جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان (۲۰۱۹-۲۰۰۹) روز ۱۳تیرماه در نامه‌یی به رئیس مجلس بلژیک دربارهٔ لایحه پیشنهادی به پارلمان بلژیک برای آزادی تروریستهای رژیم ایران نوشت:
من در مورد موضوعی که من و هزاران تن دیگری که نگران آزادی، دموکراسی و عدالت هستند، برایتان می‌نویسم.
به‌عنوان رئیس سابق مجلس عوام، باید انزجار خودم در خصوص گزارشها دربارهٔ لایحه پیشنهادی به پارلمان بلژیک را ابراز کنم که در نهایت راه را برای بازگشت یک دیپلمات ارشد ایرانی مقیم وین به نام اسدالله اسدی به ایران هموار می‌کند. وی در دادگاهی در بلژیک به جرم طراحی بمب‌گذاری در گردهمایی بزرگ اپوزیسیون ایران در ژوئن ۲۰۱۸ در پاریس به ۲۰سال زندان محکوم شد.
طی سالیان، بسیاری از همکاران من در آن رویداد حضور پیدا می‌کردند، از جمله بیش از دهها نفر از همتایان من از مجلس اعیان و عوام در آن مناسبت خاص شرکت داشتند. اگر آن توطئه موفق می‌شد، صدها، یا شاید حتی هزاران نفر، از جمله بسیاری از همکاران من، کشته یا زخمی می‌شدند.
با همه احترامی که برایتان قائلم و به‌عنوان یک همکار سابق، برایم غیرقابل تصور است که بلژیک، که بسیاری آن را پایتخت اروپا می‌دانند و نقطهٔ امید دموکراسی و حقوق‌بشر تلقی می‌شود، پذیرای انعقاد چنین معاهده‌ای با رژیمی باشد که در سطح جهانی به‌عنوان ناقض اصلی حقوق‌بشر در جهان و فعال‌ترین دولت حامی تروریسم شناخته شده است. در اینجا، ما در خصوص بازیگر قابل اعتمادی صحبت نمی‌کنیم که باید با آن معاهداتی از آن نمونه که معمولاً در مجلس بحث و بررسی می‌شود، امضا کنیم. بلکه برعکس، ما در مورد دولت سرکشی صحبت می‌کنیم که نقض فاحش حقوق‌بشر آن در سراسر جهان مورد انتقاد و سرزنش قرار دارد.
رژیم آخوندی ایران طی چهار دهه گذشته تمامی کنوانسیونها و میثاقهای بین‌المللی را به کلی نادیده انگاشته است. فارغ از سوابق هولناک حقوق‌بشری خود در داخل، رژیم تهران تروریسم را به ابزار مؤثری در سیاست خارجی، باج‌گیری و اخاذی علیه طرف حساب‌های خارجی‌اش تبدیل کرده است. متأسفانه، اغلب افراد ساده‌لوح با این امید واهی که این رژیم رفتار خود را مدره کند، در دام ارائه امتیازاتی به این رژیم می‌افتند و هرگز به این فکر نمی‌کنند که پلنگ جای خودش را تغییر نمی‌دهد.
این معاهده در اساس نقص دارد. اول، این به اسدی و سه همدستش، که باید در زندان بلژیک به‌خاطر توطئه شنیع‌شان بپوسند، کمک می‌کند تا از عدالت و پاسخگویی فرار کنند. دوم، این ابتکار نابخردانه روشن می‌کند که حکومت دینی حاکم در ایران می‌تواند از قتل تروریستی در برود. چه تضمینی وجود دارد که آخوندها بار دیگر جوخه‌های مرگ خود را به اروپا نفرستند تا تروریسم را به راه نیانداخته و مخالفان را هدف قرار دهند، همان‌گونه که در چهار دهه گذشته بدون این‌که مجازات شوند، انجام داده‌اند؟ سوم، چگونه می‌توان حتی به این ایده فکر کرد که همان دولتی که اسدی و همفکرانش را مأمور بمب‌گذاری کرده است، آنها را پس از بازگرداندنشان، در زندان نگه دارد؟ چنین فرضی نه تنها ساده‌لوحانه است، بلکه توهینی به شعور ما می‌باشد. هیچ شکی ندارم که از آنها به‌عنوان قهرمان استقبال می‌شود. همان‌طور که از اسناد دادگاه مشخص است، این یک اقدام تروریستی دولتی بود که در بالاترین سطوح رژیم ایران انجام شد و ابتکار شخصی چند تن از افراد سرکش نبوده است. چهارم، این معاهده و تصویب متعاقب آن، که من قویاً به شما توصیه می‌کنم با آن مخالفت کنید، رویهٔ خطرناکی در سایر نقاط اروپا ایجاد می‌کند، زیرا کشورهای دیگری که شهروندان آنها توسط تهران به گروگان‌گرفته شده‌اند ممکن است تلاش کنند تا معاملات مشابهی را انجام دهند. قبول دارید که چنین تحولی اروپا را به محل جولان دادن جوخه‌های تروریستی ارسالی از تهران تبدیل کرده و نه تنها امنیت اروپا، بلکه جان و آزادی پناهندگان ایرانی در خاک اروپا را تهدید می‌کند.
به این ترتیب، من قاطعانه از شما به‌عنوان یک همکار استدعا دارم که تمام تلاش خود را برای مخالفت با این قانون مبذول دارید و از دولت بخواهید که آن را پس بگیرد. بلژیک با توجه به شهرتش به‌عنوان مقر اتحادیه اروپا، ناتو و پارلمان اروپا، باید در کنار مردم مظلوم ایران باشد نه در کنار ظالمان. تصویب این لایحه که امیدوارم جلوی آن گرفته شود، لکهٔ سیاهی بر دولت شما به‌جای خواهد گذاشت و دقیقاً پیام‌اشتباهی را به مردم ایران می‌فرستد که در ماههای اخیر برای سرنگونی این حکومت دینی قرون‌وسطایی در خیابان‌ها جان خود را به خطر می‌اندازند.
من وجداناً از نمایندگان منتخب دموکرات بلژیک می‌خواهم که از مردم ایران حمایت کنند و نه از دولت قاتل و ستمگر آن.
