«آتش به اختیار» …

ای رهبرمعظم ما عبد و سر سپاریم
هرگز نباشدت غم «آتش به اختیاریم»
ما امت بسیجیم هر چند گیج و ویجیم
فرمان بده تو هر دم آتش به اختیاریم
ما فاقد شعوریم از این صفت بدوریم
داریم تخته‌ها کم آتش به اختیاریم
چوب و چماق و دشنه داریم چون گذشته
نعره زنان دمادم آتش به اختیاریم
رسم چماقداری یک هدیه از امام است
بر این فریضه ملزم آتش به اختیاریم
مائیم اسیدپاشان در کوچه و خیابان
داند تمام عالم، آتش به اختیاریم
حمله به یک سفارت تنها به یک اشارت
امری بُوَد مُسلَم آتش به اختیاریم
«آقا» بدون پرده اینگونه امر کرده
ما هم مطیع و ملزم، آتش به اختیاریم
افسار ما گسسته عظمای پیر و خسته
ما گله‌وار با هم، آتش به اختیاریم
اوضاع پر‌تلاطم بر ما شده تهاجم
ما را گرفته ماتم آتش به اختیاریم
عظما میان بحران حالش بُوَد پریشان
آینده تار و مبهم، آتش به اختیاریم
در حالت زبونی اسباب سرنگونی
گویا شده فراهم، آتش به اختیاریم
گودرز.