اجلاس شورای حقوق‌بشر در ژنو
رد دعاوی نماینده رژیم آخوندی
توسط جاوید رحمان گزارشگر حقوق‌بشر در امور ایران
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، روز دوشنبه در قسمت دوم سخنرانی خود در اجلاس حقوق‌بشر در ژنو، در پاسخ به دعاوی نماینده رژیم آخوندی گفت: متأسفانه رژیم ایران هیچگاه به درخواستهای کتبی من برای وارد شدن در امور حقوق‌بشر پاسخی نداده است. گزارش من بر اساس گزارشات دقیق و تحقیقات مستقل، با هدف یافتن موارد نقض حقوق‌بشر تهیه شده. جاوید رحمان افزود: بهانه کردن تحریم‌های بین‌المللی، نمی‌تواند نقض قوانین جهانی حقوق‌بشر مانند رفتار وحشیانه علیه زنان، اعمال حجاب اجباری و تحقیر و توهین به آنان توسط این رژیم را توجیه کند. کما این‌که کشتن صدها زن، مرد و کودک در اعتراضات اخیر هیچ ربطی به تحریم‌ها ندارد. تحریم‌ها توجیه کننده اعدام صدها تن از اقلیتهای مذهبی و قومی نیست. جاوید رحمان در ادامه سخنان خود خواهان توقف فوری خشونت علیه معترضان و آزادی فوری بازداشت شدگان قیام شد و گفت: مقامات بالای حکومت که دستور چنین مواردی از نقض شدید حقوق‌بشر را صادر کرده‌اند، باید مورد حسابرسی قرار گیرند. سنگینی و گسترده بودن این جنایتها، با توجه به سیاست‌های تحریک کننده حکومت برای ارتکاب آنها، احتمالاً دال بر جنایت علیه بشریت است. هم‌چنانکه در گزارشم اشاره کردم، من نسبت به افزایش آمار اعدام در ایران هشدار می‌دهم. تنها در سال۲۰۲۲، پانصد نفر اعدام شده‌اند که بالاترین رقم در ۵سال گذشته است.
(سایت سازمان ملل -۲۹اسفند ۱۴۰۱)
در جلسه شورای حقوق‌بشر در ژنو شبنم مددزاده از انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان گفت: پنج سال از عمرم را در زندانهای اوین. گوهردشت و قرچک ورامین به‌دلیل فعالیت به‌عنوان نماینده دانشجویان گذرانده‌ام. من دو ماه را در سلول انفرادی زیر بدترین شکنجه‌های روحی و روانی گذراندم. هنوز صدای بازجو را می‌شنوم که می‌گوید: تو اینجا تنها هستی. ما هر بلایی را سر شما می‌آوریم و هیچ‌کس صدای شما را نخواهد شنید. آقای گزارشگر ویژه، با تشکر از گزارش شما. و من می‌توانم به صحت آن در این شورا شهادت دهم. زندانهای ایران مملو از جمعیت است و هر روز دستگیریهای جدیدی انجام می‌شود. هزاران زندانی بدون نام و نشان در زندانهای ایران تحت شکنجه هستند. بسیاری از آنها بدون این‌که مرتکب جرمی شده باشند در بازداشت هستند. یکی از نمونه‌ها هم بند خودم، مریم اکبری منفرد است که در ۱۴سال گذشته در زندان بوده است. او مادر ۳دختر است و صرفاً به این دلیل که در مورد محل دفن خواهر و برادرهایش که در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شده‌اند سؤال کرده در همان زندان نگهداری می‌شود. وضعیت زندانها هولناک و نگران‌کننده است. ما از شما می‌خواهیم که از اختیارات سازمان ملل و این شورا برای کمک به آزادی زندانیان بی‌گناه در ایران استفاده کنید.
(سایت سازمان ملل -۲۹اسفند ۱۴۰۱)
