سخنرانیهای نمایندگان پارلمان آلمان، شخصیتهای مدافع حقوق بشر، اعضای مقاومت ایران و نمایندگان جوامع ایرانیان در آلمان
نینا پسیان - جوامع زنان ایرانی در آلمان:
خانم‌ها و آقایان، دوستان گرامی، برایم باعث افتخار است که امروز عصر در اینجا حضور داشته باشم؛ از صمیم قلب از دوستان آلمانی‌مان تشکر می‌کنم و هم‌چنین از دوستانی که امروز عصر اینجا هستند. صبحت‌کردن برای من ساده نیست، بعد از این‌که دوست ما دربارهٔ زندان و شکنجه و اعدام در سال۱۳۶۷ تعریف کرد. با این‌حال می‌خواهم توصیه‌یی را مشتاقانه بیان کنم: لطفاً اخبار مطبوعات رژیم را دنبال نکنید، بلکه سعی کنید ارتباط مستقیم با کسانی داشته باشید که در معرض موضوع هستند. آنگاه است که می‌توانید به‌حقیقت برسید.
رژیم آخوندها بیش از ۴۴سال است که تلاش می‌کند ایدئولوژی خود را در جهان ترویج بدهد. در حالی که مردم تحت ستم و فقر و بیکاری، رنج کشیده، این رژیم برنامهٔ اتمی خود را ایجاد کرد و به‌گسترش دعاوی بسیاری پرداخت که اصلاً حقیقت ندارد؛ مثل این‌که اپوزیسیون اصلی ایران یک «فرقه» است و یا این‌که هیچ آلترناتیوی برای این رژیم وجود ندارد.
این ادعاها به‌همان میزان سپاه پاسداران و یا برنامهٔ اتمی رژیم خطرناک است. چرا؟ چون بر سر راه فعالیتهای اپوزیسیون مانع ایجاد می‌کند و به‌رژیم زمان می‌دهد تا بیشتر در قدرت بماند و مردم را سرکوب کند. این یک واقعیت است که قوی‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین اپوزیسیون، شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین هستند، هم در داخل ایران و در خارج. پیام‌های بسیاری از کانون‌های شورشی در ایران، هزاران پیام که به‌تازگی دریافت کردیم، نشان می‌دهد که آنها از حمایت گسترده‌یی در داخل کشور برخوردارند.
متأسفانه بسیاری از دولتهای غربی توسط کارشناسان‌ِ ایران این رژیم احاطه شده‌اند، به‌اصطلاح «کارشناسان ایران‌ِ» رژیم؛ و از آنها مشورت می‌گیرند و این‌را در مطبوعات هم می‌بینیم در آنجا نیز خیلی از آنها می‌شنویم. این هم یک اشتباه بزرگ است که ما نقش سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت را به‌عنوان یک نیروی رهبری‌کننده به‌رسمیت نشناسیم.
این رژیم بدون یک نیروی سازمان‌یافته نمی‌تواند سرنگون شود. گذشته در قیام‌ها در ایران هم تجربه کردیم کدام نیرو، این نقش رهبری را در کشور ایفا می‌کند.
اینک این برعهدهٔ دولتهاست که تصمیم بگیرند آیا می‌خواهند به‌رژیم هم‌چنان هوا برای تنفس بدهند یا یک استراتژی واقعی برای تغییر رژیم در پیش می‌گیرند، اپوزیسیون را به‌رسمیت بشناسند و به‌تغییر در ایران قدرت و نیروی واقعی بدهند. تشکر از این‌که به‌من گوش دادید.
ویدا نیک طالعان-جامعه زنان ایرانی در هامبورگ:
من می‌خواهم از زنان ایرانی صحبت کنم که در قیام نقش پیشتاز داشتند و دارند. این پتانسیل در زنان ایرانی ولی یک پدیده خلق الساعه نیست که از دیروز به امروز ایجاد شده باشد. من می‌توانم به سه دلیل اشاره کنم:
اول این‌که حکومت دینی آخوندها یک رژیم زن‌ستیز است که بی‌رحم‌ترین سرکوب را علیه زنان اعمال می‌کند. به همین دلیل، در میان زنان ایرانی انگیزه زیادی برای تغییر رژیم وجود دارد.
دوم این‌که در طول چهار دهه گذشته، دهها هزار زن ایرانی به‌خاطر آزادیهای ساده اجتماعی و فعالیتهای سیاسی، عمدتاً به‌دلیل ارتباط با جنبش اصلی مخالف رژیم، زندانی، شکنجه و اعدام شده‌اند.
سوم این‌که نیروی اصلی اپوزیسیون ایران، مجاهدین خلق است که بیش از سه دهه توسط زنان رهبری می‌شود.
سازمان مجاهدین از همان روزهای اول حکومت آخوندها در ایران به مقابله با زن‌ستیزی این رژیم پرداخت. زنان مجاهد از آزادی پوشش زنان بدون روسری دفاع کردند و به این خاطر مورد ضرب و شتم نیروهای رژیم قرار گرفتند.
رهبر اپوزیسیون مریم رجوی سرمشق من هست. او معتقد است که آزادی و برابری فقط با حضور زنان در رهبری سیاسی محقق می‌شود.
در مارس ۲۰۱۵ در سالن ولو دروم برلین کتاب خانم رجوی «زنان علیه بنیادگرایی» معرفی شد که مقدمه آنرا خانم زوسموت نوشته است. مریم رجوی خطاب به آخوندها گفت: شما نهایتاً به دست همین زنان، دقیقاً همین زنان که آنها را به حساب نمی‌آورید سرنگون خواهید شد.
من صحبت خودم را با شعار خانم رجوی به پایان می‌برم: نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری.
حسین یعقوبی – جامعه ایرانیان مقیم بادن ورتمبرگ:
نمایندگان عزیز مجلس فدرال، من بسیار مفتخرم که ۳نماینده مجلس فدرال از استان بادن ورتمبرگ امروز اینجا حضور دارند. به‌دلیل کمبود وقت من فقط چند جمله را خیلی مختصر می‌گویم، وقتی که این روزها اصطلاح مقاومت را در اینترنت جستجو می‌کنید، برای من به‌عنوان یک مهندس بسیار جالب است که شما فقط موضوعات مربوط مقاومت به الکتریسیته را می‌یابید و واژه مقاومت به نوعی به یک موضوع تابو تبدیل شده است.
پس از جنگ اوکراین، اینجا در مورد فصل جدید و نقطه‌عطف صحبت می‌شد. ما امیدوار بودیم که درک جدیدی به‌وجود آمده که در بعضی شرایط نمی‌توان تنها از طریق تظاهرات مسالمت‌آمیز شرایط خاصی را تغییر دهیم، بلکه نیاز به حمایت فعال است تا بتوان مهاجمین را عقب راند.
کشور ما در واقع یک کشور اشغال شده است، وقتی داستان آقای بند علی را می‌شنویم. این مبین دلیل وجودی مقاومت ما است. و من فکر نمی‌کنم هیچ راه‌حل دیگری وجود داشت. من واقعاً از اعضای پارلمان آلمان، از همه افراد صادقی که واقعاً می‌خواهند پیشینه مقاومت ایران را مطالعه کنند، می‌خواهم شما ابتدا باید روند پس از انقلاب تا سال ۱۹۸۱ را با دقت مطالعه کنید و می‌توانید ببینید که این سازمان با چه نیرویی و با چه نظم و انضباطی تلاش می‌کرد که به همزیستی با این رژیم ادامه دهد، اما رژیم خود را حاکمیت به‌اصطلاح خدا توصیف می‌کند و هیچ نظر دیگری را به هیچ‌وجه برنمی‌تابد، هیچ شریک دیگری را نمی‌پذیرد. بنابراین ما در سال ۱۹۸۱ به شرایطی رسیدیم که دیگر هیچ راهی وجود نداشت و به همین دلیل ما باید این مسیر را طی می‌کردیم. خانم اشتوکر، شما گفتید که وقتی به دیکتاتوری نه می‌گوئیم، باید به راه‌حل هم فکر کرد. بله، راه‌حل ما در اینجا کاملاً نادیده گرفته شده است. من مطمئن هستم که هیچ مهمان آلمانی در اینجا در این جمع چیزی در مورد کانون‌های شورشی مقاومت در ایران نشنیده است. مطبوعات آلمان به‌طور کامل این را نادیده می‌گیرند. این نیز بسیار روشن است. زیرا وقتی افرادی مثل علی واعظ و عدنان طباطبایی و سایرین (به اصطلاح نخبه‌های هاروارد که به‌عنوان نفوذی رژیم از میهمانان ثابت اتاق فکرهای سیاسی در آلمان هستند، مسلماً شما از ما چیزی نمی‌بینید، بلکه کاملاً برعکس توصیه می‌شود که باید از ما فاصله گرفته شود! این واقعاً شرم‌آور است. و ما فقط زمانی می‌توانیم با آن مبارزه کنیم که این جمع ما گسترش پیدا کند.
من همه اعضای صادق پارلمان آلمان را خطاب قرار می‌دهم و به آنها می‌گویم، لطفاً نگاه کنید که رژیم مردم ایران را قتل‌عام می‌کند و تنها یک راه‌حل وجود دارد و آن سرنگونی این رژیم است و استراتژی آن در مقاومت ایران است. طرح ده ماده‌ای آینده این استراتژی است که دکتر مایستر به آن اشاره کرده است و من معتقدم که این تنها راهی است که از آن طریق می‌توانیم به مردم ایران امید بدهیم.
با تشکر از شما
دیانا اشتوکر-نماینده پارلمان فدرال آلمان:
بله، قلباً متشکرم خانم ثنایی، آقای دبیران، آقای یعقوبی، نمی‌خواهم از همه نام ببرم، اما واقعاً تحت تأثیر قرار گرفتیم از آنچه در دو ساعت گذشته شنیدیم. به‌ویژه سرنوشت فردی و بسیار مهمی که از تجربیات شخصی (آقای اکبر بند علی) در زندان شنیدیم. شنیدن این تجربه‌ها به سختی قابل‌تحمل است، اما اهمیت دارد که این افراد صدای دوستان خود را که دیگر اینجا نیستند، برسانند. زیرا آنها تنها افرادی هستند که می‌توانند این گواهیها را به ما منتقل کنند، این افراد به بیانی این رسالت را با خود به همراه دارند. بسیار زیبا بود و بسیار خوشحال کننده بود که ما را در این تجربه شرکت دادید. اگر چه گوش دادن به‌شهادتهای شما بسیار دشوار بود. . اما باید با این واقعیتها روبه‌رو شویم. این بهتر از هر موزه‌ای است. این شهادتهای فردی بسیار بسیار مهم هستند.
کارستن مولر - نمایندهٔ مجلس فدرال آلمان:
بله، پس از سخنان دیانا اشتوکر که الآن آنچه که را که امروز شنیدیم، منسجم بیان کرد، می‌خواهم در پایان شاید یکبار دیگر به یک نکته اشاره کنم که در برخی جاها به آن اشاره شده است، نکته‌یی که من هم به‌تازگی‌اشاره کوتاهی به آن کرده بودم.
شما شاید به یاد داشته باشید، خانم رجوی، چگونه در سخنرانی خود اشاره کرده بودند به بیانیه‌یی که توسط ۲۰۰ نماینده مجلس فدرال و ۳۰۰نماینده مجلس ایالتی از فراکسیونهای مختلف که به حمایت از مقاومت ایران پیوسته‌اند. این یک نشانه مهم بود!
نفس تعداد زیاد حمایت کنندگان، خود مبین این است که این حمایتها از مرزهای فراکسیونها و أحزاب گذشته است. من همین الآن اشاره کردم که بسیار خوشحالم که امروز اینجا نه تنها همکاران نماینده از یک یا دو گروه پارلمانی نشسته‌اند، بلکه یک طیف گسترده از نمایندگان حضور دارند. می‌خواهیم این کار را در آینده هم ادامه دهیم، این یک شروع خوبی است. این گفتگوی نمایندگان باید ادامه پیدا کند تا یک پیام داده شود که مقاومت ایران از حمایت گسترده‌یی برخوردار است، نه فقط در سایر کشورهای اروپایی.
در رابطه با نمایندگان انگلیسی من شاهد مثالهای فوق‌العاده تأثیرگذاری در گردهمایی در پاریس بودم.
ما هم در آلمان باید متحد از مقاومت ایران حمایت کنیم و به رژیم ایران این امکان را ندهیم تا در جامعه فدرال آلمان و در گزارشهای رسانه‌یی نفوذ کند. اگر این کار انجام شود، ما به اندازه زیادی پیشرفت کرده‌ایم. برای من بسیار خوشایند و افتخار بزرگی بود که امروز در کنار شما باشم. و من هم‌چنان با خوشحالی در کنار شما خواهم بود
سحر ثنایی:
بله، مجدداً از شما به‌خاطر سخنان پایانی سپاسگزارم و با این سخنان به پایان جلسه امروز رسیدیم و می‌خواهم به‌طور خلاصه بگویم که ما امروز عصر اینجا به این خاطر جمع شدیم که می‌خواهیم این پیام را برسانیم که قیام در ایران هم‌چنان ادامه دارد و یک آلترناتیو وجود دارد.
برنامه ۱۰ماده‌ای خانم مریم رجوی، چشم‌انداز یک ایران دموکراتیک و آزاد را نشان می‌کند. و نشست امروز در اینجا، فراخوانی است به سیاستمداران در آلمان، برای حمایت از قیام مردمی و مقاومت برای آزادی ایران.
امروز از درد و رنجهای مردم بسیار شنیدیم و هم‌چنین شنیدیم که امید برای رسیدن به یک ایران آزاد نیز فراوان است.
مقاومت دموکراتیک مردم ایران منادی این امید است و باز هم به این نکته اشاره می‌کنم:
من و خیلی از دوستانم، شاید بچه‌های کوچک دهه ۸۰ بودیم یا حتی به دنیا نیامده بودیم، اما این راه را ادامه می‌دهیم و تمام فداکاریهایی که این مقاومت انجام داده است، به ثمر نشسته است. این بسیار مهم است که جوامع ما از شورای مقاومت ملی ایران حمایت می‌کند، زیرا که می‌خواهد مؤثر باشد و از این رو از تعهد هر سیاستمدار دموکرات آلمانی، که آماده کمک به مردم ایران در پایان دادن به دیکتاتوری مذهبی است، استقبال می‌کند.
میل به آزادی یک غریزه طبیعی است که نباید آن را مجازات بلکه باید آن را تشویق و حمایت کرد.
مایلم از همه کسانی که امروز اینجا بودند و برگزاری این جلسه را ممکن ساختند، صمیمانه تشکر کنم. مردم ایران بسیار خوشحال خواهند شد و این پیامی دلگرم‌کننده برای آنها در مبارزه‌شان با رژیم ملایان است.
