وقتی به سرانه‌ٔ مصرف آب در جهان نگاه کنیم. کشورهای فقیر بیشتر مصرف آبشان در بخش کشاورزی است و کارشان تولید و صادرات محصولات غذایی است و کشورهای پیشرفته بیشتر آبشان در بخش تولید مصرف می‌شود و در عوض صادرات آنها در بخش صنعتی است؛ اما شرایط در ایران چگونه است؟ تولیدات کشاورزی بر اثر بی‌آبی نابودشده است، از ۳۱استان کشور ۳۰استان به‌خاطر کم‌آبی با خطر فرو نشست مواجه هستند، در بخش صنعتی سهم قابل توجهی از صادرات به خام‌فروشی سرمایه‌های مردم ایران اختصاص‌یافته، یعنی از بخش کشاورزی رانده و در بخش صنعت مانده! الگوی مصرفی آب‌های سطحی این‌چنین بوده ۹۰درصد کشاورزی، ۲ممیز ۸دهم درصد صنعت، و ۷ممیز ۲دهم درصد دیگر موارد؛ اما رژیم آخوندی به‌جای ۹۰درصد آب کشاورزی اکنون رودخانه‌یی خشک را به مردم تحویل داده
روز ۱۷آذر ۱۴۰۰راغفر یک کارشناس حکومتی به گوشه‌هایی از غارت منابع آبی کشور توسط باندهای حکومتی اذعان کرد و از جمله گفت:
«در دهه۸۰، حفر دهها هزار چاه را در مناطق کشور شاهد بودیم که در این رابطه ارقام عجیبی مطرح می‌شود. طبق اعلام برخی منابع، ۳۵۰هزار چاه غیرقانونی حفرشده است»
حال خوب است نگاهی به ثمره‌ٔ کارهای سپاه پاسداران بیاندازیم. ساخت سدهای غیرکارشناسی و بی‌رویه به‌طوری‌که میزان سدهای ایران ۳برابر دیگر نقاط جهان منجر به تبخیر آب پشت سدها می‌شود.
احداث کارخانه‌های آب‌بر مانند ذوب‌آهن، پتروشیمی در مناطق کویری ایران نیز جنایتی علیه محیط‌زیست و کشاورزی است. این صنایع آب رودخانه‌ها را بلعیده یا تبخیر می‌کنند یا پساب سمی تولید می‌کنند.
راغفر در ادامه‌ٔ گفته است:
«برای نمونه در خراسان رضوی در شعاع ۱۰۰ کیلومتری ۷ کارخانه فولاد وجود دارد که با ظرفیت ۱۵ یا ۲۰درصد خود فعالیت می‌کنند. یا در شهر یزد شاهد رشد بی‌سابقه صنایع سرامیک و فولاد هستیم. در حالی‌که صنایع فولادی باید به حاشیه خلیج‌فارس منتقل شود».
کاری که رژیم آخوندی با طبیعت ایران کرده را با این واژه می‌توان توصیف کرد: «قتل‌عام محیط‌زیست»
