۱۰سال پیش قندهار پایتخت طالبان بود. امروز وضع شهر فرق کرده است، زنان در خیابانها هستند، همینطور خودروهای ناتو. در یک مدرسه قندهار ۶۰درصد دانشآموزان را دختران و زنان تشکیل میدهند. برخی از کلاسها از طریق اینترنت و به زبان انگلیسی آموزش داده میشود. اما این مدرسه تهدیدهای فراوانی را هم دریافت کرده است.
فاطمه میگوید: «وضعیت امنیتی در اینجا خیلی بد است. اما اگر ما مشکل امنیت داشته باشیم با آن مقابله خواهیم کرد ما هیچوقت نمیگوئیم چون امروز مشکل امنیتی داریم کار نمیکنیم و یا دنبال کار نمیرویم».
زندگی در مرکز قندهار بهنظر عادی میرسد. ولی یک احساس ناآرامی وجود دارد. محمد کریم، یک مغازهدار میگوید در ۵۰سال گذشته او هیچوقت این مشکلات را ندیده است. او میگوید: وضعیت بهتر نشده و هر روز بدتر میشود، اصلاً بهتر نمیشود و هیچ امنیتی وجود ندارد. او میگوید اکثر مردم در طول شب در خانههایشان میمانند چون معلوم نیست چه کسی کنترل را در دست دارد، طالبان یا دولت!
یوسفزای معاون پلیس قندهار میگوید: ما مرز طولانی با پاکستان داریم و مرکز فعالیتهای طالبان در این ناحیه قرار دارد. اگر قندهار ۱۰۰ درصد امن شود، من میتوانم تضمین کنم که تمام افغانستان امن خواهد بود.
اما در حال حاضر روشن نیست چه کسی در اینجا کنترل را در دست دارد.
فاطمه میگوید: «وضعیت امنیتی در اینجا خیلی بد است. اما اگر ما مشکل امنیت داشته باشیم با آن مقابله خواهیم کرد ما هیچوقت نمیگوئیم چون امروز مشکل امنیتی داریم کار نمیکنیم و یا دنبال کار نمیرویم».
زندگی در مرکز قندهار بهنظر عادی میرسد. ولی یک احساس ناآرامی وجود دارد. محمد کریم، یک مغازهدار میگوید در ۵۰سال گذشته او هیچوقت این مشکلات را ندیده است. او میگوید: وضعیت بهتر نشده و هر روز بدتر میشود، اصلاً بهتر نمیشود و هیچ امنیتی وجود ندارد. او میگوید اکثر مردم در طول شب در خانههایشان میمانند چون معلوم نیست چه کسی کنترل را در دست دارد، طالبان یا دولت!
یوسفزای معاون پلیس قندهار میگوید: ما مرز طولانی با پاکستان داریم و مرکز فعالیتهای طالبان در این ناحیه قرار دارد. اگر قندهار ۱۰۰ درصد امن شود، من میتوانم تضمین کنم که تمام افغانستان امن خواهد بود.
اما در حال حاضر روشن نیست چه کسی در اینجا کنترل را در دست دارد.