این روزها رأی من سرنگونی به یک خواست ملی تبدیل شده. مادران شهدای آبان با شهامتی بی‌نظیر این خواست مشترک را فریاد می‌کنند.
جوانان جسور در شهرهای مختلف میهن، تحریم سیرک انتخابات را فریاد می‌کنند.
اکنون سؤال اینجاست که آیا این خواست مشترک تازه متولد شده یا پیشینه‌ای دارد؟ آیا نامشروع بودن رژیم ولایت فقیه یک حرف جدید است؟ اگرنه آغازگر این فریاد که بوده؟ اول بار چه کسی و چه جریانی فریاد سرنگونی سرداد؟
سرنگونی رژیم ولایت فقیه خواسته‌ای است که روز سی خرداد سال۶۰ متولد شد. همان روزی که خمینی حاکمیتش را یک‌پایه کرد و به روی تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم ایران آتش گشود. بله از همان روز عدم مشروعیت این رژیم مهر شد و مجاهدین پرچم سرنگونی را بالا بردند.
۴۰سال است که از آن روز می‌گذرد و مجاهدین قیمت برافراشته ماندن این پرچم را با خون ۱۲۰هزار شهید پرداخته‌اند. مجاهدین برای شعله‌ور نگه‌داشتن این خواسته، ارتش آزادیبخش برپا کردند. از خانه و خانمان گذشتند. بمبارانها و موشک‌بارانها و در بدریها را تحمل کردند تا به سرفصل کنونی و تأسیس مؤسسان ارتش آزادیبخش، با کانون‌های شورشی و هزار اشرف رسیدند. حالا پیام مجاهدین فراگیر شده و تمام ایران را فرا گرفته. این یعنی حقانیت یک مسیر. این یعنی اصالت یک استراتژی.
خندید باغبان که سرانجام شد بهار
آخر شکوفه داد درختی که کاشتم.
