۳دهه پیش رژیم آخوندی تلاش برای ساخت بمب اتمی را شروع کرد،
سال ۱۳۷۰، نخستین افشاگری، مقاومت ایران با افشای این روند، کاسه و کوزه‌ای اتمی رژیم را بر سرش خراب کرد.
تلاش رژیم برای انکار و نهایتاً مذاکرات تهران و تعهدات در سال۱۳۸۲که در آن زمان حسن روحانی دبیر عالی شورای امنیت و نماینده‌ٔ رژیم در مذاکرات با غرب بود.
رژیم طرح فریب و وقت‌کشی را پیش گرفت؛ اما افشاگریهای مقاومت این مجال را به او نداد. سال۱۳۸۵ شورای امنیت قطعنامه ۱۶۹۶ را صادر کرد و پرونده‌ٔ اتمی رژیم در بند هفتم منشور ملل متحد قرار گرفت. سپس قطعنامه‌های ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ صادر شد.
آغاز تحریم‌های نفتی و بانکی فشار را بر رژیم بالا برد و رژیم پس از چند دور مذاکره در ۳آذر ۱۳۹۲پای توافق ژنو را امضا کرد. توافقی موقت که سرانجام در ۲۳تیر ۱۳۹۴به توافق برجام منتهی شد.
اما رژیم توافق را نقض کرد و در خفا استمرار تلاش برای ساخت بمب اتمی را ادامه داد.
بهار ۱۳۹۷ آمریکا از برجام خارج شد.
تحریم‌ها نفس رژیم را به شماره انداخت. خامنه‌ای تلاش کرد هر طور شده تا بر سر کار آمدن دولت بعدی در آمریکا نظامش را نگه دارد، با این توهم که دولت بعدی به خواسته‌های رژیم تن می‌دهد. اما الآن پس از ۱۱ماه از سرکار آمدن دولت جدید آمریکا وضعیت در چه نقطه‌ای است؟!
اتحادیه اروپا در بیانیه‌یی اعلام کرد: از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات رژیم ایران با مدیرکل آژانس نگران هستیم
یک سخنگوی وزارت‌خارجه‌ٔ آمریکا هم گفت: عدم همکاری رژیم ایران نشانهٔ بدی از به پایان رساندن مذاکرات وین است.
خامنه‌ای مدتها فشار را تحمل کرد تا اوضاع عوض شود؛ یعنی پیاز تحریم‌های اتمی را خورد و الآن نوبت چوب بازگشت به بند هفتم منشور ملل متحد فرامی‌رسد.
