ایران که از بزرگترین دارندگان ذخایر نفت و گاز جهان و غنی از معادن است به‌دلیل سیاستهای چپاولگرانه حاکمیت پلید ولایت فقیه به انواع بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دچار شده است، از جمله فقر در سیستان و بلوچستان بیداد می‌کند،به‌صورتیکه یکی از کارگزاران رژیم ایران اعتراف می‌کند که ۷۵درصد مردم سیستان و بلوچستان زیر خط فقر امنیت غذایی، یعنی ناتوان از تأمین مواد اولیه غذایی و در واقع مشابه شرایط زندگی مردم در مناطق قحطی زده آفریقا زندگی می‌کنند.
فقر و رواج گورخوابی و کارتن خوابی در سیستان و بلوچستان
علیم یارمحمدی، به‌اصطلاح نماینده زاهدان در مجلس رژیم ایران در واکنش به انتشار تصویری از گورخواب‌ها در زابل به خبرگزاری حکومتی پانا گفت: شرایط مردم در این استان به‌شدت بحرانی است، این مردم به سختی دست نیاز دراز می‌کنند، وضع طوری شده که هر روز تعداد زیادی به دفتر من مراجعه می‌کنند و اعلام نیاز می‌کنند.
همچنین محمدرضا هدایتی، بازیگر و خواننده، ضمن چاپ عکس یک گورخواب. در پست اینستاگرامی خود درباره مشکلات زادگاهش نوشت: نمونه‌‌یی از گورخوابی در سیستان؛ صدها نفر از این نمونه افراد در انتظار کمک مسئولان هستند.
اما یکی از کارگزاران حکومت به نام، مرعشی معاون استاندار رژیم در زابل گورخوابی در زابل را انکار کرد و گفت: «یک مرکز ماده۱۶ در زابل ایجاد کردیم تا کارتن‌خواب‌ها را جمع‌آوری کند که از آن به بعد، پدیده‌یی به نام کارتن‌خواب و گورخواب نداریم».
زندگی در سیستان و بلوچستان مشابه آفریقا
علیم یارمحمدی، عضو مجلس رژیم ایران در ادامه اعترافاتش گفت: «چیزی که به وفور زیاد است و در پارک‌ها و حتی کنار خیابان به‌راحتی دیده می‌شود. حتی در بهترین نقطه شهر یعنی خیابان آزادی هم کارتن‌خواب و معتاد داریم».
یارمحمدی در با اشاره به شرایط بحرانی معیشت مردم سیستان و بلوچستان گفت: «معیشت مردم در این استان اصلاً خوب نیست. بیش از ۹۵درصد مردم این استان به غذا و امکانات تغذیه‌ای مناسب دسترسی ندارند و مطالعات آمایشی نشان می‌دهد ۷۵درصد مردم زیر خط فقر امنیت غذایی و در واقع مشابه وضع زندگی مردم در آفریقا هستند. اینها موضوعاتی است که بارها آن را رسانه‌یی کرده‌ایم و نتیجه تحقیقاتش هم وجود دارد و کسی نمی‌تواند آن را تکذیب کند».
ارگانهای رژیم از پس مشکلات مردم برنمی‌آیند
این عضو مجلس رژیم بدون ذکر علت، و بدون اشاره به سیاستهای چپاولگرانه رژیم آخوندها، ادامه داد: «مردم این استان کسانی هستند که عزت نفس بالایی دارند ولی کار به جایی رسیده که برای تأمین حداقل خواسته‌هایشان مجبورند مدام از این نهاد به آن نهاد و از این دفتر به آن دفتر بروند تا شاید کسی شرایط بد زندگی‌شان را شنید. متأسفانه بحران به قدری زیاد است که نهادهای حمایتی... هم از پس مشکلات مردم این منطقه برنمی‌آیند. شرایط اشتغال بسیار بد است. نه صنعت وجود دارد نه کشاورزی. از معادن رنگینی که در این استان وجود دارد بهره‌بردای مناسب نمی‌شود و زیرساخت‌های لازم وجود ندارد. زندگی مردم سیستان و بلوچستان بین سیاست و مسائل کلان اقتصادی به فراموشی سپرده نشود».
بیشتر بخوانید:
در فصل پنجم بیانیه سی و ششمین سالگرد تأسیس شورای ملی مقاومت ایران با عنوان «قتل‌عام طبیعت، فجایع اجتماعی، توحش ضدایرانی رژیم آخوندی» از جمله نوشت: بلایی که رژیم ولایت فقیه بر سر طبیعت ایران آورده، بی‌سابقه است. هیچ اشغالگر و حاکمی در تمام طول تاریخ ایران زمین، این‌گونه وحشیانه طبیعت ایران را قتل‌عام نکرده است. کشور ایران هیچگاه شاهد فجایعی در چنین ابعاد که هر روز گوشه‌ای از آن در رسانه‌های حکومتی پوشش می‌یابد نبوده است. بحران فاجعه‌بار آب، آلودگی بی‌حد و مرز هوا، بحران ریزگردها، نابودی جنگلها و مراتع، رشد کویری شدن بخشهای زیادی از کشور، خشک شدن تالابها و دریاچه‌ها و… نتیجه استیلای نظام ولایت فقیه و استبداد مذهبی بر میهن ماست. وقتی فقط در تهران، در هر سال، چندین هزار نفر به‌علت آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند، می‌توان چشم‌انداز این طبیعت کشی را مجسم کرد.
تصویب کلیات لایحه موافقت نامه تغییرات آب و هوایی پاریس در مجلس رژیم جهل و جنایت، هیچ‌کس را نمی‌فریبد. این رژیم که از آغاز موجودیتش با معاهدات بین‌المللی و اصول جهانشمول حقوق‌بشر در تخاصم بوده، این موافقت‌نامه را مانند بسیاری دیگر از معاهدات که باید بدان پایبند باشد، رعایت نخواهد کرد. معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط‌زیست در جریان تصویب این معاهده به مجلس نشینان گفت که ایران در جهان «رتبه نهم در انتشار گازهای گلخانه‌ای را دارد». در مورد بحران ریزگردها نیز می‌گوید: «بیابانی شدن زمینهای کشاورزی، خشک شدن تالابهایی چون تالاب گاوخونی، نابودشدن علف زارها، علت اصلی وجود ریزگردهاست».
بحران ریزگردها و آلودگی هوا طی یک‌سال گذشته هموطنانمان را در خوزستان و در شهر اهواز بارها به ستوه آورده و اعتراضات گسترده‌یی را برانگیخت، اما حاکمیت هم‌چنان به حرف درمانی، و به سرکوب آشکار و پنهان پرداخت و سیاستهای ویرانگر خود را ادامه داد.
