بیانیه ۱۵۰۰شخصیت از ۷۸کشور جهان از ۵قاره در حمایت از کارزار جهانی نه به اعدام در ایران در پاسخ به فراخوان خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران همزمان با «روز جهانی علیه اعدام»
۳۴رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر و ۵۹وزیر پیشین، ۹۳گزارشگر و سفیر سابق ملل متحد، ۱۰۲ قاضی و حقوقدان بین‌المللی، ۱۰۹ کارشناس برجسته حقوق‌بشر و ۴۶ برنده جایزه نوبل در میان امضاءکنندگان هستند
۴۵۵نماینده پارلمان، ۹۰شهردار و ۸۵عضو شورای شهر این بیانیه را امضا کرده‌اند
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
ما از فراخوان نه به اعدام خانم رجوی و تعهد او به لغو مجازات اعدام
که از دو دهه پیش در برنامه ۱۰ ماده‌یی تصریح شده است
استقبال کرده و از آن حمایت می‌کنیم
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
خانم رجوی بار دیگر
در جلسه بین‌المللی حقوقدانان در ۲۴ اوت ۲۰۲۴ در پاریس
بر لغو اعدام تأکید کرد
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
بعد از روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید رژیم
موج اعدامها افزایش یافته و تنها در ماه اوت
بیش از ۱۰۰ زندانی از جمله رضا رسایی
که در قیام ۱۴۰۱ دستگیر شده بود اعدام شدند
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
گزارشگر ویژه ملل متحد در گزارش ژوئیه خود
قتل‌عام ۶۷ را که طی آن ۳۰ هزار زندانی سیاسی اعدام شدند
مصداق «جنایت علیه بشریت» و «نسل کشی» دانست
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
جاوید رحمان نوشت
«کشتار دسته‌جمعی، شکنجه و سایر اقدامات غیرانسانی علیه مجاهدین
با قصد نسل‌کشی انجام شده است»
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
حاکمان ایران از اعدامها با اهداف سیاسی
و برای ایجاد جو رعب و وحشت و جلوگیری از قیام‌ها استفاده می‌کنند
بنابراین هر اعدام در ایران را می‌توان سیاسی محسوب کرد
بیانیه ۱۵۰۰ شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
از ابتدای ۲۰۲۴ زندانیان سیاسی در ۲۰ زندان
در کارزار «نه به اعدام» سه‌شنبه هر هفته به اعتصاب غذا مبادرت کرده‌اند
در خارج ایران نیز جنبش بزرگی در حمایت از آنها شکل گرفته است
شماری از امضاءکنندگان «فراخوان جهانی نه به اعدام در ایران» عبارتند از
رؤسای جمهور پیشین:
- لخ والسا - لهستان
- خانم مری مک آلیس - ایرلند
- امیل کنستانتینسکو - رومانی
- آندره کیسکا - اسلواکی
- میگل آنخل رودریگز اچوریا - کاستاریکا
- خوزه ماریا فیگورس - کاستاریکا
- لوئیس گیرمو سولیس ریورا - کاستاریکا
- اسکار آریاس Oscar Arias – کاستاریکا
- خورخه فرناندو کیروگا رامیرز - بولیوی
- خانم دکتر روزالیا آرتئاگا سرانو - اکوادور
- البگدورج تساخیا Elbegdorj Tsakhia - مغولستان
- خانم وایرا ویک فریبرگا - لتونی
- خانم کرستی کالیولاید - استونی
- ژان کلود یونکر- رئیس کمیسیون اروپا و نخست‌وزیر لوکزامبورگ
نخست‌وزیران پیشین امضاکننده بیانیه جهانی نه به اعدام در ایران:
- آلفرد باوئر- صدراعظم اتریش
- خانم یولیا تیموشنکو - اوکراین
- اندا کنی - ایرلند
- آنتونیس ساماراس - یونان
- ایو لوترم Yves Leterme - بلژیک
- یانس یانشا - اسلوونی
- برایان کوئن Brian Cowen - ایرلند
- خانم ایوتا رادیکووا - اسلواکی
- پتره رومان - رومانی
- خانم آنلی یتنمکی Anneli Jäätteenmäki- فنلاند
- گیر هیملر هارده - ایسلند
- خانم جنیفر مری شیپلی - نیوزیلند
- الکساندرو آتاناسیو - رومانی
- کارلو کوتارلی - ایتالیا
- ماریو فریک - لیختنشاین
- جوزف مسقط - مالت
- جائومه بارتومئو کاسانی -آندورا
- لارنس گونزی - مالت
- میرک توپولنک - جمهوری چک
- جوزپه ماریا مورگانتی -سن مارینو
وزرای خارجهٔ پیشین:
- دیک اسپرینگ – ایرلند
- خوان استبان آگیره مارتینز - پاراگوئه
- یپه کوفود – دانمارک
- چارلز فلانگان – ایرلند
- تونیو بورگ – مالت
- پروفسور گارت اوانس – استرالیا
قضات و حقوقدانان برجستهٔ بین‌المللی:
- قاضی سانگ هیون سونگ رئیس دیوان کیفری بین‌المللی (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵)
- پروفسور خوزه لوئیس دا کروز ویلاسا قاضی دیوان دادگستری اتحادیه اروپا (۲۰۱۲-۲۰۱۸)
- ریچارد جـِی گـُلدستون دادستان‌کل پیشین دادگاه جنایی بین‌المللی ملل متحد برای یوگسلاوی سابق و رواندا
- جفری رابرتسون اولین رئیس دادگاه ویژه سازمان ملل برای سیرالئون
- پروفسور فرانک هاپفل قاضی دادگاه کیفری بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق (۲۰۰۵-۲۰۰۸)
- پروفسور سر کنت کیث قاضی دیوان بین‌المللی دادگستری (۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵)
- گراهام بلوویت Graham Blewitt معاون دادستان کل دادگاه کیفری بین‌المللی سازمان ملل برای یوگسلاوی سابق (۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴)
- قاضی فلاویا لاتانزی قاضی دادگاه کیفری بین‌المللی رواندا (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷)؛ قاضی دادگاه کیفری بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق (۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶)
- پروفسور جورجیو مالینورنی قاضی پیشین دادگاه حقوق‌بشر اروپا
- پروفسور استفان ترخسل قاضی دادگاه کیفری بین‌المللی سازمان ملل برای یوگسلاوی سابق (۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳)
- دکتر وولف شومبورگ قاضی سازمان ملل در پرونده‌های یوگسلاوی سابق و رواندا
- قضات دادگاه عمومی اتحادیه اروپا:
- پروفسور جوزف عزیزی - اتریش
- پروفسور فرانکلین دئوس Franklin Dehousse - بلژیک
- دکتر والریوس سیوکا – رومانی
- پروفسور ویلناس واداپالاس Vilenas Vadapalas - لیتوانی
- گزارشگران و مقام‌های پیشین ملل متحد:
- پروفسور جنیفر ولش معاون دبیرکل سازمان ملل و مشاور ویژه دبیرکل در مسئولیت حفاظت (۲۰۱۳-۲۰۱۶)
- پروفسور خوان منندز گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه
- دکتر ینس مودویگ Jens Modvig رئیس کمیته علیه شکنجه سازمان ملل
- آلدا فاسیو سر گزارشگر گروه کاری سازمان ملل در مورد تبعیض علیه زنان و دختران
- یوکو هایاشی رئیس کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل
- پروفسور یان پرانک نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در سودان، دستیار پیشین دبیرکل سازمان ملل
- پروفسور هاینر بیله‌فلد گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آزادی مذهب یا عقیده
- گابریلا ناول گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد استقلال قضات و وکلا
- پروفسور فرانسوا کرپو گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق‌بشر مهاجران
- پروفسور ویلیام شیباس رئیس کمیسیون مستقل تحقیق سازمان ملل متحد در مورد مناقشه ۲۰۱۴ غزه (۲۰۱۴-۲۰۱۵)
- دکتر کارن اسمیت مشاور ویژه دبیرکل سازمان ملل در مسئولیت حفاظت
- دینیوس پوراس گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق سلامت
- پروفسور مایکل لینک گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در سرزمینهای فلسطین (۲۰۱۶-۲۰۲۲)
برندگان جایزهٔ نوبل:
- اولکساندرا ماتویچوک جایزه صلح نوبل– اوکراین
- الفریده یلینک Elfriede Jelinek نوبل ادبیات - اتریش
- هرتا مولر Herta Muller نوبل ادبیات - آلمان
- پروفسور اولگا توکارچوک Olga Tokarczuk نوبل ادبیات - لهستان
- پروفسور ریچارد رابرتس Richard Roberts نوبل پزشکی - آمریکا-انگلستان
- دبیران کل پیشین عفو بین‌الملل:
- کومی نایدو – آفریقای جنوبی
- پیر سانه – سنگال
- نمایندگان پارلمان اروپا:
- پتراس استراویچیوس - لیتوانی
- میلان زوور - اسلوونی
- لوکاس ماندل - اتریش
- خاویر سارسالخوس - اسپانیا
- راسا یوکنه‌ویچینه - لیتوانی
- آنتونیو لوپز ایستوریز وایت - اسپانیا
- ورونیکا ورسیونووا - جمهوری چک
- ایولیو وینکلر - رومانی
- مارک آنگل - لوگزامبورگ
- کاترین لانگنزیپن - آلمان
- کستاس ماوریدز - قبرس
- نیکولا پروکاچینی - ایتالیا
- لوکاس فورلاس - قبرس
- آسیتا کانکو - بلژیک
- لوران وینسه - رومانی
- بوگدان ژونسا - لهستان
- شان کلی - ایرلند
فراخوان جهانی «نه به اعدام» در ایران
بیانیهٔ ۱۵۰۰شخصیت از ۷۸ کشور جهان از ۵ قاره
به‌گفتهٔ عفو بین‌الملل، ۷۴ درصد اعدام‌های ثبت‌شده در جهان در سال ۲۰۲۳ در ایران صورت گرفته است. بعد از روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید رژیم موج اعدامها در ایران افزایش یافته است. فقط در ماه اوت بیش از ۱۰۰ زندانی از جمله ده زن اعدام شده‌اند که نشاندهندهٔ تداوم این روند است.
در میان قربانیان شماری از مخالفان سیاسی به‌چشم می‌خورند، از جمله رضا رسایی که در جریان قیام ۲۰۲۲ در ماه نوامبر در شهریار در استان تهران دستگیر شده بود.
کمیته مستقل حقیقت‌یاب بین‌المللی در مورد ایران در آخرین گزارش خود در مارس ۲۰۲۴ نوشت: «روندهای قضایی که منجر به احکام اعدام شده‌اند به‌صورت شتاب‌زده و به‌دنبال فراخوانهای مکرر مقامات حکومتی برای تسریع محاکمات و اجرای اعدامها صورت گرفته‌اند». کمیته حقیقت‌یاب اعلام کرده است «بسیاری از موارد جدی نقض حقوق‌بشر که در این گزارش مورد تأکید قرار گرفته، مصداق جنایت علیه بشریت است به‌طور مشخص موارد قتل، شکنجه، تعرض و سایر اشکال خشونت جنسی.
پروفسور جاوید رحمان، گزارشگر ویژهٔ ملل متحد در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران در آخرین گزارش خود در ماه ژوئیه تحت عنوان «جنایات سبعانه و نقض فاحش حقوق بشر»، قتل‌عام ۱۳۶۷ را که طی آن ۳۰ هزار زندانی سیاسی اعدام شدند مصداق «جنایت علیه بشریت» و «نسل‌کشی» توصیف کرده و نوشت: «شواهد قابل توجهی وجود دارد که کشتار دسته جمعی، شکنجه و سایر اقدامات غیرانسانی علیه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران با نیت نسل‌کشی انجام شده است».
مقامات (رژیم) ایران از این اعدامها با اغراض سیاسی و با هدف ایجاد جو رعب و وحشت برای جلوگیری از بروز اجتناب‌ناپذیر قیام‌ها توسط مردم ایران استفاده می‌کنند. از این‌رو ماهیت هر اعدامی (در ایران) تحت این حکومت مذهبی باید سیاسی محسوب شود. در عرصه جهانی متأسفانه عدم واکنش به سرکوب، قتل‌عام‌ها و اعدام‌های مداوم طی دهه‌های گذشته رژیم آخوندها را در ادامه سرکوب و شکنجه و به‌خصوص اعدام جری‌تر کرده است.
در اعتراض به این وضعیت از ابتدای سال ۲۰۲۴، زندانیان سیاسی در (بیش از) ۲۰ زندان کشور هر سه‌شنبه در کارزار « (سه‌شنبه‌های) نه به اعدام» اعتصاب غذا کرده‌اند. این کارزار در داخل زندانهای ایران در حال گسترش است. در خارج ایران نیز جنبش بزرگی در حمایت از آنها شکل گرفته است.
بر این اساس، ما از فراخوان خانم مریم رجوی برای پایان دادن به اعدامها در ایران و تعهد قاطع وی برای لغو مجازات اعدام که در برنامه ده ماده‌یی او برای آینده ایران از دو دهه پیش مورد تأکید قرار گرفته است، استقبال و حمایت می‌کنیم. او در اجلاس بین‌المللی حقوقدانان در ۲۴ اوت ۲۰۲۴ در پاریس، بار دیگر بر این فراخوان تأکید کرد.
