بیش از یک ماه است شاهد هیاهوی حذف یا ابقای ارز ۴۲۰۰تومانی، یا همان ارز «جهانگیری» در رژیم هستیم. راستی چرا
این بحث روی میز آمد؟ باید پرده را کمی کنار زد؛ وضعیت فروپاشی اقتصادی و دست و پا زدن نظام آخوندی در باتلاق ورشکستگی و خالی بودن خزانه را دید؛ و به بدهی دست‌کم ۳۰۷هزار میلیارد تومانی دولت رئیسی توجه داشت.
هم‌چنین باید تجربه گران کردن بنزین در آبان۹۸ را در نظر آورد. آن موقع هم برای کاهش شوک ناشی از این خبر و کاهش خطر واکنش اجتماعی، از مدتها پیش هیاهوی گران کردن و گران نکردن بنزین را آغاز کردند و در نهایت در آبان ۹۸ سه برابر شدن قیمت بنزین را اعلام کردند.
اکنون هم همین بازی را با ارز ۴۲۰۰تومانی به‌جریان انداخته‌اند. اما مشکل جدی آنها هراس از واکنش جامعه است که به‌قول کارشناسان رژیم از آستانه تحمل خود عبور کرده، به‌ویژه که تجربه آن را در آبان۹۸ دارند که با گران کردن بنزین، در کمتر از ۴۸ساعت، طوفان خشم مردم لرزه سرنگونی را بر سراسر پیکره نظام افکند. تجربه گران کردن بنزین، آن هم پس از مدتها زمینه‌سازی، نشان می‌دهد خشم و نارضایتی در حدیست که این تمهیدات بی‌فایده است و رژیم راه گریزی از انفجار خشم‌وکین مردم ندارد.
