در رواندا مراسمی که به‌مناسبت سالگرد نسل‌کشی گسترده برگزار شده بود، رئیس‌جمهوری این کشور، دبیرکل سازمان ملل‌متحد و شخصیتهای بلندپایه کشورهای مختلف شرکت داشتند.
پل کاگامه، رئیس‌جمهوری رواندا که در آن زمان رهبر شورشیان توتسی بود که با ورودشان به پایتخت رواندا به خشونتها پایان دادند گفت: «کسانی که این کشتار را سازماندهی کردند و آن را به اجرا درآوردند، اهل رواندا بودند، اما تاریخچه و عوامل این جنایت بجاهایی فراتر از مرزهای این کشور زیبا برمی‌گردد. به همین دلیل مردم رواندا هم‌چنان به‌دنبال توضیح کاملی برای آن چه که رخ داد هستند».
مشعلی که رئیس‌جمهوری رواندا و بان کی‌مون روشن کردند قرار است صد روز روشن بماند.
پل کاگامه، رئیس‌جمهوری رواندا که در آن زمان رهبر شورشیان توتسی بود که با ورودشان به پایتخت رواندا به خشونتها پایان دادند گفت: «کسانی که این کشتار را سازماندهی کردند و آن را به اجرا درآوردند، اهل رواندا بودند، اما تاریخچه و عوامل این جنایت بجاهایی فراتر از مرزهای این کشور زیبا برمی‌گردد. به همین دلیل مردم رواندا هم‌چنان به‌دنبال توضیح کاملی برای آن چه که رخ داد هستند».
مشعلی که رئیس‌جمهوری رواندا و بان کی‌مون روشن کردند قرار است صد روز روشن بماند.
این مراسم در سایه کشمکش دیپلوماتیک بین دولت رواندا و فرانسه برگزار شد. چرا که رئیس‌جمهوری رواندا، دولت وقت فرانسه را متهم کرده بود که در این کشتار هولناک دخالت داشته است. اظهارنظری که خشم مقامهای فرانسوی را به همراه داشت و باعث شد که در ابتدا اعلام کنند نماینده‌یی به این مراسم نمی‌فرستند. البته بعداً وزارت‌خارجه فرانسه گفت که سفیر خود را در رواندا روانه این مراسم می‌کند.
نسل‌کشی گسترده در رواندا در ماه آوریل سال 1994 میلادی آغاز شد و در عرض فقط صد روز بیش از هشتصد هزار قربانی گرفت.
اغلب قربانیان از قوم توتسی و یا از میانه‌روهای هوتو بودند که توسط هوتوهای تندرو کشته شدند.
این دو قوم که شباهتهای فرهنگی بسیاری با هم دارند از دهه‌ها قبل‌تر، درگیر خشونتهای قومی بودند.
نسل‌کشی دهه نود میلادی در رواندا علاوه بر صدها هزار قربانی، میلیونها آواره در کشورهای همسایه به‌جا گذاشت.
کشتار رواندا زمانی به پایان رسید که نیروهای مسلح توتسی، از اوگاندا وارد پایتخت شدند و قدرت را در دست گرفتند.
این قتل‌عام لکه ننگی بر دامان سازمان ملل‌متحد که 2500تن از کارکنان و حافظان صلح آن در رواندا نظاره‌گر این کشتار بودند اما کاری نکردند.
