این موزه عظیم جانورشناسی بیش از ۶۵هزار نمونه از انواع حیوانات را نگهداری می‌کند که تمامی نژادهای حیوانات را شامل می‌شود.
اسکلتها و دندانهای ترسناکی که خواب شب را از چشمان شما می‌گیرد، در یک سالن آنتیک در مرکز لندن انباشته شده‌اند. این موزه بزرگ به‌طور باشکوهی این آرواره‌ها و استخوانها را که از زمان کشفشان در سال ۱۸۲۸ به‌طور مستمر در حال گسترش بوده، در خود جای داده است. در این نمایشگاه جمجمه فیل، بطریهای پر از گورکن و بقایای گورخرهای قدیمی که در قرن نوزدهم بر اثر شکار، نسلشان از بین رفت، وجود دارد.
پروفسور استیو جونز: چیزی که در رابطه با این موزه بسیار جالب است این است که این موزه توسط کسی که به ”چارلز داروین“ آموزش داد، بنا نهاده شده است. توماس اولین پروفسور جانورشناس در (یو.سی.ال) بود. او درباره این موزه گفت: ”این موزه‌یی است که باید در دل یک موزه باشد“.
انتقال این موزه به محل جدیدش باعث کشف آرشیو اجزاء بسیار نادر و جدیدی شده است. در میان آنها فسیل استخوانهای پرنده بزرگ «دو دو» بود. این پرنده نمی‌توانست پرواز کند و اکنون نسل آن دیگر منقرض شده است. این اسکلت شیطانک «تازمانیا» است هنوز منقرض نشده، اما نسل آن از سوی یک نوع سرطان مسری صورت در خطر قرار گرفته است.
یکی از کارهایی که در این موزه انجام می‌دهند، به‌روز کردن اطلاعات است. برای مثال این یک نمایشگر دیجیتالی است و من می‌توانم اطلاعات مربوط به شیطانک تازمانیا را به روی تلفن همراهم اسکن کنم و نقطه‌نظراتم را در آن بنویسم. البته هرگز یک کلکسیون از حیوانات نمی‌تواند بدون نمونه‌هایی از نسل هوموسپینها که همان نسل انسان باشد و چیزی بین شامپانزه، اورانگوتان و گوریل است، تکمیل باشد.
اسکلتها و دندانهای ترسناکی که خواب شب را از چشمان شما می‌گیرد، در یک سالن آنتیک در مرکز لندن انباشته شده‌اند. این موزه بزرگ به‌طور باشکوهی این آرواره‌ها و استخوانها را که از زمان کشفشان در سال ۱۸۲۸ به‌طور مستمر در حال گسترش بوده، در خود جای داده است. در این نمایشگاه جمجمه فیل، بطریهای پر از گورکن و بقایای گورخرهای قدیمی که در قرن نوزدهم بر اثر شکار، نسلشان از بین رفت، وجود دارد.
پروفسور استیو جونز: چیزی که در رابطه با این موزه بسیار جالب است این است که این موزه توسط کسی که به ”چارلز داروین“ آموزش داد، بنا نهاده شده است. توماس اولین پروفسور جانورشناس در (یو.سی.ال) بود. او درباره این موزه گفت: ”این موزه‌یی است که باید در دل یک موزه باشد“.
انتقال این موزه به محل جدیدش باعث کشف آرشیو اجزاء بسیار نادر و جدیدی شده است. در میان آنها فسیل استخوانهای پرنده بزرگ «دو دو» بود. این پرنده نمی‌توانست پرواز کند و اکنون نسل آن دیگر منقرض شده است. این اسکلت شیطانک «تازمانیا» است هنوز منقرض نشده، اما نسل آن از سوی یک نوع سرطان مسری صورت در خطر قرار گرفته است.
یکی از کارهایی که در این موزه انجام می‌دهند، به‌روز کردن اطلاعات است. برای مثال این یک نمایشگر دیجیتالی است و من می‌توانم اطلاعات مربوط به شیطانک تازمانیا را به روی تلفن همراهم اسکن کنم و نقطه‌نظراتم را در آن بنویسم. البته هرگز یک کلکسیون از حیوانات نمی‌تواند بدون نمونه‌هایی از نسل هوموسپینها که همان نسل انسان باشد و چیزی بین شامپانزه، اورانگوتان و گوریل است، تکمیل باشد.
