادگاه کیفری بین‌المللی برای رواندا - استرالیا
- گابریل مک اینتایر رئیس کمیسیون حقیقت، آشتی و وحدت ملی سیشل؛ رئیس پیشین کابینه و مشاور حقوقی اصلی رئیس مکانیسم بین‌المللی باقیمانده برای دادگاههای جنایی - استرالیا
- سفیر فیلورتا کودرا سفیر پیشین و نماینده دائم آلبانی در سازمان ملل در ژنو
- پروفسور مایکل لینک گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در سرزمینهای فلسطین (۲۰۱۶-۲۰۲۲)؛ استاد در دانشکده حقوق دانشگاه وسترن - کانادا
- پروفسور گابور رونا رئیس و گزارشگر پیشین کارگروه سازمان ملل در مورد استفاده از میسیونرها - آمریکا
- مارِک آنتونی نوویکی رئیس پیشین هیأت مشورتی حقوق‌بشر ملل متحد، دادستان بین‌المللی پیشین ملل متحد در کوزوو (۲۰۰۰-۲۰۰۵)، عضو پیشین کمیسیون حقوق‌بشر اروپا (۱۹۹۳-۱۹۹۹) - لهستان
- آلدا ام فاسیو سر گزارشگر پیشین گروه کاری سازمان ملل در مورد تبعیض علیه زنان و دختران - کاستاریکا
- پروفسور جرارد کوین گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد دارای معلولیت (۲۰۲۰-۲۰۲۳) - ایرلند
- دکتر جلنا آپاراک رئیس و گزارشگر و عضو گروه کاری سازمان ملل در مورد استفاده از میسیونرها (۲۰۱۸-۲۰۲۳) - کرواسی
- پروفسور دانته پسچه گونزالس رئیس پیشین گروه کاری سازمان ملل متحد در زمینه تجارت و حقوق‌بشر - شیلی
- پروفسور جان پاکر عضو تیم کارشناسان میانجیگری سازمان ملل (۲۰۱۲-۲۰۱۴) - کانادا
- دکتر چارلی کارپنتر مشاور پیشین سازمان ملل - آمریکا
- پروفسور مارک ولاسیک دادستان پیشین در محاکمه نسل‌کشی سربرنیتسا و محاکمه اسلوبودان میلوسویچ در دادگاه جنایات جنگی سازمان ملل در لاهه - آمریکا
- سفیر کن بلک ول سفیر آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر سازمان ملل (۱۹۹۲-۱۹۹۳)
- پروفسور ژان زیگلر گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق دسترسی به غذا (۲۰۰۰-۲۰۰۸)، معاون پیشین کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر ملل متحد - سوئیس
فوری - نامه سرگشاده
نیویورک -۲۹ می ۲۰۲۴
دبیرکل عزیز
به‌عنوان سفیران فعلی و پیشین سازمان ملل متحد، کارشناسان و مقامات، ما عمیقاً از ادای احترام برنامه‌ریزی شده مجمع عمومی در ۳۰ مه ۲۰۲۴ به رئیس‌جمهور (رژیم) ایران ابراهیم رئیسی که در سقوط هلیکوپتر در ۱۹ می۲۰۲۴ کشته شد، نگران هستیم.
در طول چهار دهه، رئیسی در نقض شدید حقوق‌بشر، از جمله ناپدیدسازی اجباری و اعدام فراقضایی هزاران زندانی سیاسی در دهه ۱۳۶۰ شرکت یا بر آن نظارت داشت. او یکی از اعضای کلیدی «هیأت‌های مرگ» بوده است که مسئول قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ بودند و به‌این دلیل ملقب به «جلاد تهران» شد. در سال‌های اخیر، او به‌عنوان رئیس قضاییه و بعداً رئیس‌جمهور، سرکوب‌های مرگبار معترضان ضدحکومتی را هدایت کرد و به‌ترتیب ۱۵۰۰ و ۷۰۰ نفر در قیامهای ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ کشته شدند. او بر آزار و اذیت خشونت‌بار زنان و دخترانی که حجاب اجباری را به چالش می‌کشیدند نظارت داشت.
رویه‌های ویژهٔ سازمان ملل متحد، از جمله گزارشگر ویژهٔ ایران، خواستار تحقیق بین‌المللی در مورد ناپدیدسازی اجباری و اعدام‌های فراقانونی در سال ۱۳۶۷ شده‌اند که به‌عنوان «جنایت مداوم علیه بشریت» توصیف شده است.
به گفته گروه‌های حقوق بشری، رئیسی باید به‌جرم جنایت علیه بشریت، قتل، ناپدیدسازی اجباری و شکنجه با تحقیقات جنایی روبه‌رو می‌شد. مرگ او جامعهٔ بین‌المللی را از مسئولیت خود در جستجوی حقیقت و پاسخگویی برای قربانیان معاف نمی‌کند.
ادای احترام به کسی که در جنایات جمعی مشارکت داشته، اصول حقوق‌بشر سازمان ملل را به‌شدت تضعیف می‌کند و فرهنگ مصونیت از مجازات را در ایران تداوم می‌بخشد.
ما از شما می‌خواهیم مداخله کنید و ادای احترام برنامه‌ریزی شده را لغو کنید. در عوض، از این امکان برای ابراز حمایت از قربانیان و تأکید بر تعهد سازمان ملل متحد به حسابرسی و عدالت استفاده کنید. جامعهٔ بین‌المللی باید اکنون برای ایجاد مسیرهایی به‌منظور پاسخگویی به جنایات تحت قوانین بین‌المللی که توسط رئیسی و سایر مقامات (رژیم) ایران انجام شده است، اقدام کند.
رونوشت:
دنیس فرانسیس، رئیس مجمع عمومی [از کشور توباگو]
عدالت برای قربانیان قتل‌عام در ایران با انتشار اطلاعیه‌یی اعلام کرد:
برای انتشار فوری
رهبران برجسته سازمان ملل خواستار لغو احترام به رئیسی رئیس‌جمهور پیشین ایران شدند
و با اشاره به نقض شدید حقوق‌بشر، از سازمان ملل خواستند در کنار قربانیان بایستد
در اطلاعیه عدالت برای قربانیان قتل‌عام در ایران جزئیات مشارکت رئیسی یا نظارت او بر موارد زیر تأکید و تشریح شده است:
- قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷
- سرکوب مرگبار معترضان
- ازار و اذیت زنان و دختران
فراخوان به‌عمل:
ائتلاف مقامات کنونی و پیشین ملل متحد از سازمان ملل می‌خواهد:
- مراسم احترام به ابراهیم رئیسی را لغو کند.
- آشکارا اعدام‌های دسته‌جمعی و نقض حقوق‌بشر را که او مستقیماً مسئول آن بود، تأیید و محکوم کند.
- از تلاش‌های بین‌المللی برای تحقیق و محاکمه سایر مقامات رژیم که مسئول جنایت علیه بشریت در ایران هستند حمایت کند.
