محمدرضا محبوب‌فر از کارشناسان حکومتی در بهداشت و سلامت پیرامون فقر و فلاکت لجام‌گسیخته در حاکمیت آخوندی هشدار داد که «رشد فقر» در «۱۰۰سال اخیر بی‌سابقه» بوده است.
وی با اذعان به نهادینه بودن فساد و غارت و چپاول به گوشه‌ای از دست‌آوردهای شوم در حاکمیت آخوندی گفت: این روزها تحریم و ســوء مدیریت و فسادهای سیســتماتیک و افسارگسیخته در کشور باعث شده است که جمعیت بدمسکن و حاشیه‌نشین در کشور تا ۴۰میلیون نفر افزایش پیدا کند. گورخوابی، اتوبوس خوابی و مترو خوابی، جوی و نهر خوابــی و کارتن خوابی از پدیده‌های نوظهور و جدید در کشور است که دامنه آن از پایتخت گرفته تا اقصی نقاط کشور گسترش یافته است و حد و مرزی هم نمی‌شناسد.
وی در ادامه با اشاره به رو به افزایش گسترش افسارگسیخته فقر و فلاکت اقشار مردم افزود: همزمان با افزایش تورم و گرانی در بخش مسکن و مواد غذایی و خدمات بهداشت و درمان از جمله دارو، دســتمزدهای فعلی دیگر کفاف خرج زندگی را نمی‌دهد و اعضای خانواده یا به‌صورت انفرادی یا به‌صورت دســته جمعی و گروهی آواره شــده‌اند و در مکانهای مختلف از نهر و جوی و نخاله‌های ساختمانی گرفته تا در قبرستانها و گورهای آماده شده و محل پسماندهای شهری و اتوبوس و مترو و ساختمانهای متروکه، شب را به صبح می‌رسانند.
... برای ایران ثروتمند دور از انصاف اســت که در عین این‌که خانه‌های ۱۵میلیون دلاری وجود دارد و مسئولان کشور و وابستگان آنها در این منازل سکونت می‌کنند، مردم اتوبوس خواب باشند و از طریق نســیه در داروخانه‌ها و ویلچر فروشی و فروش اعضای بدن امرار معاش کنند. این روزها حتی معلولان هم خواب راحتی ندارند و با پرداخت مستمری ۳۵۰هزار تومانی، زندگی به کام آنها تلخ شده است و به سختی می‌توانند گذران زندگی کنند. حتی شرایط زندگی، آنها را وادار ساخته است تا به ویلچرفروشی روی آورند...
... از زمانی که اتوبوس‌خوابی در تهران مطرح شد، مسئولان (؟!) شهری تنها به این بسنده کرده‌اند که برای مبارزه با این پدیده، بگیر و ببند راه بیندازند و دیگر اجازه ندهند که اتوبوس‌ها و متروها برای استفاده شب تا صبح در اختیار افراد بی‌ســرپناه قرار گیرد. اکنون خبر می‌رسد که اتوبوس و مترو از دسترس بی‌خانمانها و آوارگان کوچه و خیابان خارج شده است و بحران اتوبوس‌خوابی و متروخوابی به خیابانهای پایتخت و دیگر شهرهای کشور کشانده شده است و خیابان‌خوابی افزایش پیدا کرده است. .
این کارشناس حکومتی به تبعات و پیامدهای این وضعیت اسفناک به سردمداران حکومتی، طغیان و شورش هولناک اجتماعی را که هر لحظه می‌توان در جای جای میهن فوران کند، هشدار داد و افزود: کشور به درجه‌ای از فلاکت رسیده که به گورخوابی و اتوبوس‌خوابی و داروی نسیه و نوزادفروشی روی آورده است. باید تا دیر نشده اســت اقدام کرد، در غیراین صورت شرایط بدتر خواهد شد و صبر مردم تمام خواهد شــد و در این حین معلوم نیست کشور به چه سمت و سویی کشیده شود. (اقتصاد پویا، رژیم ۱۸دی). .
