سخنرانی یکی از شهرداران فرانسه، عضو پارلمان آلبانی، قهرمان پیشین شطرنج جهان، رئیس فدراسیون کانون وکلای اروپا، رئیس فرانس لیبرته و خانم ماندلا
شهردار برونو ماسه-فرانسه
خانم رئیس‌جمهور،
خانمها و آقایان منتخبان و پارلمانترها،
دوستان مقاومت، به‌خصوص ساکنان اشرف در آلبانی که بطور خاص در ذهنم جا دارید،
خانمها و آقایان،
برای من مایه خوشنودی زیاد است که در این گردهمایی سالانه شرکت می‌کنم که همه حامیانی که شما را در مبارزه‌تان همراهی می‌کنند را گردهم آورده. هیچ‌کس و هیچ چیزی نمی‌تواند مانع این گردهمایی شود.
دیپلمات رژیم و سه همدستش که تلاش کردند این گردهمایی را در سال۲۰۱۸ نابود کنند به ۱۸ تا ۲۰سال زندان محکوم شدند.
در تاریخ ۲۸خرداد انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران برگزار شد تا جهت‌گیری دولت در ۴سال آینده را تعیین کند. البته من فکر نمی‌کنم که آنها بتوانند ۴سال سر کار بمانند.
متأسفانه تمام شواهد حاکی از این است که تأیید ۷ نامزد از نزدیک به ۸۰۰نامزد ثبت‌نام کرده رنگ و بویی از گشایش نداشت. حذف افرادی مثل سرتیپ پاسدار علی لاریجانی که در رأس قوه مقننه بود، پایه‌های حکومت استبداد را تضعیف کرده و به شکل بی‌سابقه‌ای جنگ گرگها را در رأس دیکتاتوری تشدید می‌کند.
با برجسته کردن ابراهیم رئیسی و رفتن پشت وی که جلاد قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷ است، حکومت سمت و سوی انقباض و تشدید سرکوب می‌گیرد.
رئیسی کارنامه قابل توجهی در دستگاه حکومتی دارد در سال۶۷ وی عضو کمیسیون مرگ در تهران می‌شود که هزاران زندانی سیاسی را قتل‌عام کرد. آمریکا و اروپا رئیسی را به‌دلیل نقش وی در اعدام‌ها، در تجاوز به حقوق‌بشر و در قتل‌عام زندانیان سیاسی، تحریم کرده‌اند. هیچ خیری از این انتخابات برای مردم ایران متصور نیست. مردم ایران شایسته بهتر از این هستند و به همین خاطر شما دهها سال است که در حال مبارزه هستید.
در نقطه مقابل حکومت مذهبی، شما راه‌حل یک حکومت دمکراتیک غیرمذهبی را ارائه می‌دهید که در آن حاکمیت مردم در چارچوب یک جمهوری چندحزبی با انتخاب مستقیم پیاده می‌شود. این اولین محور از برنامه ده ماده‌ای شماست که به اعلامیه جهانی حقوق‌بشر استناد می‌کند و به برابری کامل زن و مرد ویک قضاییه مستقل بر پایه اصل برائت و حق دفاع فرامی‌خواند. این طرح هم‌چنین دفاع از حق اقلیتها، حفاظت از محیط‌زیست، همزیستی مسالمت‌آمیز و همکاری منطقه‌یی و بین‌المللی را در بر می‌گیرد. این برنامه را شما در شورای ملی مقاومت تهیه و تدوین کرده‌اید که شامل تمایلات گوناگون می‌باشد و سیمایی از حکومت آینده است.
زنان و مردانی در اطراف شما هستند که طرح‌های قوی برای این کشور زیبا دارند و به‌طور لاینقطع در تمام زمینه‌ها مبارزه می‌کنند تا مشعل امید و اراده پیروزی را حفظ کنند. بسیاری از آنها بهای این اراده را با جان خود داده‌اند و ما باید همواره خاطره همه این قربانیان را گرامی بداریم.
در آخرین دیدارم از اشرف در آلبانی من از موزه‌ای که به یادبود ۳۰۰۰۰ قربانی سال۶۷ بنا شده بود بازدید کردم. این بازدید مو را بر تن آدم سیخ می‌کند و همان احساس وحشتی که در بازدید از یک اردوگاه مشهور جنگ جهانی دوم داشتم را در من احیا کرد.
اما چنین یادبودی الزامی است برای فراموش نکردن. این انگیزه می‌دهد به همه مبارزان صلح در ایران.
به همه زنان و مردان اشرفی که همیشه استقبال شایانی از ما می‌کنند ابراز دوستی می‌کنم. به شجاعت آنها درود می‌فرستم، کسانی‌که هر روز و هر هفته و هر سال با شما و اطراف شما انتخاب می‌کنند که زندگیشان را وقف بازسازی کشورشان بکنند.
خانم رئیس‌جمهور،
برادران و خواهران اشرف،
ساکنین ایران،
شما در مبارزه‌تان نمونه هستید
از حمایت تام و تمام من مطمئن باشید، هم را به‌زودی در تهران و در یک ایران آزاد و دمکراتیک خواهیم دید.
ایلونا جبریا عضو کمیتهٴ روابط خارجی پارلمان آلبانی
بیش از ۴۰سال است که جهان با چالش رژیم مذهبی در ایران مواجه است. آلبانی همواره از کسانی حمایت کرده که تحت سرکوبی رژیمهای دیکتاتوری بوده‌اند. ما نگرانی عمیق خود را نسبت به نقض مستمر حقوق‌بشر در ایران اعلام می‌کنیم. در چارچوب سیاست خارجی آلبانی علیه تروریسم دولت ما سفیر رژیم ایران در آلبانی و ۳دیپلمات دیگر سفارت رژیم ایران را به‌خاطر مشارکت د ر توطئه تروریستی علیه مجاهدین در تیرانا، اخراج کرد. در۲۷آوریل ۲۰۲۱ اکثریت اعضای کنگره آمریکا از قطعنامه ۱۱۸حمایت کردند که از خواست مردم ایران برای یک جمهوری دمکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت و غیراتمی در ایران حمایت می‌کند و نقض حقوق‌بشر و تروریسم حکومتی رژیم ایران را محکوم می‌کند. این قطعنامه هم‌چنین حمایت خود را از برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران برای یک ایران آزاد ابراز می‌کند. این قطعنامه هم‌چنین به تمجید از گام مثبت و مهمی که دولت آلبانی با اخراج چند دیپلمات رژیم ایران در پیش گرفت می‌پردازد که در پاسخ گزارشها در بارهٔ توطئهٔ تروریستی رژیم علیه اعضای مجاهدین در آلبانی بود. ما نیز از این قطعنامه حمایت می‌کنیم. همان‌طور که خانم رجوی اعلام کردند انتصاب رئیسی نشانهٔ استیصال رژیم و چشم‌انداز سرنگونی دیکتاتوری مذهبی است. رئیسی باید در دادگاه بین‌المللی در برابر عدالت قرار گیرد. اغلب اعضای پارلمان آلبانی از قیام سراسری مردم ایران در مقاومت مشروع آنان برای آزادی و دموکراسی حمایت می‌کنند. همهٔ ما در آلبانی از احزاب مختلف در مورد آزادی و دموکراسی در ایران و در حمایت از مقاومت ایران و خانم رجوی و ساکنان اشرف متحد هستیم.
از شما بسیار متشکرم و برای شما بهترین آرزوها را دارم. در انتظار اخبار خوش و استقرار آزادی در ایران.
گری کاسپاروف – قهرمان پیشین شطرنج جهان
سلام، من گری کاسپاروف، رئیس «بنیاد حقوق‌بشر» هستم. مفتخرم که در گردهمایی جهانی ایران آزاد امروز سخنرانی می‌کنم. ابراز هم‌دردی می‌کنم با مردم ایران که امروزه تحت یک رژیم بی‌رحم زندگی می‌کنند و هم‌چنین با ایرانیان در همه‌جا که خاطرات سیاه سرکوب و کشتار را با خود دارند.
با توجه به‌تمام دخالت‌های در خارج، تروریسم و جنگی که رژیم نامشروع حاکم بر ایران ایجاد کرده، حیاتی است به‌یاد بیاوریم که هیچ‌کس بیش از مردم از دست این رژیم رنج نمی‌کشد. می‌گویم «نامشروع»، به‌این دلیل که هر گونه دیکتاتوری نامشروع است. صلاحیتی از جانب ملت ندارد. به‌جای آن، از مردم می‌ترسد، آنها را سرکوب و شکنجه می‌کند. ایران این حکومت نیست. ایران به‌مردمش شناخته می‌شود و مثل همهٔ خلق‌ها در هر کجا، آنها شایستهٔ آن هستند که خودشان زندگیشان را تعیین کنند.
آنچه در ایران بر سر کسانی می‌آید که چنین خواسته‌یی دارد، در سال۱۳۶۷ روشن شد. ۳۰هزار زندانی در ایران در آن سال به‌قتل رسیدند. ۳۳سال گذشته، اما هنوز عدالت برای قربانیان و خانواده‌هایشان برقرار نشده است. هیچ حسابرسی بر سر فرامین خمینی یا کسانی که آنرا به‌اجرا گذاشتند وجود نداشته؛ فهرست بالابلندی که شامل رئیس‌جمهور جدید (رژیم) ایران ابراهیم رئیسی است؛ طبعاً که او «انتخاب» نشده است. واژهٔ «انتخابات» در یک دیکتاتوری مثل (رژیم) ایران یک جوک است. او انتخاب شده تا نقشی را بازی کند. این‌که چنین هیولایی دست‌چین شد، پیامی است از سوی این رژیم به‌ایرانیان و به‌جهان: «ما مرتکب جنایات وحشتناکی در گذشته شده‌ایم و از انجام موارد بسا بیشتر، تردید نخواهیم کرد».
چه‌طور جهان آزاد، جهان دموکراسی‌ها که قرارست جان انسان را ارج بدارد می‌تواند با رژیم قاتل‌ها مذاکره کند؟ چه‌طور رهبران کشورهایی مثل ایالات متحده که عموماً درباره اهمیت حقوق‌بشر صحبت می‌کنند، می‌توانند بر سر یک میز با رئیسی بنشینند که نقشش در قتل‌عام۱۳۶۷ به‌خوبی اثبات شده است؟ قطعاً که نباید این کار را بکنند. نباید بر سر همان میز و در همان اتاق باشند. دیکتاتوریها تغییری با دیپلماسی و مذاکرات نمی‌کنند. آنها با تعامل یا قرارداد و مهربانی، آزادیخواه نمی‌شوند. فقط زبان زور را می‌فهمند و به‌همین دلیل باید قدرتشان کاهش یابد. رژیمهای ترور باید منزوی شوند و با سرانشان باید مثل جنایتکاران برخورد شود. این‌چنین می‌توانید به حمایت از مردم و قربانیان این رژیم‌ها بپردازید.
به‌جای آن، ایالات متحده دارد یک اشتباه وحشتناک را تکرار می‌کند، با مذاکره با سران (رژیم) ایران در وین. این مذاکرات برای همه وقت تلف‌کردن است، به‌جز برای سران بی‌رحم (رژیم) ایران که از این ترفیع جایگاه بهره می‌برند. آنها هم‌چنین زمان می‌خرند تا در پی دستیابی به‌خطرناک‌ترین تسلیحات باشند. ایالات متحده بار دیگر مدعیست که ولی‌فقیه خامنه‌ای علاقه‌مند به‌برخورد با حسن‌نیت در این مذاکرت است. در واقع، تنها چیزی که برای او و دار و دسته‌اش اهمیت دارد، باقی ماندن در قدرت است.
این فاجعه‌بارست که ما هم‌چنان باید از آزادی به‌عنوان هدفی صحبت کنیم که باید برای آن جنگید، حال آن‌که این حق بنیادین همه در هر کجاست. ایرانی‌ها شایستهٔ آزادی تعیین سرنوشت خود و زندگی بدون ترس هستند دسترسی به‌این هدف، با دادن آنچه رژیمهای بی‌رحم خواهانش هستند، امکانپذیر نیست. دیکتاتوریها خودشان به‌دموکراسی تبدیل نمی‌شوند. جامعهٔ بین‌المللی باید حداکثر فشار را بر رژیم ایران اعمال کند، سران آنرا منزوی سازد و از کسانی حمایت کند که برای دموکراسی و حقوق‌بشر در ایران مبارزه می‌کنند. هر کاری کمتر از این، فراموش کردن جنایت‌های گذشته، نادیده‌گرفتن جنایت‌های کنونی و هموار کردن راه جنایتها در آینده است.
بار دیگر ممنونم که دعوتم کردید. بهترین آرزوها را برای شرکت‌کنندگان در اجلاس جهانی ایران آزاد و همهٔ ایرانیانی دارم که آرزو دارند در صلح و آزادی زندگی کنند.
دومینیک آتیاس-رئیس فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو
منبعد یک قاتل در رأس ایران، این کشور بزرگ، قرار می‌گیرد: ابراهیم رئیسی، کسی که دستانش آغشته است به خون ۳۰۰۰۰مرد، زن و کودک، کسانی که آنها را بی‌رحمانه در زمانی که معاون دادستان کل تهران بود، به‌قتل رساند. این کشتار در تابستان سال۱۳۶۷ رخ داد. بعد از آن تابستان شوم، هیچ محکومیت بین‌المللی صورت نگرفته است. پس از کشتار وحشتناک سربرنیتسا در سال۱۹۹۵ که در آن ۸۰۰۰مرد جان خود را از دست دادند، راتکو ملادیچ محاکمه و به حبس ابد محکوم شد.
امروز در اینجا من با شما صحبت از حدود سی هزار نفر می‌کنم. سازمان ملل چه کرد؟ اروپا چه می‌کند؟ اروپا علیه رژیم ایران چه خواهد کرد؟ و اکنون با رئیس‌جمهور مجرمی به‌نام ابراهیم رئیسی چه می‌کند؟ کسی که جرمش جنایت علیه بشریت است. بله، من این جنایت را جنایت علیه بشریت می‌نامم.
غیرقابل تصور است که به دلایل اقتصادی، رهبران اروپا سکوت کنند و روح انسانیت را در خود بکشند. چگونه می‌توانیم نزد مردم‌مان ادعا کنیم که اروپا حامی خلق‌هاست، در صورتی که در برابر اعدام (۳۰۰۰۰) مرد و زن و کودک سکوت می‌کنیم؟
فدراسیون کانون‌های وکلای اروپا که من آنرا نمایندگی می‌کنم، با نزدیک به یک میلیون وکیل، همیشه و همه جا از حاکمیت قانون، آزادیهای بنیادین، حق آزادی هر کس برای بیان عقایدش بدون واهمه از خطر جانی و حق بهره‌مند شدن هر کس از یک محاکمه عادلانه، دفاع کرده و دفاع خواهد کرد. آنچه در خارج از مرزهای ما افتاده می‌افتد، می‌تواند روزی در کشور خودمان نیز رخ دهد. قابل تصور نیست که در برابر این وقایع بی‌واکنش باشیم.
در ماه می‌گذشته، مانند بسیاری دیگر، از کمیسر عالی سازمان ملل متحد خواستم تا با تشکیل یک کمیسیون تحقیق ابعاد این قتل‌عام را برملا کند.
ضروری است که به سران رژیم ایران تفهیم شود که همگی ما نه تنها هوشیار باقی خواهیم ماند، بلکه دولتها و مراجع اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند از ایجاد یک کمیسیون تحقیق سازمان ملل متحد برای روشن ساختن حقایق در رابطه با این کشتارها که بیش از سی سال است به‌وقوع پیوسته‌اند.
من به یاد می‌آورم گردهمایی تکان دهنده‌ای که توسط شورای ملی مقاومت ایران و به‌ویژه توسط کمیسیون زنان آن برگزار شده بود، که به آنها درود می‌فرستم. و من از این فرصت استفاده می‌کنم و به خانم رئیس‌جمهور، خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور خستگی‌ناپذیر درود می‌فرستم.
بیاد بیاورید، در کنفرانس آنلاین در تاریخ ۲۲اوت ۲۰۲۰، ما صحبت‌های کسانی را شنیدیم که برادران، خواهران و والدینشان قتل‌عام شده‌اند بدون این‌که به خاک سپرده شوند. آنها دردهایی که با خود حمل می‌کنند را بیان کرده و سؤالات عمیقی در رابطه با چرایی این قتل‌عام برانگیختند. اروپا با سکوتش همدست قاتلان می‌شود. ما، وکلای اروپا نمی‌توانیم سکوت کنیم چون با سکوت خود، ما هم همدست آنها خواهیم شد. بیش از هر زمانی وقت آن فرا رسیده که اتحادیه اروپا به سکوت کر کننده خود پایان دهد.
در غیر این‌صورت، نهادهای اروپایی در مقابل مردمانی که آنها را نظاره می‌کنند، تمام مشروعیت خود را از دست خواهند داد. وقت آن است که این نهادها بیدار شوند. متشکرم.
ژیلبر میتران – رئیس فرانس لیبرته - بنیاد دانیل میتران
با سلام به همهٔ دوستان از سراسر جهان که برای مبارزه جهت برقراری یک ایران آزاد و دمکراتیک گردهم آمده‌اند.
در این سال۲۰۲۱ گزینش رئیسی ذات واقعی و فاجعه‌بار حکومت ایران را برملا می‌کند. این انتخاب را باید یک اهانت واقعی به‌قربانیان قتل‌عام۶۷ دانست، اهانتی به‌خانواده‌های این قربانیان و بی‌محلی آشکاری که در برابر جهان نشان داده می‌شود، در رابطه با جستجوی حقیقت در رابطه با این قتل‌عام و مجرمین آن.
فکر می‌کنم در این مبارزه است که، مریم گرامی، مسیر شما با مسیر دانیل میتران تلاقی کرد و این تلاقی با وفاداری و عواطف زیاد امروز هم ادامه دارد.
این انتخابات هم‌چنین یک اعتراف هم است؛ اعتراف رژیمی که با خون‌ریزی خود را تحمیل کرد و با رعب و وحشت خود را حفظ می‌کند. اعتراف به‌این‌که این حکومت راه دیگری جز جلادان۶۷ ندارد تا بر جنایتها و شکست‌های این حکومت را سرپوش بگذارد. این یک اقدام تحریک‌آمیز و تهدیدی برای ایرانیان خشمگین است، بسیار خشمگین. این اقدام هم‌چنین چالشی است برای جهان، برای دیپلوماسی بین‌المللی و به‌خصوص برای فرانسه. با این چالش مقامات حکومت ایران مخاطبین‌شان را در برابر عمل انجام شده‌یی قرار می‌دهند مبنی بر این‌که در هر مذاکره مفروضی، پرداختن به‌موضوع حقوق‌بشر و تروریسم حکومتی ممنوع است. در حالی‌که این امر توسط دادگاه آنتورپ چند ماه پیش به‌رسمیت شناخته شد و محکوم شد، آن‌هم به‌دنبال سوءقصد شکست‌خورده در گردهمایی ویلپنت.
بنابراین، گزینش رئیسی مملو از تحقیر، تحریک، چالش و تهدید است. این محصول این انتخابات تقلبی است. در این اجلاس باید مطالباتمان را بیان کنیم. بیان هم کافی نیست، باید اقدامات تأثیرگذار را محقق کنیم.
آلترناتیو برای ایران واجب است و هم‌چنان امکانپذیر است، چون ارادهٔ یک خلق همیشه پیروز می‌شود. چنین تغییری ممکن است چون مردم در ایران بیش از بیش بپا می‌خیزند. تغییر امکانپذیر است چون جانشین دمکراتیک از دل این مردم بیرون خواهد آمد. چنین جانشینی هرگز از دل رژیم آزادی‌کش در نخواهد آمد. مردم تصمیم خواهند گرفت. گزینش رئیسی نشان داد که تغییر از درون رژیم آخوندها در نخواهد آمد.
این تغییر ممکن است چون نیروهایی که برای ایرانی آزاد و دمکراتیک مبارزه می‌کنند وجود دارند، سازمان‌یافته هستند و حتی طرح‌هایی برای آینده دارند که نمونهٔ آن برنامهٔ ۱۰ماده‌یی شورای ملی مقاومت ایران و مریم رجوی است که توسط ایرانیان آزادیخواه در خارج از کشورشان ترویج می‌شوند، ولی خواهان آینده مطلوبی برای کشورشان و هموطنانشان هستند. اجماع آنها رژیم را سرنگون خواهد کرد.
این گردهمایی برای ایران فرصتی است برای به‌سخن‌آمدن جامعهٔ بین‌المللی که باید همین الآن به‌سخن بیاید. سکوت آن بزدلی غیرقابل تحملی خواهد بود. سکوت یک جرم است در چنین برهه‌یی که رئیسی رئیس‌جمهور می‌شود. این پیامی و طناب نجاتی است برای جامعهٔ بین‌المللی برای این‌که به‌واقعیات این دستگاه حکومتی واقف شود و تغییرات جدی در رفتار و کردارش با (رژیم) ایران ایجاد کند.
مردم ایران خودشان خواهان شنیدن این صدا هستند که از سوی دوستانشان می‌آید که در این مسیر آزادی آنها را همراهی می‌کنند. می‌خواهند ما را بشنوند و وقت آن است که بلند و محکم آنرا بیان کنیم و بعد هم به‌آن از طریق دولتها جامهٔ عمل بپوشانیم. ما به‌آنها فراخوان می‌دهیم، به‌وجدان دولتهای دمکراتیکمان، به‌نهادهای بین‌المللی تا روندهای قضایی را پیگیری کنند تا این واقعیت به‌رسمیت شناخته شود که اتفاقاً رئیسی یکی از عاملان اصلی قتل‌عام۱۳۶۷ است. چه‌طور می‌خواهید با وجدانی آسوده وارد مذاکره کنید و در این رابطه صحبت نکنید؟ لذا ما مدیون این موضع‌گیری برای مردم ایران هستیم و خوشحالم که همراه با شما بتوانم بر آن تأکید کنم؛ آن‌هم برای آزادی و عظمت ایران در جهان.
زاماسوازی دلامینی ماندلا – آفریقای جنوبی
خانم رجوی، خانمها و آقایان، واقعاً مایهٔ خوشحالی و افتخار است که امروز با شما صحبت می‌کنم. در همبستگی با زنان ایران در مبارزهٴشان برای احقاق حقوق پایه‌یی و بنیادی بشر و حقوق زنان، برای همهٔ ما مهم است که به‌خاطر بسپاریم و از آن نیرو بگیریم که به‌رغم ناملایماتی که در نبرد مقدس خود برای تأمین حقوق مسلم بشری خود با آن روبه‌رو هستیم، تسلیم شکنجه، خشونت و بربریتی که بر ما وارد آمده، نشده و نخواهیم شد. درست مانند زنانی که در تاریخ مبارزات آزادیبخش علیه آپارتاید آنرا تجربه کرده و در معرض آن قرار گرفته‌اند. معمولاً این مردان هستند که به‌عنوان قهرمان به‌جهانیان معرفی می‌شوند، اما اغلب این زنان بودند که از ایدهٔ کارزارهای مردمی استقبال می‌کردند و مدتها قبل از بهبود شرایط، به‌خاطر اعتراض به‌زندان می‌افتادند. زنان در کنار رفقایشان، در مبارزه برای عزت، برابری و آزادی، در معرض خسارات غیرقابل تصور، تحقیر، بازجویی و بازداشت، توقیف، حبس خانگی و قتل قرار گرفتند. تحت دیکتاتوری حاکم بر ایران، قادر به‌تحصیل در مدرسه نیستند، نمی‌توانند کار کنند مگر این‌که اجازهٔ همسرشان را داشته باشند و هر زمان که در اجتماع هستند مجبور به‌داشتن حجاب هستند. این در حالی است که زنان ایرانی در خط مقدم انقلاب قرار دارند و گزارشی که توسط سی.بی.سی. کانادا در مارس۲۰۱۹ با عنوان «انقلاب به‌سرقت رفته: زن ایرانی۱۹۷۹» پخش شد، روی این موضوع متمرکز بود که چگونه رژیم به‌زنان ایران خیانت کرده.
تنها چند هفته بعد از به‌قدرت‌رسیدن خمینی، زنان ایرانی راهپیمایی کردند تا خشم خود را نسبت به‌رژیم جدید نشان بدهند، رژیمی که دیگر به‌نظر می‌رسید علیه آنها باشد. فریاد تجمعی که ۱۰هزار زن ایرانی را در ۸مارس۱۹۷۹ در خیابانهای تهران گردهم آورد، این بود: ما انقلاب نکردیم تا به‌عقب برگردیم. زنان از حمایت اپوزیسیون اصلی، مجاهدین خلق برخوردارند که خودشان مسلمان هستند، ولی در خط مقدم دفاع از حقوق زنان برای انتخاب پوشش قرار دارند. سرکوب زنان در ایران نهادینه شده است. قوانین آخوندها برای سرکوب، تسلیم، تحقیر، بدرفتاری، تضعیف و سلب عزت زنان ایران به‌کار گرفته شده، درست مثل کاری که آپارتاید با زنان سیاهپوست آفریقای جنوبی کرد؛ قتل‌عام۳۰۰۰۰ زن و مرد جوان که به‌دلیل اعتقادات سیاسی خود علیه نظام کشته شدند. ما از جامعه جهانی می‌خواهیم که چنین اقدامات پلیدی را علیه این همه جان‌باختگان محکوم کند. آنها باید از همه در برابر این رژیم وحشی حمایت کنند. ما باید از زنان و مردان شجاعی قدردانی کنیم که جان خود را در معرض خطر از جانب این نظام قرار داده‌اند. شورای ملی مقاومت ایران به‌رهبری رئیس‌جمهور برگزیدهٔ آن آآنآن خانم مریم رجوی، اپوزیسیون مردم ایران در مقابل رژیم حاکم است. این یک ائتلاف چهار دهه‌یی از نیروهای دمکراتیک است که در برابر فاشیسم آخوندها پایداری کرده است. خانم رجوی از یک برنامهٔ ۱۰ماده‌یی برای آینده ایران حمایت می‌کند. این طرح چشمگیر بر حاکمیت مردم که بر اساس حق رأی همگانی بنا نهاده شده تصریح می‌کند و از آزادیهای اجتماعی، مذهبی و سیاسی حمایت می‌کند، خواهان عدالت برای کسانی است که با شکنجه یا اعدام قتل‌عام شده‌اند، برابری جنسی را تضمین می‌کند، استقلال قوه قضاییه را اتخاذ می‌کند و فرصت‌های برابر در یک اقتصاد بازار آزاد تجاری ایجاد می‌کند و یک ایران غیراتمی و هم‌چنین حفاظت از محیط‌زیست را میسر می‌کند.
رژیم حاکم بر ایران باید به‌دلیل جنایات شنیع علیه بشریت مورد حسابرسی از سوی دولتهای جهانی و سازمان‌ملل قرار گیرد. اکنون زمان آن فرا رسیده که ابراهیم رئیسی را به‌خاطر نقشش در قتل‌عام مجاهدین خلق و سایر زندانیان سیاسی در سال۱۳۶۷ حسابرسی کنیم. اکنون زمان سکوت و بی‌عملی نیست. ما باید به‌اتفاق، راه شما را به‌جلو پیش ببریم و به یک هم‌صدایی جمعی علیه رژیم ایران برای آزادی و سعادت این نسل و نسل بعدی دست پیدا کنیم. همان‌طور که مادربزرگم اظهار داشت: «دیگر چیزی نیست که بتوانم انجام بدهم. هیچ‌کاری نیست که دولت با من نکرده باشد و درد و رنجی نیست که نشناخته باشم». او به‌عنوان مادر ملت، قدرت و روحیهٔ شکست‌ناپذیری علیه نظامی بی‌رحم، نژادپرست و سرکوبگر را از خود نشان داد.
در پایان، آنچه سعی کردم بر آن تأکید کنم این است که اگر ما زنان می‌خواهیم به‌اتفاق هم برای برقراری حقوق‌بشر و برابری، تغییرات قابل توجهی را ایجاد کنیم، تنها در صورتی می‌توانیم به‌این مهم دست‌یابیم که تغییرات اجتماعی قابل توجه گسترده، سیستماتیک و ساختاری در جامعه ایجاد کنیم. و این مستلزم یک تغییر پایه‌یی در سیستم اجتماعی و سیستم اعتقادی ما است.
از شما متشکرم.
