با گذشت یک سال از امضای برجام در رژیم، بحث پیرامون این‌که بالاخره این برجام چه منافعی برای نظام داشته داغ است. دو باند نظام هم به جان هم افتادند و هر کدام از یک طرف می‌کشند. آخوند روحانی به همین مناسبت صحبتهایی کرد و ضمن اشاره به تحریمها و وضعیت اسفناک اقتصادی پیش از توافق، توصیه کرد که از فضای به‌وجود آمده برای اشتغال جوانها استفاده کنند. «از این فضای به‌وجود آمده باید استفاده کنیم، بهره‌برداری کنیم، برای توسعهٴ کشور و برای اشتغال جوونهای ما» .
اما آیا اقدامات اقتصادی پسا برجام آخوند روحانی کمکی به اشتغال زایی در ایران کرده است؟ مثلاً شاید تلاش آخوند روحانی برای بستن قرارداد با ایرباس و بوئینگ برای اشتغال جوانان ایران بوده؟ ! یا شاید قراردادهای نفتی برای جوانها شغل ایجاد کرده؟ ! اجازه بدهید برای پاسخ به این سؤال به‌نوشته‌یی از خبرگزاری مهر آخوندی در روز 23تیر 95 اشاره کنیم، که زیر تیتر «جوانان در انتظار گشایش اقتصادی؛ پسابرجام هم گره بیکاری را باز نکرد» از «انتظاری» صحبت می‌کند که «رنگ یأس» به خودش گرفته و اعتراف می‌کند که «دستاوردها حتی بسیار ناچیزتر از بدترین پیش‌بینیها بوده»، همچنین اذعان می‌کند که «پسابرجام در عرصه اقتصادی کشور, دست‌کم تا به امروز عایدی خاصی نداشته» و در ادامه هم آخوند روحانی را مورد حمله قرار می‌دهد و می‌نویسد که: «هم‌چنان بیکاری مهمترین دغدغه خانواده‌های ایرانی است... . به نظر می‌رسد دولت در بازار داغ رفت و آمد هیأتهای اقتصادی خارجی به کشور, امضای دهها قرارداد تجاری و همکاری اقتصادی, فلاش دوربین‌ها و رد و بدل کردن توافقات, حل مهمترین مسأله داخلی کشور را فراموش کرده است» .
آری، حالا آخوندها و کارگزارانشان در دستگاه جنگ و دعوای باندی اعتراف می‌کنند که برجام هیچ دردی از جوانها حل نکرده که هیچ، بلکه آخوند روحانی موضوع «بیکاری، مهمترین دغدغة خانواده‌های ایرانی» را هم «فراموش کرده» . البته انتظار دیگری هم نمی‌رفت. ما هم بارها و بارها گفته بودیم که حتی اگر سرمایه‌گذاریهای خارجی وارد ایران بشود، در بخشهای کلان مثل نفت صورت می‌گیرد که اصلاً اشتغال زایی ندارد. حالا بعد از یک سال صحت مواضع مقاومت در رابطه با پوشالی بودن وعده‌های آخوند روحانی بر سر خرمن برجام به اثبات رسیده و روز به روز بر پتانسیل انفجاری لشکر میلیونی بیکاران اضافه می‌شود. پتانسیلی که خود کارگزاران نظام نام «بمب ساعتی» را روی آن گذاشته‌اند و از فرارسیدن زمان انفجار آن در وحشتند.
اما آیا اقدامات اقتصادی پسا برجام آخوند روحانی کمکی به اشتغال زایی در ایران کرده است؟ مثلاً شاید تلاش آخوند روحانی برای بستن قرارداد با ایرباس و بوئینگ برای اشتغال جوانان ایران بوده؟ ! یا شاید قراردادهای نفتی برای جوانها شغل ایجاد کرده؟ ! اجازه بدهید برای پاسخ به این سؤال به‌نوشته‌یی از خبرگزاری مهر آخوندی در روز 23تیر 95 اشاره کنیم، که زیر تیتر «جوانان در انتظار گشایش اقتصادی؛ پسابرجام هم گره بیکاری را باز نکرد» از «انتظاری» صحبت می‌کند که «رنگ یأس» به خودش گرفته و اعتراف می‌کند که «دستاوردها حتی بسیار ناچیزتر از بدترین پیش‌بینیها بوده»، همچنین اذعان می‌کند که «پسابرجام در عرصه اقتصادی کشور, دست‌کم تا به امروز عایدی خاصی نداشته» و در ادامه هم آخوند روحانی را مورد حمله قرار می‌دهد و می‌نویسد که: «هم‌چنان بیکاری مهمترین دغدغه خانواده‌های ایرانی است... . به نظر می‌رسد دولت در بازار داغ رفت و آمد هیأتهای اقتصادی خارجی به کشور, امضای دهها قرارداد تجاری و همکاری اقتصادی, فلاش دوربین‌ها و رد و بدل کردن توافقات, حل مهمترین مسأله داخلی کشور را فراموش کرده است» .
آری، حالا آخوندها و کارگزارانشان در دستگاه جنگ و دعوای باندی اعتراف می‌کنند که برجام هیچ دردی از جوانها حل نکرده که هیچ، بلکه آخوند روحانی موضوع «بیکاری، مهمترین دغدغة خانواده‌های ایرانی» را هم «فراموش کرده» . البته انتظار دیگری هم نمی‌رفت. ما هم بارها و بارها گفته بودیم که حتی اگر سرمایه‌گذاریهای خارجی وارد ایران بشود، در بخشهای کلان مثل نفت صورت می‌گیرد که اصلاً اشتغال زایی ندارد. حالا بعد از یک سال صحت مواضع مقاومت در رابطه با پوشالی بودن وعده‌های آخوند روحانی بر سر خرمن برجام به اثبات رسیده و روز به روز بر پتانسیل انفجاری لشکر میلیونی بیکاران اضافه می‌شود. پتانسیلی که خود کارگزاران نظام نام «بمب ساعتی» را روی آن گذاشته‌اند و از فرارسیدن زمان انفجار آن در وحشتند.
