وحشت از قیامهای مردمی، کارشناس‌ها و کارگزاران دیکتاتوری را به چاره‌جویی وادار کرده است، چهارشنبه شب ۱۷آذر ۱۴۰۰ در یک گفتگوی تلویزیونی، کارشناس‌ها و مجری برنامه گوشه‌هایی از این هراس و سردرگمی رژیم را بازتاب دادند:
علی محمد حاضری (تلویزیون رژیم): می‌خواهیم برخورد کنیم می‌خواهیم مدیریت کنیم این نیروی شناسنامه‌دار رسمی بیاور توی صحنه معلوم باشه این کی هست کجاست نهاد وابسته‌اش کجاست که می‌خواهد عمل بکند... در فلان کشور دو ماه، چهار ماه این‌همه تظاهرات خشونت‌آمیز صورت می‌گیرد ما کمترین نشانه‌هایی از برخوردهایی که به کشته شدن و تلفات می‌رسد کم داریم ولی شما اینجا یک روز یک صحنه اتفاق می‌افتد تعداد زیادی.
مجری: تعداد زیادی کشته و زخمی می‌شوند
علی محمد حاضری (تلویزیون رژیم): کشته و زخمی می‌شوند... الآن کدامیک از این اعتراضات بعدش یک گزارش شفافی دادند کی زد؟ کی گرفت؟ کی خلاف کرد کی فلان کرد کو؟ همین الآن دو سال از سال۹۸ گذشته با این‌همه تلفات! کو گزارش اطلاعات اینها کی بودند کجا بودند کی زد آقا اونهایی که بودند به‌قول تعبیر ایشان از خارج نفوذ کرده بودند آخه شما این‌همه دستگاه دارید اطلاعاتش را بدهند کی ها بودند؟
علیرضا شجاعی زند: این پدیده اینجا دو ساعت یک اعتراض صنفی همان صنفی نمی‌ماند بلافاصله می‌آیند توی آن و تبدیلش می‌کنند به یک اعتراض سیاسی شب که آنوقت اصلاً تبدیل میشه به یک پدیده براندازی... بخش قابل توجهی از این کشته‌های ۹۸ مربوط به دیگرانی بود که در این ماجرا سهیم بودند خوب شما نمی‌خواهید این را ببینید اولاً آمار را بردید رساندید به هزار و چند بعد که معلوم شد چقدر می‌فهم گزارش داده نمی‌شود.
