در سال 294 قبل از میلاد، دیوارچین با 1872 کیلومتر ساخته شد که با احداث34 شهر در مسیر آن همراه بود. در تاریخ نقل شده که کارگران زیادی در سالیان متمادی روی این دیوار کار کردند تا آن را به چهرهٴ دیوار کنونی درآوردند. شاید که چینیها فقط در رویاهایشان میدیدند که در هزارههای بعدی، کارگرانی از نوادگان همان کارگران دیوارچین، در کشوری دیگر در همان قاره مشغول بهکار شوند و دست به ساختوساز بزنند. در قرن 21 در کشور ما ایران، در سال 1394 به لطف چپاولگری غارتگران آخوندی، این رویای چینیها به واقعیت رسیده است. برای هر جوان بیکار ایرانی شنیدن خبر آن سخت، تعجب برانگیز و خشمآور است.
به اعتقاد اقتصاددانان، ضربه به تولید داخلی، تعطیلی کارخانهها، ورشکستگی تولیدکنندگان، سرخوردگی بخشخصوصی، افزایش بیکاری، گسترش دلالی در اقتصاد و جولان کالاهای بیکیفیت و غیراستاندارد در بازار مصرف، از پیامدهای ورود اجناس چینی بهشمار میروند و حالا ما شاهد ورود جانماز و سنگقبر و تسبیح و قرآن و... از چین به بازارهای کشور هستیم. آخوند نورمفیدی نماینده ولیفقیه ارتجاع در گرگان در یک اعتراف آشکار گفت: کار به جایی رسیده که مهر و تسبیح، جانماز و سبزیها از چین وارد میکنند. (خبرگزاری حکومتی ایرانا ۲۹/۰۱/۱۳93)
در موردی دیگر خبرگزاری حکومتی ایرنا نوشت: «معاون هماهنگی امور زائران استانداری خراسان رضوی گفت: 70درصد سوغات کنونی خراسان رضوی چینی است». (۳۰/۰۲/۱۳94)
اما روند تاراج دادن سرمایههای کشورمان به همین جا ختم نشده و با ورود کارگران چینی به کشورمان وارد مرحله جدیدی شد. امری که نه مثل بعضی از کشورها بهصورت مخفیانه، بلکه دقیقاً هماهنگ شده و با اخذ مجوز قانونی از سیستمهای حکومتی امکانپذیر شده است. در این باره خبرگزاری حکومتی " ایلنا" نوشت: «شرکت فولاد زرند قصد دارد برای احداث کارخانهی فولادسازی زرند صدها کارگر چینی را وارد کشور کند. با ورود گستردهی کارگران چینی، کارگران پیمانی طرح، عملاً از چرخهی کار حذف میشوند. مسئول اجرایی پروژه فولاد زرند میگوید، قبل از این 1000نفر بودند، امسال برای اینکه خیلی جلب توجه نشود، 50 تا 50 تا وارد میکنند. مهندس سابق شرکت فولاد زرند ورود کارگر چینی را مصداق بارز جفا به مملکت میداند و گفت در همین زرند، کارگر بیکار ایرانی هست، اما چینی وارد میکنیم». (11 /3/94)
سابقه کار چینیها در ایران را، خبرگزاری حکومتی ایلنا در تیرماه سال 91 اینگونه شرح داد: «با استناد به متن مذاکرات عبدالرضا شیخالاسلامی وزیر کار ایران در دولت دهم و وزیر منابع انسانی چین در تهران، خبر از صدور دستور سرعت بخشیدن به رفع مشکلات حضور نیروی انسانی چینی در پروژه آزاد راه تهران – شمال داد. در نهایت انتشار عکسی از کارگران چینی مشغول به کار در پروژه آزاد راه تهران- شمال نشان داد قضیه جدی است و پای کارگران چینی به کشور باز شده است».
به اعتقاد اقتصاددانان، ضربه به تولید داخلی، تعطیلی کارخانهها، ورشکستگی تولیدکنندگان، سرخوردگی بخشخصوصی، افزایش بیکاری، گسترش دلالی در اقتصاد و جولان کالاهای بیکیفیت و غیراستاندارد در بازار مصرف، از پیامدهای ورود اجناس چینی بهشمار میروند و حالا ما شاهد ورود جانماز و سنگقبر و تسبیح و قرآن و... از چین به بازارهای کشور هستیم. آخوند نورمفیدی نماینده ولیفقیه ارتجاع در گرگان در یک اعتراف آشکار گفت: کار به جایی رسیده که مهر و تسبیح، جانماز و سبزیها از چین وارد میکنند. (خبرگزاری حکومتی ایرانا ۲۹/۰۱/۱۳93)
در موردی دیگر خبرگزاری حکومتی ایرنا نوشت: «معاون هماهنگی امور زائران استانداری خراسان رضوی گفت: 70درصد سوغات کنونی خراسان رضوی چینی است». (۳۰/۰۲/۱۳94)
اما روند تاراج دادن سرمایههای کشورمان به همین جا ختم نشده و با ورود کارگران چینی به کشورمان وارد مرحله جدیدی شد. امری که نه مثل بعضی از کشورها بهصورت مخفیانه، بلکه دقیقاً هماهنگ شده و با اخذ مجوز قانونی از سیستمهای حکومتی امکانپذیر شده است. در این باره خبرگزاری حکومتی " ایلنا" نوشت: «شرکت فولاد زرند قصد دارد برای احداث کارخانهی فولادسازی زرند صدها کارگر چینی را وارد کشور کند. با ورود گستردهی کارگران چینی، کارگران پیمانی طرح، عملاً از چرخهی کار حذف میشوند. مسئول اجرایی پروژه فولاد زرند میگوید، قبل از این 1000نفر بودند، امسال برای اینکه خیلی جلب توجه نشود، 50 تا 50 تا وارد میکنند. مهندس سابق شرکت فولاد زرند ورود کارگر چینی را مصداق بارز جفا به مملکت میداند و گفت در همین زرند، کارگر بیکار ایرانی هست، اما چینی وارد میکنیم». (11 /3/94)
سابقه کار چینیها در ایران را، خبرگزاری حکومتی ایلنا در تیرماه سال 91 اینگونه شرح داد: «با استناد به متن مذاکرات عبدالرضا شیخالاسلامی وزیر کار ایران در دولت دهم و وزیر منابع انسانی چین در تهران، خبر از صدور دستور سرعت بخشیدن به رفع مشکلات حضور نیروی انسانی چینی در پروژه آزاد راه تهران – شمال داد. در نهایت انتشار عکسی از کارگران چینی مشغول به کار در پروژه آزاد راه تهران- شمال نشان داد قضیه جدی است و پای کارگران چینی به کشور باز شده است».
«محل اسکان کارگران چینی»

ورود کارگران چینی به ایران، روی دیگری هم دارد، که آن وضع کارگران ایرانی است. بهصورتیکه فقط در یک مورد مدیرکل کار و رفاه اجتماعی رژیم در مازندران گفت: «150هزار نفر نیروی بیکار در مازندران وجود دارد که 35 درصد از آنها فارغالتحصیلان دانشگاهی هستند». (خبرآنلاین 2خرداد 1394)
در نمونهای دیگر خبرگزاری حکومتی ایسنا در اینباره نوشت: «پدیده بیکاری یکی از بزرگترین معضلات و آسیبهایی است که امروز در جامعه وجود دارد. بررسی آمارهای مرکز آمار ایران نشاندهنده این است که نبود فرصتهای شغلی و ناتوانی نیروی کار در ورود به بازار اشتغال، بیش از ۴۰ میلیون نفر از ۶۳ میلیون نیروی فعال بهلحاظ اقتصادی، دچار نوعی سردرگمی و خانه نشینی شدهاند». (۹ خرداد ۱۳۹۴)
این عمق جفا و ظلمی است که به کارگران زحمتکش ایرانی وارد میشود. ایادی حکومتی، اجازهٴ ورود هزاران کارگر چینی، از آنطرف دیوارچین را میدهند، اما در این سوی دیوار، کارگران محروم کشورمان ساعتها، روزها و گاه ماهها دست به اعتراض و تحصن میزنند که شاید بتوانند حقوق معوقه خودشان را بگیرند. چرا که پاشنهٴ رژیم آخوندی بر غارتگری میچرخد، کارگر چینی مانند کالاهای آن، وارداتش دردسر ندارد و پر از سود است، اما کارگر ایرانی برای نظام آخوندی همهاش دردسر است.