مردم و به‌ویژه جوانان اعتراض و خشمشان را علیه سیاست سرکوب و فرهنگ ارتجاعی رژیم آخوندی به بهانه‌های مختلف بارز می‌کنند.
رژیم هم متقابلاً برای رویارویی با این مقاومتهای گسترده مردمی، طرحهای سرکوبگرانه‌یی را به بهانه‌های مختلف از جمله «مقابله با تهاجم فرهنگی» یا «مبارزه علیه بدحجابی» اجرا می‌کند و مهره‌های ریز و درشت خود را برای آه و فغان علیه مقاومت مردمی به صحنه می‌فرستد.
این رویارویی از فردای روی کارآمدن رژیم آخوندی آغاز شد. در نخستین قدم این رویارویی، زنان ایران با تبعیض زن‌ستیزانه رژیم همراه با تحمیل حجاب اجباری و شعار «یا روسری یا توسری» سرسختانه مخالفت کرده و اقدامات سرکوبگرانه آخوندها را محکوم نمودند. این حرکات اعتراضی با حمایت گسترده مردم و در پیشاپیش آنها زنان مجاهد خلق همراه بود که صراحتأ مخالفت خود را با خمینی در هر گونه محدود کردن حقوق و آزادیهای زنان از جمله اجبار و تحمیل هر شکل از حجاب و نفی آزادی پوشش برای زنان اعلام کردند.
مجاهدین به این خاطر مورد حملات رژیم و بلندگوهای آن قرار گرفتند که چگونه است که زنان مجاهد که خود حجاب دارند، برای حمایت از بی‌حجابها تظاهرات می‌کنند. پاسخ مجاهدین هم در یک کلام این بود که صورت مسأله انقلاب ایران در یک کلام آزادی است و مجاهدین، از جمله زنان مجاهد که بنا به اعتقاد خود حجاب دارند، تجاوز به حریم آزادی را تحت هیچ بهانه‌یی نمی‌پذیرند و علیه آن دست به اقدام می‌زنند.
از آن هنگام تا کنون حربه به‌اصطلاح «حجاب» یکی از حربه‌های اصلی رژیم برای اعمال سرکوب و خفقان بالاخص علیه زنان میهن‌مان بود و متقابلاً یکی از دغدغه‌های خاطر نظام آخوندی هم بی‌اعتنایی زنان به قوانین سرکوبگرانه رژیم در این زمینه است.
یکی از آخرین نمونه‌های گویای ابراز وحشت نظام آخوندی، سخنان امام جمعه نمره موقت خامنه‌ای در تهران است که در خطبه نمازجمعه 26اردیبهشت، به ارگانهای ضدفرهنگی و سرکوب رژیم خط می‌دهد و می‌گوید: ”من هم از وزارت کشور هم از وزارت اطلاعات و هم از وزارت ارشاد توقع این‌که این مسائل فرهنگی رو وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش، اینها باید احساس تکلیف شرعی بکنند“
آخوند صدیقی به مسئولان به‌اصطلاح فرهنگی رژیم هشدار می‌دهد که: ”الآن در بعضی از نقاط کشور گاهی روسریها هم برداشته می‌شود و بی‌حجابی کامل دیده می‌شود“
امام جمعه رژیم اضافه بر ابراز وحشت نسبت به رویکرد منفی زنان به منطق یا روسری یا توسری نظام آخوندی، به نگرانی خامنه‌ای از فضای مجازی و ابراز مخالفت زنان و جوانان در فضای مجازی نسبت به رژیم آخوندی اشاره می‌کند.
اشاره او به حساسیت خامنه‌ای نسبت به فضای مجازی، توصیه‌هایی است که خامنه‌ای به وزیران ارشاد و مخابرات رژیم جهت سانسور و فیلترنیگ رسانه‌های اجتماعی کرده است و در این رابطه است که آخوند صدیقی می‌گوید: ”مقام معظم رهبری فضای مجازی رو حساس مطرح کردن گروهی رو مشخص کردن با ریاست رئیس‌جمهور، مقرارتی رو در آنجامعمول شد و کنترل در این جور مسائل“
در همین راستای خام خیالانه سرکوب زنان و مقابله با مخالفتهای زنان با منطق ارتجاعی یاروسری و یاتوسری است که بلافاصله بعد از سخنان مشعشع آخوندصدیقی و بلافاصله بعد از نمایش جمعه در تهران، گله‌های مزدور و بسیجی رژیم به راه افتادند و با شعارهای گوشخراش خود از جمله ”ای قوه قضایی، اقدام انقلابی“ علیه زنان و دختران شعار دادند، با این حساب که زنان مرعوب دود و دم پوشالی و صداهای آنان که مصداق انکرالاصوات! است می‌شوند.
امام جمعه خامنه‌ای در کرج نیز دیدگاه زن‌ستیزانه آخوندی را در یک اهانت آشکار به زنان و منزلت آنان چنین بیان می‌کند: ”اگر زن ارزش انسانی و الهی خود را نادیده بگیرد، در معرض نفوذ دشمنان قرار خواهد گرفت که در آن صورت فاجعه بزرگی رخ خواهد داد و دشمنان با شناخت از نقش مهم زن در سعادت جامعه، درصدد به انحراف کشاندن این قشر از ارزشهای دینی و معنوی هستند“..
این آخوند خمینی صفت در دیدگاه به‌غایت زن‌ستیزانه خود با اهانت به‌شان و مرتبت زنان، آنان را موجوداتی لرزان می‌داند که آخوندهای دین‌فروش باید قیم مابانه مواظب باشند که در معرض نفوذ دشمنان قرار نگیرند.
طبعاً آنجا که این آخوند به قرار گرفتن زنان در معرض نفوذ دشمنان اشاره می‌کند، منظورش مقاومت و پایداری زنان در مقابل ارزشهای ارتجاعی و آخوندی نظام ولایت است، و آنجایی است که زنان رودرروی ارزشهای زن‌ستیزانه آخوندی حساب مأموران و گشتهای سرکوبگر و دختران معاویه را کف دستشان می‌گذارند تا جایی که آنان را روانه بیمارستان می‌کنند.
با تمامی تمهیدات سرکوبگرانه رژیم که به آن اشاره شد، مردم و زنان که گوششان از شعارها و نعره‌های گوش خراش آخوندها و ایادی سرکوب رژیم پر است، وقعی به شعارهای ارتجاعی و زن‌ستیزانه نظام آخوندی نمی‌گذارند، در مواردی حتی به‌طور عامدانه برای این‌که ثابت کنند هویت فرهنگی زن وجوان ایرانی را رژیم آخوندی نمی‌تواند تعیین‌تکلیف کند، بیش از گذشته علیه سیاستهای رژیم مقاومت می‌کنند.
نمونه‌های مقاومت زنان آنجا به فراز می‌رسد که مأموران زن گشتهای سرکوبگر رژیم را گوشمالی می‌دهند و در ماههای اخیر موارد گوشمالی شدن دختران معاویه و گشتهای سرکوب زنان به دفعات زیاد گزارش شده است.
رژیم هم متقابلاً برای رویارویی با این مقاومتهای گسترده مردمی، طرحهای سرکوبگرانه‌یی را به بهانه‌های مختلف از جمله «مقابله با تهاجم فرهنگی» یا «مبارزه علیه بدحجابی» اجرا می‌کند و مهره‌های ریز و درشت خود را برای آه و فغان علیه مقاومت مردمی به صحنه می‌فرستد.
این رویارویی از فردای روی کارآمدن رژیم آخوندی آغاز شد. در نخستین قدم این رویارویی، زنان ایران با تبعیض زن‌ستیزانه رژیم همراه با تحمیل حجاب اجباری و شعار «یا روسری یا توسری» سرسختانه مخالفت کرده و اقدامات سرکوبگرانه آخوندها را محکوم نمودند. این حرکات اعتراضی با حمایت گسترده مردم و در پیشاپیش آنها زنان مجاهد خلق همراه بود که صراحتأ مخالفت خود را با خمینی در هر گونه محدود کردن حقوق و آزادیهای زنان از جمله اجبار و تحمیل هر شکل از حجاب و نفی آزادی پوشش برای زنان اعلام کردند.
مجاهدین به این خاطر مورد حملات رژیم و بلندگوهای آن قرار گرفتند که چگونه است که زنان مجاهد که خود حجاب دارند، برای حمایت از بی‌حجابها تظاهرات می‌کنند. پاسخ مجاهدین هم در یک کلام این بود که صورت مسأله انقلاب ایران در یک کلام آزادی است و مجاهدین، از جمله زنان مجاهد که بنا به اعتقاد خود حجاب دارند، تجاوز به حریم آزادی را تحت هیچ بهانه‌یی نمی‌پذیرند و علیه آن دست به اقدام می‌زنند.
از آن هنگام تا کنون حربه به‌اصطلاح «حجاب» یکی از حربه‌های اصلی رژیم برای اعمال سرکوب و خفقان بالاخص علیه زنان میهن‌مان بود و متقابلاً یکی از دغدغه‌های خاطر نظام آخوندی هم بی‌اعتنایی زنان به قوانین سرکوبگرانه رژیم در این زمینه است.
یکی از آخرین نمونه‌های گویای ابراز وحشت نظام آخوندی، سخنان امام جمعه نمره موقت خامنه‌ای در تهران است که در خطبه نمازجمعه 26اردیبهشت، به ارگانهای ضدفرهنگی و سرکوب رژیم خط می‌دهد و می‌گوید: ”من هم از وزارت کشور هم از وزارت اطلاعات و هم از وزارت ارشاد توقع این‌که این مسائل فرهنگی رو وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش، اینها باید احساس تکلیف شرعی بکنند“
آخوند صدیقی به مسئولان به‌اصطلاح فرهنگی رژیم هشدار می‌دهد که: ”الآن در بعضی از نقاط کشور گاهی روسریها هم برداشته می‌شود و بی‌حجابی کامل دیده می‌شود“
امام جمعه رژیم اضافه بر ابراز وحشت نسبت به رویکرد منفی زنان به منطق یا روسری یا توسری نظام آخوندی، به نگرانی خامنه‌ای از فضای مجازی و ابراز مخالفت زنان و جوانان در فضای مجازی نسبت به رژیم آخوندی اشاره می‌کند.
اشاره او به حساسیت خامنه‌ای نسبت به فضای مجازی، توصیه‌هایی است که خامنه‌ای به وزیران ارشاد و مخابرات رژیم جهت سانسور و فیلترنیگ رسانه‌های اجتماعی کرده است و در این رابطه است که آخوند صدیقی می‌گوید: ”مقام معظم رهبری فضای مجازی رو حساس مطرح کردن گروهی رو مشخص کردن با ریاست رئیس‌جمهور، مقرارتی رو در آنجامعمول شد و کنترل در این جور مسائل“
در همین راستای خام خیالانه سرکوب زنان و مقابله با مخالفتهای زنان با منطق ارتجاعی یاروسری و یاتوسری است که بلافاصله بعد از سخنان مشعشع آخوندصدیقی و بلافاصله بعد از نمایش جمعه در تهران، گله‌های مزدور و بسیجی رژیم به راه افتادند و با شعارهای گوشخراش خود از جمله ”ای قوه قضایی، اقدام انقلابی“ علیه زنان و دختران شعار دادند، با این حساب که زنان مرعوب دود و دم پوشالی و صداهای آنان که مصداق انکرالاصوات! است می‌شوند.
امام جمعه خامنه‌ای در کرج نیز دیدگاه زن‌ستیزانه آخوندی را در یک اهانت آشکار به زنان و منزلت آنان چنین بیان می‌کند: ”اگر زن ارزش انسانی و الهی خود را نادیده بگیرد، در معرض نفوذ دشمنان قرار خواهد گرفت که در آن صورت فاجعه بزرگی رخ خواهد داد و دشمنان با شناخت از نقش مهم زن در سعادت جامعه، درصدد به انحراف کشاندن این قشر از ارزشهای دینی و معنوی هستند“..
این آخوند خمینی صفت در دیدگاه به‌غایت زن‌ستیزانه خود با اهانت به‌شان و مرتبت زنان، آنان را موجوداتی لرزان می‌داند که آخوندهای دین‌فروش باید قیم مابانه مواظب باشند که در معرض نفوذ دشمنان قرار نگیرند.
طبعاً آنجا که این آخوند به قرار گرفتن زنان در معرض نفوذ دشمنان اشاره می‌کند، منظورش مقاومت و پایداری زنان در مقابل ارزشهای ارتجاعی و آخوندی نظام ولایت است، و آنجایی است که زنان رودرروی ارزشهای زن‌ستیزانه آخوندی حساب مأموران و گشتهای سرکوبگر و دختران معاویه را کف دستشان می‌گذارند تا جایی که آنان را روانه بیمارستان می‌کنند.
با تمامی تمهیدات سرکوبگرانه رژیم که به آن اشاره شد، مردم و زنان که گوششان از شعارها و نعره‌های گوش خراش آخوندها و ایادی سرکوب رژیم پر است، وقعی به شعارهای ارتجاعی و زن‌ستیزانه نظام آخوندی نمی‌گذارند، در مواردی حتی به‌طور عامدانه برای این‌که ثابت کنند هویت فرهنگی زن وجوان ایرانی را رژیم آخوندی نمی‌تواند تعیین‌تکلیف کند، بیش از گذشته علیه سیاستهای رژیم مقاومت می‌کنند.
نمونه‌های مقاومت زنان آنجا به فراز می‌رسد که مأموران زن گشتهای سرکوبگر رژیم را گوشمالی می‌دهند و در ماههای اخیر موارد گوشمالی شدن دختران معاویه و گشتهای سرکوب زنان به دفعات زیاد گزارش شده است.
