این مطلب تکمیل می‌شود...
گرامیداشت پنجاه و دومین سالگرد حماسه سیاهکل
از سوی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران در کلن آلمان
بخشهایی از سخنرانیهای زینت میر هاشمی و ابوالقاسم رضایی
زینت میرهاشمی، سردبیر نبرد خلق، عضو کمیته مرکزی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
درود به شما که در این جا برای بزرگداشت رستاخیز سیاهکل حضور دارید و درود به شرکت‌کننده در شبکه زوم. سپاس فراوان از همبستگی شما و به‌ویژه از همرزم مجاهد آقای محسن رضایی که دعوت سازمان ما را برای سخنرانی پذیرفت. حماسه سیاهکل، آغاز همکاری و اتحاد عمل در میدان واقعی مبارزه بین دو سازمان بود. همان‌گونه که در بیانیه سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران به‌مناسبت پنجاه و دومین سالگرد قیام سیاهکل آمده است: «تلاشهای مذبوحانه برای درهم شکستن اتحاد ما در شورا چه آگاهانه و از جانب نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی و چه ناآگاهانه و غرض‌ورزانه، نمی‌تواند خللی در عزم ما برای ادامه راهی که بدون تزلزل و فرصت‌طلبی انتخاب کرده‌ایم، ایجاد کند».
استبداد دینی ولایت فقیه با رهبری خمینی میوه دیکتاتوری سلطنتی و بند و بست قدرتهای استعماری با خمینی است. همه کسانی که این میوه فاسد را به حساب نیروهای چپ و انقلابی و به‌ویژه به حساب فداییها و مجاهدین می‌گذارند، اگر مغرض و یا کارگزار نهادهای امنیتی رژیم و یا سرویسهای بیگانه نباشند، در خوش‌بینانه‌ترین ارزیابی افراد ناآگاهی هستند که تاریخ را به میل خود تفسیر و تحلیل می‌کنند.
در سراسر فلات آفتاب و باد، «زنگ انقلاب» به صدا در آمده، «توفان شکوفه» داده و «آفتابکاران جنگل» ماندگار و تکثیر شده است.
«مرگ بر دیکتاتوری، مرگ بر خامنه‌ای، زنده باد آزادی»
«زنده باد انقلاب دموکراتیک نوین مردم ایران»
ابوالقاسم رضایی، معاون دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران:
آن که می‌گفت حرکت مرد در این وادی خاموش و سیاه، برود شرم کند!
در فروردین سال۱۳۵۰ روزنامه‌های حکومتی و دولتی اسامی و عکسهای ۹نفر را تحت عنوان خرابکار اعلام کردند که برای دستگیری آنها جایزه تعیین شده بود: امیر پرویز پویان، عباس مفتاحی، اسکندر صادقی نژاد، جواد سلاحی، منوچهر بهایی پور، رحمت الله پیرو نذیری. محمد صفاری آشتیانی، احمد زیبرم و حمید اشرف.
این عکسها برای من که تازه یک سال بود در مناسبات تشکیلاتی مجاهدین قرار گرفته بودم و با کنجکاوی این حادثه را دنبال می‌کردم، سمبلهای شرف یک خلق بودند و اسامی و تصاویرشان در ذهنم نقش بست.
دو جریانی که از درون زندانهای شاه و شیخ و شکنجه‌گاههای آن، با هم پیوند خوردند حالا با جمع دیگری، با وفاداری به پرپایی حکومتی عاری از شاه و شیخ، درون شورایی هستند که یگانه آلترناتیو رژیم ارتجاعی آخوندی است. این شورا همواره دست اتحاد به سمت هر کسی که فقط سه تا اصل را قبول داشته باشد دراز می‌کند:
سرنگونی
جمهوری
جدایی دین از دولت
این را از ۲۰سال پیش اعلام کرده است
آیا اینها خیلی زیاده‌خواهی است
آیا تحمیل به کسی است؟
خنده زن بحر خزر
خنده زن دشت کویر
خلق برمی‌خیزد
خلق برمی‌خیزد
