وضعیت مردم مناطق زلزله‌زده به حدی وخیم است که به‌رغم لاپوشانیهای رژیم، گوشه‌یی از درد و رنج مردم و فاجعه‌ای که اکنون با آن دست و پنجه نرم می‌کنند در رسانه‌های حکومتی نیز مشهود است. از روز دوشنبه به مصیبتهای زلزله‌زدگان بارش باران نیز افزوده می‌شود. در چنین شرایطی وخامت اوضاع به‌ویژه در مناطق روستایی شدیدتر است.
به اعتراف کارگزاران رژیم و رسانه‌های حکومتی بیش از 1900روستا در مناطق زلزله‌زده غرب کشور آسیب دیده‌اند و تعداد بالای تلفات در روستاها در حال افزایش و آمار کشته‌ها تصاعدیست.
فرماندار رژیم در ثلاث باباجانی گفت: ۱۳هزار و ۲۰۰خانوار زلزله‌زده شهرستان ثلاث باباجانی هم‌اکنون نیازمند چادر هستند. نیاز مردم به پتو و وسایل گرمازا زیاد است، هوا سرد و مواد خوراکی هم ندارند. روستاهای سرپل‌ذهاب و قلخانی هم در مضیقه شدید هستند.
فرماندار رژیم در گیلانغرب هم گفت: هیچ فردی از خارج از استان سراغ گیلانغرب نیامده و این منطقه زلزله‌زده در محرومیت و مظلومیت باقی مانده است. مشکل ما توزیع اقلام به‌دلیل حجم بالای نیازهای مردم و هجوم آنها است.
در منطقه گیلانغرب در حال حاضر چند ده‌هزار نفر بی‌خانمان هستند. مردم هنوز در سرمای خیابان و بدون چادر هستند و به‌خاطر نبود چادر و امکانات ضجه می‌زنند.
مردم منطقه گلین، انجاورو در گیلان غرب که خانه‌هایشان تخریب شده به کوه‌های اطراف پناه برده‌اند و هنوز کسی به آنجا کمکی نرسانده است.
در چند روستای بین شهر ازگله و سرپل‌ذهاب، بوی شدید تعفن اجساد مانع تسهیل رفت و آمد به اطراف خانه‌ها شده است.
در روستاهای سرپل‌ذهاب، ثلاث باباجانی و دالاهو تعداد زیادی حیوان از جمله گوسفند، بز و گاو در زمان وقوع حادثه در اصطبل‌ها بودند که امکان فرار نداشته‌اند و اکنون بعد از گذشت چند روز از وقوع این حادثه هم‌چنان زیر آوارها مانده‌اند.
به تدریج بوی تعفن لاشه این حیوانات در محیط روستاهای زلزله‌زده پخش می‌شود و این معضل هم به مصایب مردم زلزله‌زده اضافه می‌شود.
بیش از 200هزار رأس دام عشایر در منطقه غرب کرمانشاه تلف شده‌اند و در منطقه ثلاث باباخانی امکانات لازم برای بیرون آوردن لاشه حیوانات وجود ندارد.
یک خبرگزاری حکومتی نوشت: روستای امام عباس، تقریباً خاک شده؛ (یکی از اهالی) آخرین ردیف گورستان را نشان می‌دهد که حدود 100نفر از اهالی کوئیک حاتمی، کوئیک عزیز صیفوری، کوئیک حسن و کوئیک مجید دسته‌جمعی کنار هم خوابیده‌اند؛ گورهایی که هر کدامشان 5_6نفر از عزیزهایشان را یک جا کنار هم خوابانده‌اند؛ او می‌گوید «هیچ کس کمک حالمان نبود؛ فقط بیل مکانیکی یکی از اهالی گودالها را کند و همه‌شان را یکجا دفن کردیم؛ برای بعضی‌ها نماز خواندیم و برای بعضی‌ها هم نشد؛ نه این‌که نخواستیم، نشد...»
دستش را به سمت تپه خاکی باقی مانده از کوئیک‌ها می‌گیرد و می‌گوید بوی لش مرده تمام روستا را گرفته؛ لش باد کرده دام‌ها؛ هنوز هم زیر آوارند؛ از صبح گودالی درست کرده‌ایم و هر کدام را که بیرون می‌کشیم داخلش می‌اندازیم ولی تمامی ندارد.
این حال و روز همه روستاهای زلزله‌زده است؛ از ثلاث باباجانی تا ازگله؛ از امام عباس تا کوئیک؛ از سرپل‌ذهاب تا اسلام‌آباد غرب؛ همه روستاهایی که این روزها در سایه غفلت برخی دستگاههای مسئول، شب‌های سرد را به روز می‌رسانند؛ روستاها و مناطقی که تمام نگرانی و غصه‌شان، هفته‌ها و ماه‌های سردی است که در کمینشان نشسته‌اند؛ روزهایی که شاید در مقایسه با امروزشان روشن‌تر نباشد. (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس، تسنیم ۲۶/۸/۹)
یک رسانه حکومتی به نام بهار نیز نوشت: مردمان روستای زرده هم‌چون سایر روستاها نگران هستند، نگران از شرایط و آینده مبهم‌شان و زمستانی که دعا می‌کنند امسال خیلی سخت نباشد. (سایت حکومتی بهار ۲۵/۸/۹۶)
به اعتراف کارگزاران رژیم و رسانه‌های حکومتی بیش از 1900روستا در مناطق زلزله‌زده غرب کشور آسیب دیده‌اند و تعداد بالای تلفات در روستاها در حال افزایش و آمار کشته‌ها تصاعدیست.
فرماندار رژیم در ثلاث باباجانی گفت: ۱۳هزار و ۲۰۰خانوار زلزله‌زده شهرستان ثلاث باباجانی هم‌اکنون نیازمند چادر هستند. نیاز مردم به پتو و وسایل گرمازا زیاد است، هوا سرد و مواد خوراکی هم ندارند. روستاهای سرپل‌ذهاب و قلخانی هم در مضیقه شدید هستند.
فرماندار رژیم در گیلانغرب هم گفت: هیچ فردی از خارج از استان سراغ گیلانغرب نیامده و این منطقه زلزله‌زده در محرومیت و مظلومیت باقی مانده است. مشکل ما توزیع اقلام به‌دلیل حجم بالای نیازهای مردم و هجوم آنها است.
در منطقه گیلانغرب در حال حاضر چند ده‌هزار نفر بی‌خانمان هستند. مردم هنوز در سرمای خیابان و بدون چادر هستند و به‌خاطر نبود چادر و امکانات ضجه می‌زنند.
مردم منطقه گلین، انجاورو در گیلان غرب که خانه‌هایشان تخریب شده به کوه‌های اطراف پناه برده‌اند و هنوز کسی به آنجا کمکی نرسانده است.
در چند روستای بین شهر ازگله و سرپل‌ذهاب، بوی شدید تعفن اجساد مانع تسهیل رفت و آمد به اطراف خانه‌ها شده است.
در روستاهای سرپل‌ذهاب، ثلاث باباجانی و دالاهو تعداد زیادی حیوان از جمله گوسفند، بز و گاو در زمان وقوع حادثه در اصطبل‌ها بودند که امکان فرار نداشته‌اند و اکنون بعد از گذشت چند روز از وقوع این حادثه هم‌چنان زیر آوارها مانده‌اند.
به تدریج بوی تعفن لاشه این حیوانات در محیط روستاهای زلزله‌زده پخش می‌شود و این معضل هم به مصایب مردم زلزله‌زده اضافه می‌شود.
بیش از 200هزار رأس دام عشایر در منطقه غرب کرمانشاه تلف شده‌اند و در منطقه ثلاث باباخانی امکانات لازم برای بیرون آوردن لاشه حیوانات وجود ندارد.
یک خبرگزاری حکومتی نوشت: روستای امام عباس، تقریباً خاک شده؛ (یکی از اهالی) آخرین ردیف گورستان را نشان می‌دهد که حدود 100نفر از اهالی کوئیک حاتمی، کوئیک عزیز صیفوری، کوئیک حسن و کوئیک مجید دسته‌جمعی کنار هم خوابیده‌اند؛ گورهایی که هر کدامشان 5_6نفر از عزیزهایشان را یک جا کنار هم خوابانده‌اند؛ او می‌گوید «هیچ کس کمک حالمان نبود؛ فقط بیل مکانیکی یکی از اهالی گودالها را کند و همه‌شان را یکجا دفن کردیم؛ برای بعضی‌ها نماز خواندیم و برای بعضی‌ها هم نشد؛ نه این‌که نخواستیم، نشد...»
دستش را به سمت تپه خاکی باقی مانده از کوئیک‌ها می‌گیرد و می‌گوید بوی لش مرده تمام روستا را گرفته؛ لش باد کرده دام‌ها؛ هنوز هم زیر آوارند؛ از صبح گودالی درست کرده‌ایم و هر کدام را که بیرون می‌کشیم داخلش می‌اندازیم ولی تمامی ندارد.
این حال و روز همه روستاهای زلزله‌زده است؛ از ثلاث باباجانی تا ازگله؛ از امام عباس تا کوئیک؛ از سرپل‌ذهاب تا اسلام‌آباد غرب؛ همه روستاهایی که این روزها در سایه غفلت برخی دستگاههای مسئول، شب‌های سرد را به روز می‌رسانند؛ روستاها و مناطقی که تمام نگرانی و غصه‌شان، هفته‌ها و ماه‌های سردی است که در کمینشان نشسته‌اند؛ روزهایی که شاید در مقایسه با امروزشان روشن‌تر نباشد. (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس، تسنیم ۲۶/۸/۹)
یک رسانه حکومتی به نام بهار نیز نوشت: مردمان روستای زرده هم‌چون سایر روستاها نگران هستند، نگران از شرایط و آینده مبهم‌شان و زمستانی که دعا می‌کنند امسال خیلی سخت نباشد. (سایت حکومتی بهار ۲۵/۸/۹۶)
