بعید است که بن‌بست ایران با آمریکا بر سر برنامه تسلیحات هسته‌یی بالقوه‌اش به این زودیها کاهش یابد... .
وبسایت دیفنس وان روز ۲۱شهریور در گزارشی از بن‌بست مذاکرات برای احیای برجام نوشت: بعید به‌نظر می‌آید که ایران و آمریکا به یک توافق اتمی جدید برسند.
اما پنجره ایران و آمریکا برای پیوستن مجدد و بازگشت به متابعت با توافق هسته‌یی منقضی شده ۲۰۱۵ که برنامه جامع اقدام مشترک نامیده می‌شود، به‌سرعت در حال بسته شدن است. چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا همگی در سال۲۰۱۵ با این توافق با ایران موافقت کردند. ایالات متحده در سال۲۰۱۸ از این توافق خارج شد و عملاً آن را از مسیر خارج کرد.
اما مقامات آمریکایی در ۷سپتامبر ۲۰۲۲ به یائیر لاپید نخست‌وزیر اسراییل گفتند، با وجود گفتگوهای جاری در وین، بعید است که این گروه از کشورها به این زودی توافقی را امضا کنند... .
نویسنده گزارش از دانشگاه کالیفرنیا نوشته است: من به مدت دو دهه در مورد منع گسترش سلاحهای هسته‌یی و امنیت ملی ایالات متحده کار و تحقیق کرده‌ام. وقتی دیپلماسی نتواند از گسترش سلاحهای هسته‌یی جلوگیری کند، به‌ویژه توسط کشوری مانند ایران که دست به اقدامات بدخواهانه در سراسر منطقه می‌زند، همه در جهان از امنیت کمتری برخوردار هستند... .
اگر ایران دوباره به توافق هسته‌یی با آمریکا بپیوندد، باید ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را صادر کند، به ناظران هسته‌یی سازمان ملل اجازه دهد تا بر همه تأسیسات هسته‌ای‌اش نظارت داشته باشند و تحقیقات در مورد سلاحهای هسته‌یی را متوقف کنند.
بازگشت به یک توافق دیپلماتیک که در آن یک‌طرف مجبور به دادن امتیازات اضافی و بازگشت به وضعیت قبلی است، بسیار دشوار است.
زمانی که من در دیپلماسی هسته‌یی چند جانبه برای وزارت امور خارجه ایالات متحده کار می‌کردم، پس از شش سال پیشرفت مداوم، شاهد شکست مذاکرات درباره برنامه تسلیحات هسته‌یی کره شمالی در سال۲۰۰۹ بودیم.
متأسفانه به نظر می‌رسد ایران نیز در مسیر مشابهی قرار دارد.
