در بزرگداشت هانری لوکلرک
مدافع بزرگ حقوق بشر
و یکی از برجسته‌ترین وکلای تاریخ فرانسه
به‌دنبال درگذشت هانری لوکلرک مقام‌های دولتی، نمایندگان پارلمان و حقوقدانان برجستهٔ فرانسوی با یادآوری نبردهای حقوقی او و دفاع بی‌وقفه‌اش از حقوق‌بشر و عدالت، درگذشت او را تسلیت گفتند. هم‌چنین نام هانری لوکلرک در شبکهٔ ایکس در فرانسه با هزاران پست ترند شد.
پیر هوفمن رئیس کانون وکلای پاریس نوشت: «با اندوه عمیق، از درگذشت هانری لوکلرک مطلع شدیم. او یک وکیل درخشان، مدافع سرسخت آزادی‌های عمومی و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های کانون ما بود. فکر ما با خانواده و عزیزان اوست».
وانسا بوساردو Vanessa Bousardo نایب‌رئیس کانون وکلای پاریس: «هانری لوکلرک دیگر در میان ما نیست. او فراتر از بزرگ‌ترین‌ها بود. او همان وکیل مطلق بود. او تا ابد در قلب و ذهن وکلای کانون وکلای پاریس باقی خواهد ماند».
خبرگزاری فرانسه ۱۰شهریور۱۴۰۳: «هانری لوکلرک، وکیل و مدافع حقوق‌بشر در ۹۰ سالگی درگذشت. دخترش آلین لوکلرک Aline Leclerc به خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که هانری لوکلرک، وکیل و مدافع خستگی‌ناپذیر حقوق‌بشر، روز شنبه در ویلژوئیف (در وال دو مارن) در سن ۰۹ سالگی درگذشت.
... مانند بسیاری دیگر از وکلا در شامگاه شنبه اریک دوپون مورتی چهرهٔ پیشین کانون وکلا و وزیر دادگستری یاد او را گرامی داشت...
به‌مدت ۶۵سال، هانری لوکلرک... با همان شور و اشتیاق در پرونده‌های جنایی بزرگ و همه موضوعات اجتماعی به وکالت پرداخت و خود را به‌عنوان یک مرجع در میان همکارانش به‌ثبت رساند.
او از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ ریاست شعبه فرانسه لیگ حقوق‌بشر را برعهده داشت و هم‌چنان رئیس افتخاری آن بود.
روزنامهٔ فرانسوی لوموند: «وکیل هانری لوکلرک، مدافع سرسخت آزادی‌های عمومی، درگذشت.
چهرهٔ بزرگ پیشین کانون وکلای پاریس، رئیس پیشین لیگ حقوق‌بشر، برای آخرین بار در سال ۲۰۲۰ به وکالت پرداخته بود. او در ۳۱ اوت درگذشت.
شیر پیر چشمانش را بسته است، دنیای عدالت در ماتم بزرگی فرو رفته و لباس وکلا سیاه‌تر از همیشه است. شنبه ۳۱ اوت هانری لوکلرک پس از هفتاد سال حضور در (دنیای) وکالت و همین‌طور سال‌ها دفاع سرسختانه از آزادی‌ها در ۹۰سالگی، در پاریس، درگذشت. وکیل لوکلرک یکی از آخرین غول‌های دوران خود بود و هنگامی که شایعه‌یی در دادگاهها یا محکمه‌ها پخش می‌شد که او در آنجا به وکالت خواهد پرداخت، همکاران، قضات و دانشجویان، با احتیاط وارد سالن می‌شدند تا از این استاد قدیمی بیاموزند.
او با لبخند مهربانش، شبح سنگین و آرامش‌بخش در لباس نخی‌اش، با موهای سفید، آن صدای گرم، مطمئن و دوستانه‌اش که مانند رودخانه جاری بود، می‌ایستاد. لوکلرک (صرفاً) دفاع نمی‌کرد، او به‌عنوان یک دوست صحبت می‌کرد؛ او تردیدها، یقین‌ها و سؤالات خود را با کلمات ساده... به‌زبان می‌آورد. به او گوش می‌داند و با او در احساسات و اغلب در خشم فرو می‌رفتند؛ خشم علیه عدالت، علیه بی‌عدالتی...» .
مجلهٔ نوول او بس فرانسه ۱۰شهریور۱۴۰۳: «هانری لوکلرک، وکیل برای همیشه. رئیس پیشین لیگ حقوق‌بشر، یکی از چهره‌های اساسی در قضاییهٔ فرانسه، شنبه ۳۱ اوت در ۹۰ سالگی درگذشت. سخنگوی خستگی‌ناپذیر چپ قضایی، یکی از طرفین دعوی در بزرگترین محاکمات پنجاه سال اخیر، او هم‌چنین به یک وکیل قدرتمند تبدیل شد که نماد دفاع به‌هر قیمتی بود.
این باید یک شوخی نامناسب دیگر باشد. یک اشتباه. همه کسانی که در سال‌های اخیر به هانری لوکلرک مراجعه کرده‌اند، نمی‌توانند باور کنند که این بار صدای این وکیل به‌واقع خاموش شده است... و این‌که او دیگر قادر نخواهد بود، گذر زمان را به‌چالش بکشد و مانند همین چندی پیش، قدرتی را از درون خود برای ادامه‌دادن به دفاع به‌دست بیاورد، گویی همیشه اولین بار است.
هانری لوکلرک از دسامبر ۱۹۵۵ وکیل بود. او در سال ۲۰۲۰ رسماً بازنشسته شد، اما اگر چه دادگاهها را ترک کرده بود، چهره‌اش هم‌چنان سالنهای سخنرانی یا کلاس‌هایی را تحت تأثیر قرار می‌داد که با آمیزه‌یی از گرمابخشی و فداکاری به آن دعوت می‌شد».
