حکومت آخوندی واژه‌ها را از معنای واقعی‌شان تهی می‌کند! یکی از این واژه‌ها اصلاحات است. اصلاح یعنی بهتر کردن و برطرف کردن اشکالات. اما واژه‌ٔ اصلاحات در نظام آخوندی چه کاربردی دارد؟!
یکی از این واژه‌ها را بررسی کنیم. «اصلاح قانون کار» اولین پرسش این است: «اصلاح قانون کار به نفع چه کسی؟ اگر بحث اصلاح قانون کار برای کارگر است؛ پس باید نتیجه‌ٔ آن رفاه بیشتر برای کارگر و خانواده‌اش باشد. در ۳دهه‌ٔ گذشته مجلس رژیم ۴بار به اصلاح قانون کار نشسته، ببینیم رسانه‌های حکومتی به این به‌اصطلاح «اصلاحات قانون کار» چه می‌گویند؟
روزنامه حکومتی کار و کارگر نوشت: اصلاحات قانون کار در ۳۰سال گذشته تنها حقوق کارگران را ضایع کرده است. دیوان عدالت ادای فقط قوانین حافظ منافع کارگران را لغو می‌کند» «نمایندگان مجلس به‌جای التیام دادن به زخم‌های کارگری بر آن نمک می‌پاشند»
سایت جماران نوشت: «مجلس به‌دنبال حذف حداقل مزد کارگران است.
راغفر کارشناس حکومتی گفته: ادعای اصلاح قانون کار به بهانه‌ٔ رشد تولید، ادعای مهملی است.
بورسان: «بهره‌کشی از کارگران قانونی می‌شود؟»
خبرگزاری حکومتی ایلنا: مزد توافقی زمینه‌ٔ استثمار کارگران را محقق می‌سازد.
ایلنا: طرح مجلس سوءاستفاده از بیکاری است. آیا با نصف کردن حقوق می‌خواهند روستاها را آباد کنند؟
اقتصاد‌ِ سرآمد: «طرح پیشنهادی مجلس موجب ارزان‌سازی و استثمار نیروی کار می‌شود».
این مشتی است از خروار‌ِ اعتراف‌های رسانه‌های حکومتی، به نصف کردن حقوق و پایمال کردن حق کارگران با طرح «اصلاح قانون کار». دشمنی آخوندهای حاکم با مردم ایران از این عریان‌تر نمی‌شود. رژیم آخوندی می‌خواهد همان لقمه نان باقی مانده در سفره‌ها را هم چپاول کند.
