زندگینامه و مراسم تشییع و خاکسپاری مهندس محسن عضدانلو عضو شورای ملی مقاومت ایران و بزرگداشت او در اشرف۳
مهندس محسن عضدانلو
عضو شورای ملی مقاومت ایران
محسن عضدانلو
تظاهرات و راهپیمایی در کلن در حمایت از قیام مردم ایران و کانون‌های شورشی:
ضجه‌های خامنه‌ای بر شاه مهره ترور و بی‌رحمی رژیمش ابعاد ضربه‌ای که به نظامش خورده را برملا کرد
و به امید پیروزیهای بزرگتر
- جاودانه است هر جا کانون شورشی می‌شورد و می جنگد و هر جا فریاد آزادیخواهی بر علیه رژیم سفاک آخوندی بلند می‌شود.
-که با از جان گذشتگی و با ایجاد زنجیری از بدنهای خود چون کوه استوار در صف اول دفاع از اشرف و برادران اشرفی در مقابل نیروهای وحشی و مزدور مالکی ایستادند.
درگذشت و جاودانگی
«رادمرد مجاهد و مظهر سخاوتمندی و مهربانی»
محسن عضدانلو
تظاهرات برلین ۱۶ دی ۱۳۹۶
هموطنان آزاده و بپا خاسته ام
بی‌پرده بگوییم که مرد عملیم گنج سخنیم
چون نغمه آزادی زیبا وطنم زیبا وطنم
ما سرخوش و دل شاد از ایثار از ایثار
ما نوکر نوکر خلقیم به این مفتخریم
ما حنجره سبز سحر خوش خبریم خوش خبریم
ما منبر پوسیده بیداد در آتش فکنیم آتش فکنیم
آری دشمن اصلی همان‌جاست که از او می‌هراسد و از دستش ذله شده و می نالد
مقاومت جانانه چه در زندانها چه در میدانها چه در گرمای سوزان کویری و چه در سرما و یخ بندان اقصی نقاط جهان، با تمام توش و توان، در این چهار دهه بر دوش و وظیفه ایثارگرترین فرزندان رشید این میهن مجاهدین خلق ایران بوده است.
درود بر اشرفیان و اشرف‌نشانها
آتش جواب آتش تا سرزمینم آزاد
آتش جواب آتش تا محو ظلم و بیداد
آتش جواب آتش
محسن عضدانلو عضو شورای ملی مقاومت ایران با بیش از ۵۰ سال یاری و همراهی تمام‌عیار با مجاهدین و مبارزان آزادی در نبرد با دو دیکتاتوری شاه و شیخ، روز پنجشنبه ۲۳ مرداد در بیمارستانی در شهر کلن آلمان بر اثر بیماری درگذشت و به جاودانهفروغها و یاران شهیدش پیوست.
محسن عضدانلو متولد ۱۳۲۱ در تهران، فارغ‌التحصیل مهندسی شیمی، رئیس اداره فنی وزارت اقتصاد و دارایی بود که از زمان دستگیری برادرش، مجاهد خلق محمود عضدانلو توسط ساواک در سال ۱۳۵۲، تا پایان عمر تمام زندگیش را وقف مجاهدین و مقاومت ایران کرد.
خانواده زندانیان سیاسی در زمان شاه که او را «محسن‌آقا» می‌شناختند از کمکهای بی‌دریغش برخوردار بودند. او هم‌چنین سرپرستی خواهرانش از جمله «خواهر مریم» و نرگس را که می‌دانست رو درروی ساواک با مجاهدین در ارتباط هستند، برعهده داشت. خواهر کوچکترش مجاهد خلق معصومه عضدانلو که در سال ۶۱ توسط دژخیمان خمینی در اوین به‌شهادت رسید، یکی از برجسته‌ترین قهرمانان تحمل شکنجه در روزگار خمینی است و در حالی که باردار بود تیرباران شد.
در سال ۱۳۵۴ هنگامی که مجاهدان خلق محمود و مریم عضدانلو ناگزیر تحت پیگیرد ساواک به زندگی مخفی روی آوردند، محسن تنها کسی بود که زندگی آنها و ارتباطات آنها را تأمین می‌کرد. او در تظاهرات و قیامهای ضدسلطنتی حضوری فعال داشت و پس از انقلاب با تمام امکاناتش به‌ویژه کمکهای مالی به‌همراهی و پشتیبانی از مجاهدین ادامه داد.
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و آغاز مقاومت سراسری علیه حاکمیت ضدبشری خمینی که محمود و خواهرش مریم مخفی شده بودند، محسن عضدانلو بار دیگر با پذیرش خطرات، بر حمایت و کمک و همراهی با مجاهدین افزود.
در ترددات و مأموریتهای سنگین همواره با روی باز در صحنه حاضر بود.
محسن تا سال ۱۳۶۵ در تهران به‌سر برد اما به‌خاطر پیگردهای اطلاعات و دادستانی رژیم آخوندی در همین سال جلای وطن کرد و به آلمان رفت و قریب به ۴۰ سال با تمام توش و توان و بدون کمترین چشمداشت به پرزحمت‌ترین کارها و کمکها و مأموریتها در خدمت مقاومت پرداخت. در تمام این سالیان به‌محض اطلاع از مشکلات یکی از اعضا یا هواداران مقاومت بدون چشمداشت و بی‌نام و نشان به کمک او می‌شتافت. اسم محسن آقا برای همه اطمینان بخش و دلگرم‌کننده بود. او در این سالیان در تمامی تظاهرات و گردهماییها در هرکجای جهان حضوری فعال داشت.
تظاهرات آلمان ـ ۶ آبان ۱۳۹۲
محسن عضدانلو
بنام خدا و به‌نام خلق قهرمان ایران
در پنجاه و ششمین روز جاودانه شدن مجاهدین کهکشان اشرف یاد و خاطره ۵۲شهید قهرمان را گرامی می‌داریم که با دلاوری و استواری بی‌مانندشان اشرف را در رفیع‌ترین قله‌های شرف و مقاومت جاودانه کردند.
آنها با پایداری بی‌نظیر و شکوهمندشان راهی را گشودند و بذری را افشاندند که می‌توان در پرتو آن، ۱، ۲، ۳، ۱۰۰، ۱۰۰۰ اشرف بسازیم.
آنها راهگشای مسیر سرنگونی رژیم بودند و بر سراسر رژیم لرزه مرگ انداختند. و بالاتر از فروغ جاویدان را برای سران رژیم تداعی کردند.
درود بر همه آنها که با شهادت خود حیات نوینی در میان مردم ایران، در منطقه و در جامعه جهانی آفریدند و درس مقاومت و آزادی به همه دادند.
در دوران عملیات کبیر فروغ جاویدان محسن به‌مدت ۶ماه در اشرف مستقر شد و به‌ویژه در کمک و رسیدگی به‌مجروحان عملیات نقش برجسته‌یی داشت.
در دههٔ ۱۳۷۰ نقش بسیار مؤثری در حل و فصل مشکلات کودکانی که به‌خاطر شرایط جنگی از اشرف به خارج فرستاده شده بودند داشت. به‌ویژه در مورد کودکانی که به‌آلمان آمده بودند، عملاً نقش سرپرستی را داشت.
در طول این سالیان در آلمان انرژی بسیاری صرف رسیدگی به‌بسیاری از خواهران و برادران بیمار که در شرایط سختی به‌سر می‌بردند، می‌کرد و به‌حل و فصل امور آنها می‌پرداخت و با تمام توانش به‌یاری هر مجاهدی که به‌کمکی نیاز داشت صرف‌نظر از این‌که موقعیت سازمانی او چیست می‌شتافت.
در جریان کودتای سیاه ۱۷ژوئن از روز اول در اور و در مقابل د. اس. ت حضور داشت و در تظاهرات و همهٔ فعالیت‌ها به‌طور شبانه‌روزی شرکت می‌کرد و به‌همه روحیه و دلگرمی می‌داد.
مهندس محسن عضدانلو ۳۰ سال پیش در سال ۱۳۷۴ به عضویت شورای ملی مقاومت ایران در آمد.
مهندس محسن عضدانلو عضو شورای ملی مقاومت ایران
اجلاس شورای ملی مقاومت ایران – اجلاس خوزستان بپاخاسته
به‌عنوان یک ایرانی باید به شورای ملی مقاومت و مردم ایران تبریک گفت به‌خاطر پیروزیهایی که در یک‌سال اخیر کسب کردند. البته کهکشان بسوی پیروزی قله بالا بلند این پیروزیها و نشانه ورود به یک دوران جدید است. دوران جدیدی که قطعاً ما را به‌خصوص با این پیروزی سیاسی کهکشان بیش از پیش به سرنگونی رژیم نزدیک می‌کند.
بنظر من زیرساخت این پیروزی بزرگ، نبرد بی‌امان کانون‌های شورشی است که قهرمانانه دو ضربه کیفی به رژیم زدند. یکی استمرار ضربات ناشی از فعالیت‌ها و عملیات ضداختناق و ضد مراکز سرکوبشان. . …
بنظر من پیروزی بزرگ ما در کهکشان آن روی سکه پیروزی کانون‌های شورشی است و من درود می‌فرستم به برادر عزیز مان مسعود رجوی مسئول شورا و فرمانده کل ارتش آزادیبخش که اینچنین با سرافرازی مقاومت ما را و مردم ما را به‌خصوص در دوران خطیر اخیر، رهبری و فرماندهی کرد و در واقع معمار این پیروزیهاست.
پس از پرواز جاودانگی محسن آقا، همرزمانش در شورای ملی مقاومت و مجاهدان اشرف۳ و یاران اشرف‌نشانها در نامه‌هایشان ضمن ابراز اندوه و تسلیت، او را تبلوری از ارزشهای والای اخلاقی و مایه‌گذاری و از خود گذشتگی در همیاری و مهرورزی به مجاهدین و یارانشان دانسته‌اند. در یکی از این نوشته‌ها با تأکید بر ارزشها و پاکبازی او در همیاری با مجاهدین و جنبش مقاومت آمده است: «او یار و یاور مقاومت و خلقی بود که رژیم همه چیز را برایشان سیاه وتار و محو می‌خواست ولی محسن آقا از هرآنچه در توان داشت برای یاری آنها دریغ نکرد. سرنوشت او با انتخابهایش ساخته شد. انسانی که بی‌هیچ توقعی مهربان و بخشنده بود و در وفای به‌عهد بی‌شکاف».
خواهر مجاهد زهرا مریخی مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران جاودانگی محسن صدیق، برادر بزرگوار خواهر مریم، یار و غمخوار والای مجاهدین و عضو شورای ملی مقاومت ایران را از جانب همه مجاهدین به رهبر مقاومت «برادر مسعود» و به خانم مریم رجوی تسلیت گفت.
خواهر مجاهد زهرا مریخی گفت: خواهر مریم عزیز! به‌راستی نمی‌دانم به شما تسلیت بگویم یا به خودمان؟ دلهایمان غرق اندوه است. فقط می‌گویم سلام مجاهدین و رحمت خدا بر او باد که با اخلاق و رفتار و حمایتهای بی‌دریغش، به‌ویژه در شرایط سخت و بحرانی و در مقابل توطئه‌ها و مشکلات از جمله کودتای۱۷ژوئن، مجاهدین را رهین منت و محبت خود کرد. از نظر من او سمبلی از همان ارزشهایی بود که شما در عمل و نظر به ما آموزش داده‌اید. تسلیتهای سازمان مجاهدین خلق ایران را به همه بستگان «محسن آقا» به‌ویژه برادر مجاهدم محمود عضدانلو تقدیم می‌کنم. برادر مسعود از ۴۰ سال پیش محسن را «رادمردی مجاهد و مظهر سخاوتمندی و مهربانی» می‌شناخت.
مجاهد خلق نرگس عضدانلو از همردیفان مسئول اول مجاهدین گفت: من ۷ سال در آلمان تحت سرپرستی محسن آقا بودم. روزی که انتخاب کردم مجاهد شوم و به ارتش آزادیبخش بپیوندم. اول از همه انتخابم را با ایشان در میان گذاشتم. با شوق و خوشحالی لحظه شگفتی را دیدم. برخاست و گفت: این بالاترین افتخار برای من است که تو را بزرگ کردم که امروز بتوانی برای آزادی خلق‌مان مجاهدت کنی. چه انتخابی زیباتر و پرافتخارتر از این.
همیاری سیمای آزادی ـ ۲ مرداد ۱۳۸۹
چون من از نظر سنی بزرگ فامیل هستم وظیفه دارم که از طرف خانواده‌ام در اشرف که در محاصره قرار دارند کمک ناچیزی به سیمای آزادی کرده باشم. همه اشرفیان را خانواده خودم می‌دانم. البته اگر من را لایق بدانند، به همین دلیل به‌طور سمبلیک از طرف ۳۴۰۰ نفر خواهران و برادران، دختران و پسران عزیزم در اشرف مبلغ ۳۴۰۰ یورو تقدیم می‌کنم. آرزو داشتم به جای این مبلغ ناچیز ۳۴۰۰ جان می‌داشتم که به آنها تقدیم کنم.
سپاس و قدردانی از خانواده بزرگ مقاومت، یاران اشرف‌نشان و عزیزان همدرد و هم‌سنگر
با پیامهایتان پس از درگذشت برادرم محسن، من و همه مجاهدین را با بزرگواری از لطف و مهر خود سرشار کردید. خوشا محسن که اینچنین از بزرگداشت فراموشی‌ناپذیر شما برخوردار شد. کاش می‌توانستم و امکانپذیر می‌بود به پیامهایتان، یکایک و جداگانه پاسخی در خور بدهم. امیدوارم که عذر این تقصیر را بپذیرید. فقط می‌گویم که آنچه با کرامت نثار کرده‌اید بر تعهد و مسئولیت من برای آزادی مردم و میهن‌مان می‌افزاید.
اما محسن قبل از این‌که برادر من باشد چه در زمان شاه و چه در روزگار شیخ عضوی پاک و پایدار و وفادار از خانواده بزرگ مقاومت بود که اکنون، چنان که خودش می‌خواست، به دیدار کبوتران خونین‌بال میلیشیا، جاودانهفروغها و سربداران و آنان که در تبعید جانکاه بر عهد و پیمان خود استوار ماندند، شتافته است. راستی چه مرتبت و شرافتی از این بالاتر.
با قدردانی و سپاس مجدد از یکایک هم‌سنگران و هم‌دردان پرمحبت
مریم رجوی
مراسم تشییع و خاکسپاری
کلن ـ ۳۰ مرداد ۱۴۰۴
ابوالقاسم رضایی ـ معاون دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
قبل از هر چیز پر کشیدن محسن آقا را به خواهر مریم عزیز مان و خانواده محسن آقا و خانواده بزرگ مقاومت تسلیت می‌گویم. چرا که همه ما برادری بزرگوار و مهربان و یار و یاور و کمک‌کاری سرشار از عشق و محبت را دیگر در کنارمان نداریم.
رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل
از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل
برای من صحبت در مراسم وداع با برادر عزیزم محسن آقا که مثل همه او را بسیار دوست می‌داشتم و همیشه به او پشت‌گرم بودم، بسیار سخت است.
نمی‌دانم چرا وقتی به او می‌اندیشیدم یاد جمله‌ای از اسماعیل کاداره در مورد مجاهدین افتادم زنده یاد اسماعیل کاداره که هنوز محبوبترین و معروفترین نویسنده و متفکر آلبانی در سطح جهانی است در یک دیدار بسیار استثنایی با خواهران و برادران ما در اشرف۳ بعد از شنیدن شرح جنایتهای آخوندها و فداکاریهای مجاهدین گفت من خوشحالم این شانس را به من دادید که امروز با وجه مقدس بشریت آشنا شوم. شما چهره مقدس بشریت زنده امروز هستید شما زیباترین پدیده در این جهان هستید چیزیکه ما بدون آن نمی‌توانیم زندگی کنیم. شما برای آزادی در کشور تان ایران مبارزه کردید شما به‌خاطر این هدف درد و رنج کشیده‌اید. بنابراین مبارزه شما یک هشدار و بیدارباش برای همه ما می‌باشد و یک احساس بزرگ در قلب ما زیرا که بدون شما بشریت بسیار فقیر خواهد بود.
یکی از این پدیده‌های زیبا در مقاومت ما، محسن آقا بود با منش مهربانی و پرداختگری، اخلاقی که طی چند دهه تأثیرات خودش را روی طیف وسیعی گذاشته بود. او خصوصیتی داشت که در حاکمیت فرهنگ منافع فردی، عنصری کمیاب و حتی نایاب بود. او مظهر مهرورزی بی‌چشمداشت بود. خود را موظف می‌دانست پاسخ هر نیازمندی را بدهد. به هر بیماری رسیدگی کند، خود را سرپرست هر بی‌پناهی بداند، حفره‌ها و کمبودهای هرکس را پر کند، با احساساتش، با لبخندش، با بخشش‌اش.
تجربه طولانی او در مقاومت و دیدن فراز و نشیب‌ها و ناملایمات و فشارها، قدرت تحمل او را زیاد کرده بود و در عین‌حال بر عشق و عواطف و احساساتش نسبت به همه افزوده بود و به همین خاطر کمتر کسی است که او را دیده باشد و نسبت به او عاطفه نداشته باشد، چون خود او سرشار از عشق و عاطفه بود.
بالاتر از همه این‌ها، عشق و عاطفه‌اش نسبت به رهبری مقاومت و غیرتش روی مرزبندی‌ها و مرزهای سرخ مقاومت و مقابله با هر گونه انفعال بود.
ما امروز با او وداع می‌کنیم. همزمان به‌رسم تعهد مجاهدین به هر صدیقی، به محسن آقا تعهد می‌دهیم که منش و روش مهرورزی و پرداخت بی‌چشمداشت را روش و منش خود کنیم و هم‌چون او به مرز سرخمان در رابطه با آلوده نشدن به هر رجسی از دیکتاتوری شاه و شیخ پایبند باشیم و به این ترتیب محسن آقای عزیز مان پیوسته در میان ما حاضر و ناظر خواهد بود، چرا که هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق.
با تشکر از حضور همگی شما و درود بر شما.
مهناز سلیمیان-دبیر ارشد شورای ملی مقاومت ایران
امروز در کنار هم ایستادیم تا عزیزی را بدرقه کنیم که زندگی‌اش لبریز از عشق و همدلی و سراسر پرداخت بود. او برای همه ما نماد مهربانی و صداقت بود و همیشه پشت و پناه مجاهدین و اعضای این مقاومت بود. بی‌هیچ چشم‌داشتی خدمت می‌کرد. آنچه او را متمایز می‌کرد، وفاداری‌اش به حقیقت و پایداری بر مسیر این مقاومت و مجاهدین بود. در رفتارش، در نگاهش، در لبخند آرامش، چیزی بود که هیچ‌گاه فراموش نمی‌شد. گرچه از میان ما رفته، اما ردی از خوبی‌های بی‌پایانش در دل تک‌تک ما به جا مانده است. محسن آقا، برادر بزرگ همه مجاهدین و اعضای مقاومت بود. یاد و خاطره‌اش هم‌چون نوری در دل ما باقی خواهد ماند. روحش شاد و یادش گرامی.
دکتر معصومه بلورچی ـ نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آلمان
محسن آقا، سمبلی از همان ارزشهایی بود که خواهر مریم به ما در عمل و نظر آموزش دادند. ما در برلین افتخار این رو داشتیم که با محسن آقا از نزدیک صحبت کنیم. او همیشه در صحبت‌هایش می‌گفت: مریم قبل از این‌که خواهرم باشد، رهبری‌ام است و سال‌های طولانی است که این را انتخاب کرده‌ام. و فی‌الواقع این انتخاب نه فقط در اخلاق انقلابی و تواضع مبارزاتی‌اش، بلکه در مرزبندی‌های سیاسی و مبارزاتی و حضورش در همه صحنه‌های نبرد باشکوه مجاهدین در تمام این سالیان لحظه به‌لحظه دیده می‌شد. او خود را صاحب همه دردهای سازمان می‌دانست. برایش فرقی نمی‌کرد که چه مسئولیتی به عهده‌اش گذاشته می‌شود. از مسئولیت‌های پشتیبانی از اشرف یک تا رانندگی در سفرهای طولانی و پررنج بین کشورها و تا حضور پشت‌سرهم در همه جلسات و تظاهراتها و همه و همه. تکیه‌گاهی محکم با پرداختگری و ایستادنش روی مرز سرخ‌های سیاسی و آرمانی. با او برای ادامه راه تا پیروزی و بهروزی مردم ایران پیمان می‌بندیم. درود، درود، درود.
زینت میرهاشمی ـ سردبیر نشریه نبرد خلق، عضو کمیته مرکزی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
درود و سلام به همه شما یاران مقاومت و دوستان. من فقدان یار و هم‌رزم و دوست عزیز محسن آقا رو به خانواده محترم و عزیز محسن آقا، به یاران مقاومت، به اعضای شورای ملی مقاومت و خانم مریم رجوی عزیز تسلیت می‌گم. اما آقای محسن عضدانلو مبارزی با قلبی به وسعت دریا بود. آشنایی من با محسن آقا از اجلاس‌های شورا آغاز شد و با شرکت صمیمانه و رفیقانه او در همایش‌های سالانه حماسه سیاهکل ادامه یافت. او همیشه ما رو همراهی کرد در این بزرگداشت رفقای سازمان در سیاهکل. او از جمله انسانهای سرشار از محبت و عشق به انسانیت بود. و این زلالی محبت و چهره خندان او برای من و یارانم همیشه ماندگار خواهد بود. به‌قول شاملو: جُستن، یافتن و آنگاه به اختیار برگزیدن و از خویش بارویی پی افکندن. اگر مرگ را از این همه ارزشی بیشتر باشد، حاشا، حاشا که از مرگ هراسیده باشیم. محسن آقا از جمله انسان‌هایی بود که باد، خاک، باران و زمان او را از میان ما نخواهد برد، چون او از خود یادهایی بر جای گذاشت که همیشه ماندگار در میان ما و نسل‌های آینده خواهد بود. یادش جاودان باد. تشکر
فلور صدودی ـ عضو شورای ملی مقاومت ایران
با سلام و درود خدمت همه یاران. امروز اینجا در مراسم وداع با انسانی گرانقدر، شریف و مهربان، مبارز و پرتوان و صبور گردهم آمده‌ایم. بی‌تردید در چند روز گذشته همه ما غمگین از شنیدن این خبر بودیم که برای وداع با یک شخصیت شریف به این مکان می‌آییم. و طبیعتاً در اکثر دقایق به ایشان و زندگی پربارشان می‌اندیشیدیم. کسی که همیشه حامی مجاهدین خلق عزیز بود و در شرایط سخت و طاقت‌فرسا در کنار آنها ایستاده بود. حضور این شخصیت مبارز و شریف در شورای ملی مقاومت باعث افتخار همگان بود. و خوشا به‌حال انسان‌هایی که کارنامه زندگی‌شان درخشان و افتخارآمیز باشد. آقای محسن عضدانلو یکی از آن انسان‌هایی بود که با به جا گذاردن این کارنامه درخشان جاودانه شد. فقدان چنین شخصیتی برای همه ما ضایعه‌ای سنگین است. امروز با تمام اندوه باید سپاسگزار باشیم که افتخار همراهی چنین شخصیتی را در خانواده بزرگ مقاومت داشته‌ایم. اکنون عرض تسلیتی دارم خدمت خانم رجوی عزیز مان و آقای مسعود رجوی گرامی و گرانقدر و همه مجاهدین خلق ایران. عرض تسلیتی دارم خدمت خانم سوسن عضدانلو و آقای محمود عضدانلو و به‌خصوص عرض تسلیتی خدمت همسر و همراه جناب محسن عضدانلو و دختران نازنین ایشان، مژگان عزیز، مرجان عزیز و مهتاب عزیز. و عرض تسلیتی خدمت همه اعضای شورای ملی مقاومت و خانواده بزرگ مقاومت. به امید روزی که بتوانیم در مملکت خودمان، ایران، همه غم‌ها و شادی‌ها را تقسیم کنیم. به امید آن روز. با تشکر.
محمد محدثین ـ مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران
با سلام به همه دوستان و هم‌رزمان عزیز. من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه و منهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر. جای تسلیت گفتن نیست، جای افتخار کردن هست. به پدری دلسوز، برادری پر مهر و محبت، هم‌رزمی فداکار و مردی که در عین پرآوازگی، بی‌نام و گمنام شبانه‌روز مشغول انجام وظیفه بود. اجازه بدین به بهناز خانم، به خواهر عزیزمون سوسن، به خواهرانم مژگان و مهتاب و مرجان و به برادر عزیزم محمود که او هم امکان شرکت در این مراسمو نداره صمیمانه درود بفرستم و مطمئنم که راه، روش، سنت و اخلاق انقلابی و برادرانه و انسانی محسن آقا رو ادامه می‌دن، مسیری که اون در این ۵۰ سالی که ما از دور و نزدیک با او آشنا بودیم، تجربه کردیم. ما همون‌طور که الآن در نماز خوندیم، لا نعلم منه الا خیرا. ما هیچ چیز جز نیکی و انسانیت و شرافت و فداکاری در محسن آقا ندیدیم. در شمار شهدا و صدیقین محسوب میشه. اینجا گرد آمدیم تا یک‌رنگی، بی‌رنگی، شفافیت، صداقت رو از محسن آقا فرا بگیریم و راه اون رو ادامه بدیم. . بیاندیشیم که مثل محسن آقا تصمیم بگیریم، اراده کنیم که مثل محسن آقا مسیر اون رو، راه اون رو ادامه بدیم و همون‌طور که در ابتدا خوندم، و منهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر. انشاالله که ما جزو کسانی باشیم که در انتظار وفای به عهد و پیمان تا آخر بر سر عهدمون با خدا و خلق و انقلاب و سازمانمون پایدار باشیم. درود بر محسن آقا، درود بر همه شما.
دکتر محمدعلی شیخی- مسئول کمیسیون دانشگاهها در شورای ملی مقاومت ایران
با تسلیت خدمت خانواده محترم محسن آقا و همین‌طور خانواده بزرگ مقاومت، خواهر مریم و برادر مسعود. امروز در اینجا جمع شدیم تا آخرین وداع را با کسی بکنیم که به راستی محسن آقا بود. مردی از تبار مجاهدین صادق و باوفا، درست دارای خصلتهایی که آقای رجوی با تعریف در رابطه با تعریف مجاهدین می‌گوید که مجاهدین در یک‌کلام کسانی هستند که در راه آرمان خود صدق می‌ورزند و تا به آخر به عهد و پیمان خود وفادار می‌مانند هم‌چون محسن آقا. محسن آقا برای همه هواداران این مقاومت خونبار که دو خواهر عزیزش را در نبرد با شاه و شیخ تقدیم مقاومت ایران کرد. محسن آقا را گرچه همه هواداران برادر نازنین خواهر مریم می‌دانند، ولی آن موقعی که سازمان مجاهدین در چنین اعتلایی نبود، چنین در اثر مقاومت، هدایت مسعود و مریم به شکوه امروزی نرسیده بود، باز هم محسن آقا بود. کسی که در حمایت از خانواده مقاومت و نیز در زمانی که برادرش محمود و خواهرش مریم در زندگی مخفیانه بودند و یا محمود در زندان شاه بود، نه به اعتبار این برادر و خواهر، بلکه روی صداقتی که داشت همواره در حمایت از خانواده شهدا و از جمله خانواده خودش هر آنچه می‌توانست و در قدرت و توانش بود از هر گونه فداکاری و خدمت کوتاهی نمی‌کرد. هرکه محسن آقا را می‌دید از فروتنی، تواضع به او و همیاری با مقاومت و آرمانش شگفت‌زده می‌شد. او از احترام بسیار زیاد در بین هواداران برخوردار بود و هرگز نشنیدم که کسی از دست او مطلبی خلاف بر آرمانهای مجاهدین دیده باشد. من شخصاً برایش احترام بسیاری قائل بودم و فکر می‌کنم که بسیاری دوستانی که در شورا حضور دارند از چنین مشخصه‌ای برخوردار باشند. جا دارد که فقدانش را به‌خصوص به برادر مسعود و خواهر مریم تسلیت بگویم. با درود به روان پاک محسن آقا، درود درود درود.
دکتر حمیدرضا طاهرزاده ـ هنرمند عضو شورای ملی مقاومت ایران
همه حرف‌ها گفته شد، اما من داشتم فکر می‌کردم، واقعاً چه نام با مسمایی داشتند، محسن، محسن یعنی انسانی که تحسین شده است، انسانی‌ست که درش نیکی‌ها جمع شده، خیره، و خوب‌روست، و خوش‌گفتاره، همه این خوبی‌ها و محسنات در این نام متجلی شده، و ما هم شاهد بودیم، همه ما در تمام این همه سال‌ها، وقتی که ایشون رو می‌دیدیم، همیشه احساس می‌کردم، احساس خود من این بود که نه فقط یک برادر بزرگتر، بلکه یک پدر بسیار دلسوزی رو ما در کنارمون داشتیم، و واقعاً ایشون خودشو نثار می‌کرد، مثل بارون بر همه می‌بارید، عشق و محبت نثار می‌کرد، بی‌هیچ چشمداشت، همون‌طور که گفته شد، و من فکر می‌کنم ایشون اصلاً ذاتا خداوند در وجودش، چون یه سری انسان‌ها هستند، که از همون، مثلا می‌گفتن در آغاز اسلام، افرادی که اومدن مسلمان شدن، همون آدمای خوب همون دوران خودشون بودن، خیلیا این‌جوری بودن، این محسن آقای عزیز ما، گویا اصلاً با همین خصلتها آفریده شده، همون چیزی که مجاهدین طی رزم و کارهای طولانی به دست آوردن، ایشون هم‌چنان داشت، به هر حال، چه افتخاری برای ما که با این مرد عزیز کار کردیم، هم‌نشینش بودیم، هم‌رزمشون بودیم، حالا می‌خوام به یادشون، حتی عکسشونو نگاه کنید، پر از زیبایی‌ست، چه می‌بینید؟ لبخند همیشگی‌ش، می‌خوام به یاد ایشون و برای آنچه که برای ما به ارمغان گذاشته، و اون نیکویی‌هایی که در وجود ما ایجاد کرده و غنی کرد، قطعه‌ای رو اجرا کنم.
بهرام مودت-قهرمان ملی‌پوش فوتبال ایران، عضو شورای ملی مقاومت
امروز در سوگ انسان بی‌نظیر گرد آمدیم. برادرم، رفیقم، هم‌رزمم، کاپیتان محسن با پروازی شگفت‌انگیز به سوی آرامش ابدی و به جهانی ناشناخته. وداع او برای همه ما و برای مقاومت ایران ضایعه‌ای سنگین است. محسن، یادگار ۵۵ ساله من، کاپیتان تیم بسکتبال مدرسه عالی پارس که با مدیریت، متانت و همفکری‌اش تیم را در چندین مرحله در مسابقات دانشگاهی به پیروزی رساند و افتخارات بسیاری آفرید. او نه تنها در میدان ورزش که در میدان زندگی و مبارزه نیز کاپیتان و تکیه‌گاه ما بود. برای من بسیار دردناک است حتی به نبودنش بیاندیشم. اندوهگینم که دیگر او را در کنار خود نمی‌بینم. اکنون فقط باید لبخندها، محبتها و خاطراتش را مرور کنم، چه در دوران دانشجویی و چه در سال‌های پرشکوه حضورش در کنار خانواده مقاومت. ایمان و باور راسخ محسن به پیروزی مقاومت ایران انگیزه‌ای همیشگی بود. او در مسیر آزادی و عدالت لحظه‌ای از تلاش و کوشش باز نایستاد. منش و رفتار او برای همه ما سرمشق و ستودنی است. اگر چه این فقدان برای من و برای همه ما بسیار جانکاه است، اما به او، اما به او سلامی دوباره دارم و عهد می‌بندم هر آنچه از او در وجودم باقی مانده، هم‌چون چراغی فروزان نگاه دارم و در مسیرش کوشا باشم. محسن جان، کاپیتان عزیز، همیشه در یاد و در قلب ما زنده خواهی ماند. درود، درود، درود
منصور وجود
محسن آقا نمونه‌یی درخشان از وفاداری به عهد و پیمان بود. او با تمام وجودش ایستاد، هیچ‌گاه تسلیم نشد و تا واپسین لحظات عمر در مسیر خدمت به مردم و مقاومت برای آزادی گام برداشت. زندگی سراسر او از خود گذشتگی بود. محسن آقا در میدانها و پشت صحنه‌ها حاضر بود، در آکسیون‌ها و برنامه‌ها، چه در جایی که دیده می‌شد و چه در جایی که هیچ‌کس خبر نداشت. لبخند صمیمی و مهربان او دل‌ها را جذب می‌کرد. اخلاق و منش انقلابی‌اش چنان بود که همه او را دوست داشتند. او در برخورد نخست، افتادگی، تواضع و محبت را پیشه می‌کرد. شخصیتش نه توقع بلکه بر پایه بخشش و محبت بی‌انتظار بنا شده بود. برای همه ارزش قائل می‌شد و این را وظیفه خود می‌دانست. همه می‌توانستند درد دلشان را با او در میان بگذارند و مطمئن باشند که گوشی شنوا و قلبی پرمهر و دست یار بگیر دارند. اما امروز جای او خالی نیست. البته که با این همه یار و وفادار هرگز خالی نیست و نام و راه او نیز هرگز خالی نخواهد ماند. او برای ما نمونه‌یی از اخلاق، انسانیت، عشق به مردم، پایبندی به آرمان بود. یاد و خاطره‌اش نه فقط در دل دوستان و هم‌سنگران که در مسیر مبارزه و در آینده آزاد میهن زنده خواهد ماند. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
مسعود دوستی
در رثای محسن آقای عزیز و دوست‌داشتنی و نازنینمان. اگر مهربانی به شکلی انسانی چهره می‌یافت، سیمای تو بود. همیشه حاضر. ای نازنین نازنین‌ترین. همیشه ستون و صخره‌ای مستحکم در طوفان درد دیگران، امن‌ترین پناهگاه بودی. برای شراکت در غمشان. شانه‌های سترگ، آغوش گرم و پدرانه ات، پهلوان قهرمان، هر دردی را تسکین بود. پدر مهربانی‌ها، یار بی‌دریغ خلق، یاور وفادار مجاهدین، در شب‌های گلسوزان درد و سیاهی شاه و شیخ، از تو آموختیم صبوری کوه، بخشندگی رود، ایثار خورشید و لبخندی که در زخم دل‌ها مرحم می‌نشاند. آقایی از تو می‌بارید. وقتی دست‌هایت چراغی برای دیگران شد، وقتی خستگی خود را در لبخند پنهان کردی، وقتی در سکوتت صداقت می‌جوشید و بذر امید در دل‌ها می‌کاشتی. از چشمانت خواندم که در خلوت و تنهایی، پنهانی خون می‌گریستی و چه بی‌نشان زیستی. از تو ما آموختیم انسان بودن، انسان ماندن، انسان زیستن. اکنون پر کشیده‌ای به جاودانگی نازنین. مهرت هم‌چون خورشید در دلهایمان می‌تابد. یادت چون شمعی در شب، چون ستاره‌ای در آسمان می‌درخشد. انسانیت هرگز نمی‌میرد تا ابدیت در هر نفس، در هر گام، یاد و راهت، جاودان خواهد ماند
رفیق کوچک تو. مسعود. درود، درود، درود
مژگان عضدانلو
سلام به همه دوستان و عزیزان. امروز که ما برای گرامیداشت یاد پدر عزیز مان محسن گردهم آمدیم، از همه شما عزیزان که از دور و نزدیک با حضور گرمتان ما را حمایت کردید، سپاسگزاریم. پدرم نه تنها برای خانواده‌اش، بلکه در میان کسانی که او را می‌شناختند، انسان بسیار مهربان و دلسوز بود. بخشندگی و گذشت، تواضع، احساس مسئولیت، رسیدگی و کمک بی‌وقفه بدون چشمداشت از جمله ویژگی‌های برجسته او بود. او همیشه با فروتنی، چه در سختی‌ها و چه در شادی‌ها، یار و یاور دیگران بود و از هیچ حمایتی دریغ نمی‌کرد. او در طی این سالیان برای رسیدن آزادی و برقراری عدالت در کشورمان ایران در کنار مقاومت ایستاده بود و در تمام فراز و نشیب‌ها از هیچ تلاشی رو گردان نبود. همه گفتنی‌ها رو دوستان بیان کردند از همه حضار محترم که برای ادای احترام به او اینجا جمع شده‌اند، و از همه دست‌اندرکاران این یادبود، سپاسگزاریم.
