صدای روز آذربایجان روز ۱۶مرداد ۱۴۰۲ درباره تعطیل کردن زندان گوهردشت کرج توسط رژیم آخوندی نوشت: رژیم ایران زندان گوهردشت را برای پاک کردن شواهد جنایت علیه بشریت که در قتل‌عام ۱۳۶۷ مرتکب شده بود، بست.
نام این زندان عمیقاً با قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۱۳۶۷ گره خورده است که طی آن بسیاری از زندانیان زندان گوهردشت از جمله آنهایی که محکومیتشان به‌طور قانونی پایان یافته بود مجدداً محاکمه و سپس اعدام شدند.
در جریان محاکمه حمید نوری، در دادگاه منطقه استکهلم سوئد، جزئیات جنایات علیه بشریت توسط بازماندگان و شاهدان این کشتار هولناک فاش شد. این اظهارات تکان‌دهنده به‌عنوان مدرک قانونی و قضایی به‌صورت رسمی ثبت شد.
ماکتی از این زندان توسط سازمان مجاهدین خلق ایران تهیه و طی جلساتی که دادگاه در نوامبر ۲۰۲۲ به صور موقت به شهر دورس آلبانی منتقل شده بود به دادگاه ارائه شد. اتاقهای شکنجه، جایی که محکومان با چشمان بسته در انتظار اعدام صف کشیده بودند، «راهروی مرگ» و سالن چوبه‌دار که قربانیان را دسته‌دسته بدار آویخته بودند، به‌وضوح نشان داده شد.
در سال‌های اخیر، رژیم ایران به اقدامات خود برای از بین بردن شواهد و مکانهای جنایت ادامه داده و تا آنجا پیش رفته که گورهای قربانیان اعدام‌های سیاسی را تخریب کرده و ساختمانها و بزرگ راه‌هایی را بر فراز گورهای دسته‌جمعی که مخفیانه دفن کرده است، ساخته است.
این یک رفتار مذموم و ادامه آشکار جنایات آنها علیه بشریت است. به‌نظر می‌رسد جابه‌جایی زندان گوهردشت با فوریت انجام شده است و به زندانیان فرصت انتقال وسایل و داروهای خود داده نشده است.
سازمانهای حقوق‌بشری از جمله عفو بین‌الملل به‌طور مداوم نگرانی‌های خود را از شرایط وحشتناک و غیرانسانی نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی و زندانیان عادی در زندان گوهردشت ابراز کرده‌اند.
