خانم الیزابت سیدنی، رئیس سازمان ”زنان برای ارتقای آزادی و برابری در سراسر جهان“ طی نامه‌یی به خانم پیلای (کمیسر حقوق‌بشر سازمان ملل)، اد مکلرت (نماینده ویژه دبیرکل در عراق)، جیمز جفری (سفیر آمریکا در عراق)، بان کی‌مون (دبیرکل ملل متحد) و ژنرال لوید آستین (فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق)، آزار و اذیت بیماران به ویژه زنان بیمار اشرف توسط کمیته سرکوب اشرف را محکوم کرد و خواستار رسیدگی فوری به این موضوع شد.
در این نامه آمده است: ما از شنیدن این خبر که الهام فردی‌پور، که در حال حاضر در بیمارستان کمپ اشرف به‌سر می‌برد، از همراهی مترجم برای رفتن به بیمارستانی در بغداد محروم شده است، منزجر شدیم. او مبتلا به سرطان است و نیاز به مداوای سریع توسط متخصص دارد. او قرار بود که در ۹نوامبر مداوای خود را شروع کند و موافقت شده بود که او نیاز به یک مترجم دارد. با این وجود، در ۸ نوامبر به او اطلاع داده شد که اجازه همراه داشتن مترجم به او داده نشده است و در عوض توسط سربازان عراقی، از همان نیرویی که به کمپ حمله کرد، همراهی خواهد شد.
وقتی این خانم شجاع اعتراض کرد، پلیس ۱۲مرد مسلح را برای خارج ساختن او از بیمارستان وارد کرد. در نامه‌ای به آقای اد ملکرت، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق، الهام فردی‌پور نوشت: ”بیماران در بیمارستان اشرف امنیت ندارند و کسی نیز پاسخگو نیست“.
رئیس بیمارستان کمپ اشرف، عمر خالد تمیمی، باید پاسخگو باشد. او در واقع موانع بسیاری بر سر راه درمان بیماران قرار داده است. او بسیاری از بیماران را از درمان محروم ساخته است و بیشتر مثل یک عامل ایران عمل می‌کند و به‌جای انجام وظایف پزشکی، تمایل به سرکوب ساکنان اشرف دارد. واضح است که او از جانب کمیته‌ای در دولت مالکی هدایت می‌شود که مسئولیت آن سرکوب ساکنان اشرف است.
خانم سیدنی در پایان نامه خود خاطرنشان شد: از شما می‌خواهیم که سریعاً بر حمایت خود از حاکمیت قوانین بین‌المللی، محکومیت اعمال رژیم ایران در رابطه با کمپ اشرف و پایبندی خود به‌عمل در حفاظت از کمپ، تأکید نمایید. این امر باید شامل حفاظت نظامی از جانب نیروهای آمریکایی یا ملل متحد به جای نیروهای فعلی عراق باشد.
در این نامه آمده است: ما از شنیدن این خبر که الهام فردی‌پور، که در حال حاضر در بیمارستان کمپ اشرف به‌سر می‌برد، از همراهی مترجم برای رفتن به بیمارستانی در بغداد محروم شده است، منزجر شدیم. او مبتلا به سرطان است و نیاز به مداوای سریع توسط متخصص دارد. او قرار بود که در ۹نوامبر مداوای خود را شروع کند و موافقت شده بود که او نیاز به یک مترجم دارد. با این وجود، در ۸ نوامبر به او اطلاع داده شد که اجازه همراه داشتن مترجم به او داده نشده است و در عوض توسط سربازان عراقی، از همان نیرویی که به کمپ حمله کرد، همراهی خواهد شد.
وقتی این خانم شجاع اعتراض کرد، پلیس ۱۲مرد مسلح را برای خارج ساختن او از بیمارستان وارد کرد. در نامه‌ای به آقای اد ملکرت، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق، الهام فردی‌پور نوشت: ”بیماران در بیمارستان اشرف امنیت ندارند و کسی نیز پاسخگو نیست“.
رئیس بیمارستان کمپ اشرف، عمر خالد تمیمی، باید پاسخگو باشد. او در واقع موانع بسیاری بر سر راه درمان بیماران قرار داده است. او بسیاری از بیماران را از درمان محروم ساخته است و بیشتر مثل یک عامل ایران عمل می‌کند و به‌جای انجام وظایف پزشکی، تمایل به سرکوب ساکنان اشرف دارد. واضح است که او از جانب کمیته‌ای در دولت مالکی هدایت می‌شود که مسئولیت آن سرکوب ساکنان اشرف است.
خانم سیدنی در پایان نامه خود خاطرنشان شد: از شما می‌خواهیم که سریعاً بر حمایت خود از حاکمیت قوانین بین‌المللی، محکومیت اعمال رژیم ایران در رابطه با کمپ اشرف و پایبندی خود به‌عمل در حفاظت از کمپ، تأکید نمایید. این امر باید شامل حفاظت نظامی از جانب نیروهای آمریکایی یا ملل متحد به جای نیروهای فعلی عراق باشد.
