ایندیپندنت مقاله استرون استیونسون نماینده پارلمان اروپا با عنوان حل وفصل کردن بحران اشرف پس از سفر ۵روزه او به عراق را درج کرد.
رئیس هیأت پارلمان اروپا در رابطه با عراق می‌نویسد: من به‌عنوان رئیس هیأت رسمی اعزامی پارلمان اروپا به عراق، هدایت تیمی از نمایندگان این پارلمان به بغداد را به‌عهده گرفتم تا خشم و بیزاری خود را به رئیس‌جمهور عراق، طالبانی و بسیاری از وزرای بلندپایه دولتی ابراز کنیم. ما درخواست اجازه برای دیدار از اشرف را کردیم تا خود، عواقب ناشی از این فاجعه را ببینیم، اما زیباری، وزیر خارجه، قاطعانه این درخواست را رد کرد.
ایندیپندنت به‌نقل از استیونسون می‌افزاید: از خلال مباحث ما در بغداد، واضح بود که یک راه‌حل فوری برای بحران اشرف باید پیدا شود. نماینده دبیرکل ملل‌متحد در عراق، از من خواست که برای یافتن مسیرهای احتمالی برای یک راه‌حل دراز مدت، با نمایندگان ساکنان اشرف در پاریس تماس بگیرم. وقتی از عراق به اروپا برگشتم، فوراً به پاریس سفر کرده و ۵ساعت گفتگوی فشرده با رهبری اپوزیسیون ایران داشتم.
ما با هم، بعد از مباحث دقیق و جامع، بر سر طرحی به توافق رسیدیم که تنها جایگزین بادوام و واقعی در برابر خشونت و خونریزی بیشتر را به‌دست می‌دهد.
ایندیپندنت در ادامه مطلب خود می‌افزاید:
این طرح، مستلزم درگیر شدن فعالانه ملل متحد، آمریکا، و اتحادیه اروپا است و حق حاکمیت دولت عراق بر خاک خود را به‌رسمیت می‌شناسد. این طرح هم‌چنین حقوق ۳۴۰۰ ساکن غیرمسلح اشرف برای برخورداری ازحفاظت، تحت کنوانسیون چهارم ژنو را به‌رسمیت می‌شناسد.
سپس چهار شرط عقب‌نشینی نیروهای ارتش عراق از کمپ، لغو محاصره دو ساله و برچیدن بلندگو های مزدوران وزارت اطلاعات رژیم ایران و تأمین مایحتاج ساکنان اشرف، برگزاری تحقیق بین‌المللی و به عدالت سپردن جنایتکاران و دسترسی مجروحان به خدمات بیمارستانی را به‌عنوان پیش‌شرط مذاکره با دولت عراق، مطرح کردیم.
اکنون بارونس اشتون رئیس سیاست خارجی پارلمان اروپا و شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا، همراه با رئیس‌جمهور آمریکا و دبیرکل ملل متحد، باید از این راه‌حل حمایت کرده، تا اطمینان حاصل کنند که حفاظت ۳۴۰۰ ایرانی، تأمین باشد و این‌که عراق، در امتداد مسیری حرکت کند که ناظر بر احترام متداول به حقوق‌بشر و حاکمیت قانون، آن هم در سرزمینی می‌باشد که برای مدت بیش از حد طولانی، در خشونت فرو رفته است.
رئیس هیأت پارلمان اروپا در رابطه با عراق می‌نویسد: من به‌عنوان رئیس هیأت رسمی اعزامی پارلمان اروپا به عراق، هدایت تیمی از نمایندگان این پارلمان به بغداد را به‌عهده گرفتم تا خشم و بیزاری خود را به رئیس‌جمهور عراق، طالبانی و بسیاری از وزرای بلندپایه دولتی ابراز کنیم. ما درخواست اجازه برای دیدار از اشرف را کردیم تا خود، عواقب ناشی از این فاجعه را ببینیم، اما زیباری، وزیر خارجه، قاطعانه این درخواست را رد کرد.
ایندیپندنت به‌نقل از استیونسون می‌افزاید: از خلال مباحث ما در بغداد، واضح بود که یک راه‌حل فوری برای بحران اشرف باید پیدا شود. نماینده دبیرکل ملل‌متحد در عراق، از من خواست که برای یافتن مسیرهای احتمالی برای یک راه‌حل دراز مدت، با نمایندگان ساکنان اشرف در پاریس تماس بگیرم. وقتی از عراق به اروپا برگشتم، فوراً به پاریس سفر کرده و ۵ساعت گفتگوی فشرده با رهبری اپوزیسیون ایران داشتم.
ما با هم، بعد از مباحث دقیق و جامع، بر سر طرحی به توافق رسیدیم که تنها جایگزین بادوام و واقعی در برابر خشونت و خونریزی بیشتر را به‌دست می‌دهد.
ایندیپندنت در ادامه مطلب خود می‌افزاید:
این طرح، مستلزم درگیر شدن فعالانه ملل متحد، آمریکا، و اتحادیه اروپا است و حق حاکمیت دولت عراق بر خاک خود را به‌رسمیت می‌شناسد. این طرح هم‌چنین حقوق ۳۴۰۰ ساکن غیرمسلح اشرف برای برخورداری ازحفاظت، تحت کنوانسیون چهارم ژنو را به‌رسمیت می‌شناسد.
سپس چهار شرط عقب‌نشینی نیروهای ارتش عراق از کمپ، لغو محاصره دو ساله و برچیدن بلندگو های مزدوران وزارت اطلاعات رژیم ایران و تأمین مایحتاج ساکنان اشرف، برگزاری تحقیق بین‌المللی و به عدالت سپردن جنایتکاران و دسترسی مجروحان به خدمات بیمارستانی را به‌عنوان پیش‌شرط مذاکره با دولت عراق، مطرح کردیم.
اکنون بارونس اشتون رئیس سیاست خارجی پارلمان اروپا و شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا، همراه با رئیس‌جمهور آمریکا و دبیرکل ملل متحد، باید از این راه‌حل حمایت کرده، تا اطمینان حاصل کنند که حفاظت ۳۴۰۰ ایرانی، تأمین باشد و این‌که عراق، در امتداد مسیری حرکت کند که ناظر بر احترام متداول به حقوق‌بشر و حاکمیت قانون، آن هم در سرزمینی می‌باشد که برای مدت بیش از حد طولانی، در خشونت فرو رفته است.
