با شروع بحران جدید عراق و مطرح شدن این گمان که ممکن است در رابطه با این بحران، هماهنگی بین آمریکا و رژیم صورت بگیرد، رسانهها ی باند رفسنجانی- روحانی نسبت به این موضوع ابراز خوشبینی کردند و از جمله روزنامه حکومتی ابتکار با ذوق زدگی، به تلاقی خط موازی رژیم با آمریکا در بحران عراق اشاره کرد که این تلاقی زمینهای برای همکاری مشترک بین رژیم و آمریکا بهوجود آورده است که اکنون به منافع مشترک رسیدهاند!: ”حالا یک بار دیگر دو خط موازی ایران و آمریکا در نقطهای به نام عراق به هم برخورد کردهاند و به منافع مشترک رسیدهاند. به عبارتی، یک بار دیگر آمریکا حاضر شده دشمنیاش را با دشمن ایران (گروههای تروریستی) نشان دهد“.
شوق و ذوق رسانههای این باند در زمینه رسیدن نقطه تلاقی منافع مشترک رژیم با آمریکا دیری نپایید که با موضعگیری رئیسجمهور آمریکا و تعدادی دیگر از کشورهای غربینظیر فرانسه و آلمان در مورد این بحران، تبدیل به نگرانی و هراس شد.
اکنون رسانههای رژیم به ناهمخوانی بین سیاست آمریکا و رژیم در مورد بحران عراق اذعان میکنند بهنحوی که کیهان ولیفقیه 31خرداد مینویسد: ”میان اهداف آمریکا و اهداف ایران ناهمخوانی جدی وجود دارد“.
روزنامه دیگر باند ولیفقیه (جوان) نسبت به تحولات عراق و بحران جدید در این کشور ابراز یاس و ناامیدی میکند و مینویسد: ”ماجرای اخیر عراق ضمن آمیختگی به نفاق، قتل، خیانت و جنایت، منشأ تحولات بزرگی خواهد شد“.
روزنامه مردمسالاری از رسانههای باند رفسنجانی- روحانی نیز نسبت به اوضاع عراق ابراز یاس میکند و وضعیت کنونی عراق را بدتر از وضعیت افغانستان و و سوریه میداند و مینویسد: ”اوضاع عراق از همه بدتر است بهنحوی که بر اثر دعواهای قدرت، فرقهگرایی و دموکراسیهای ناقص و همینطور دخالت خارجی این کشور دچار اختلاف در سیاستگذاران گردید“.
روزنامه مردمسالاری اتفاقات عراق را تا آنجا ناخوشایند میداند که ممکن است ابتکارعمل از دست دولت این کشور و همسایگان (بخوانید رژیم آخوندی) خارج شود.
این روزنامه باند رفسنجانی- روحانی، وضعیت دخالت رژیم آخوندی در مورد بحران عراق را یک وضعیت نامطلوب و استثنایی میداند که: ”به چند دلیل دخالت نظامی محسوس، رسمی و یک جانبه ایران در عراق مطلوب نیست“
روزنامه مردمسالاری از اینکه رژیم بتواند کار جدی در عراق بکند ناامید است چرا که از نظر مقالهنویس این روزنامه، هزینه شکست احتمالی دخالت در عراق زیاد است و رژیم نمیتواند به تنهایی این هزینه را متقبل شود.
کیهان ولیفقیه نیز بهوضوح وحشتش را از اوضاع عراق و سردرگمی نظام ولایت در زمینه مداخله در بحران این کشور، برملا میکند و مینویسد: ”ورود ایران به پرونده امنیتی عراق، تهران را درگیر مخمصهای میکند که ضمن تحمل هزینههای فراوان، انتهای آن مشخص نیست، چنین مداخلهای توان نظامی ایران را مستهلک میکند و اتهام قدیمی و بیدلیل دخالت ایران در امور همسایگان را مدلل میگرداند“.
در راستای این مخمصه و وحشت است که معاون وزارتخارجه رژیم، بهرغم دود ودمهای اولیه آخوند روحانی، از دود ودم روزهای اولیه فاصله میگیرد.
خبرگزاری فارس (خبرگزاری سپاه) از قول امیر عبداللهیان معاون وزارتخارجه رژیم مینویسد ”: معاون وزیر امور خارجه کشورمان با تأکید بر اینکه راهکار حل بحران عراق دو گام روشن دارد، گفت: وحدت کرد، سنی و شیعه در مبارزه با تروریسم از طریق حمایت عملی همه کشورها و دولتها و همچنین وحدت این گروهها در روند سیاسی بر مبنای نتایج حاصله از انتخابات پارلمانی اخیر این کشور با در نظر داشتن قطعی رأی ماخوذه از مردم ممکن است“.
موضعگیری معاون وزارتخارجه رژیم و موضعگیریهای رسانههای رژیم که به آنها اشاره شد، بیانگر هراس و ترس آنها از بحران عراق است و این بحران برای رژیم مطلوب نیز آنچنانکه آن روزنامه باند رفسنجانی - روحانی به آن اذعان کرد: ”به چند دلیل دخالت نظامی محسوس، رسمی و یک جانبه رژیم در عراق مطلوب نیست“.
چنانچه از این پس نیز اثراتی از این گرد و خاک کردن و دودودم در نوشتههای رسانهها و یا گفتههای مهرههای رژیم باشد بهمثابه سوت درتاریکی کشیدن است.
شوق و ذوق رسانههای این باند در زمینه رسیدن نقطه تلاقی منافع مشترک رژیم با آمریکا دیری نپایید که با موضعگیری رئیسجمهور آمریکا و تعدادی دیگر از کشورهای غربینظیر فرانسه و آلمان در مورد این بحران، تبدیل به نگرانی و هراس شد.
اکنون رسانههای رژیم به ناهمخوانی بین سیاست آمریکا و رژیم در مورد بحران عراق اذعان میکنند بهنحوی که کیهان ولیفقیه 31خرداد مینویسد: ”میان اهداف آمریکا و اهداف ایران ناهمخوانی جدی وجود دارد“.
روزنامه دیگر باند ولیفقیه (جوان) نسبت به تحولات عراق و بحران جدید در این کشور ابراز یاس و ناامیدی میکند و مینویسد: ”ماجرای اخیر عراق ضمن آمیختگی به نفاق، قتل، خیانت و جنایت، منشأ تحولات بزرگی خواهد شد“.
روزنامه مردمسالاری از رسانههای باند رفسنجانی- روحانی نیز نسبت به اوضاع عراق ابراز یاس میکند و وضعیت کنونی عراق را بدتر از وضعیت افغانستان و و سوریه میداند و مینویسد: ”اوضاع عراق از همه بدتر است بهنحوی که بر اثر دعواهای قدرت، فرقهگرایی و دموکراسیهای ناقص و همینطور دخالت خارجی این کشور دچار اختلاف در سیاستگذاران گردید“.
روزنامه مردمسالاری اتفاقات عراق را تا آنجا ناخوشایند میداند که ممکن است ابتکارعمل از دست دولت این کشور و همسایگان (بخوانید رژیم آخوندی) خارج شود.
این روزنامه باند رفسنجانی- روحانی، وضعیت دخالت رژیم آخوندی در مورد بحران عراق را یک وضعیت نامطلوب و استثنایی میداند که: ”به چند دلیل دخالت نظامی محسوس، رسمی و یک جانبه ایران در عراق مطلوب نیست“
روزنامه مردمسالاری از اینکه رژیم بتواند کار جدی در عراق بکند ناامید است چرا که از نظر مقالهنویس این روزنامه، هزینه شکست احتمالی دخالت در عراق زیاد است و رژیم نمیتواند به تنهایی این هزینه را متقبل شود.
کیهان ولیفقیه نیز بهوضوح وحشتش را از اوضاع عراق و سردرگمی نظام ولایت در زمینه مداخله در بحران این کشور، برملا میکند و مینویسد: ”ورود ایران به پرونده امنیتی عراق، تهران را درگیر مخمصهای میکند که ضمن تحمل هزینههای فراوان، انتهای آن مشخص نیست، چنین مداخلهای توان نظامی ایران را مستهلک میکند و اتهام قدیمی و بیدلیل دخالت ایران در امور همسایگان را مدلل میگرداند“.
در راستای این مخمصه و وحشت است که معاون وزارتخارجه رژیم، بهرغم دود ودمهای اولیه آخوند روحانی، از دود ودم روزهای اولیه فاصله میگیرد.
خبرگزاری فارس (خبرگزاری سپاه) از قول امیر عبداللهیان معاون وزارتخارجه رژیم مینویسد ”: معاون وزیر امور خارجه کشورمان با تأکید بر اینکه راهکار حل بحران عراق دو گام روشن دارد، گفت: وحدت کرد، سنی و شیعه در مبارزه با تروریسم از طریق حمایت عملی همه کشورها و دولتها و همچنین وحدت این گروهها در روند سیاسی بر مبنای نتایج حاصله از انتخابات پارلمانی اخیر این کشور با در نظر داشتن قطعی رأی ماخوذه از مردم ممکن است“.
موضعگیری معاون وزارتخارجه رژیم و موضعگیریهای رسانههای رژیم که به آنها اشاره شد، بیانگر هراس و ترس آنها از بحران عراق است و این بحران برای رژیم مطلوب نیز آنچنانکه آن روزنامه باند رفسنجانی - روحانی به آن اذعان کرد: ”به چند دلیل دخالت نظامی محسوس، رسمی و یک جانبه رژیم در عراق مطلوب نیست“.
چنانچه از این پس نیز اثراتی از این گرد و خاک کردن و دودودم در نوشتههای رسانهها و یا گفتههای مهرههای رژیم باشد بهمثابه سوت درتاریکی کشیدن است.